Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Keizersgracht 453
Keizersgracht 453 is een grachtenpand met halsgevel aan de noordoostkant van de Keizersgracht in Amsterdam, tussen de Leidsegracht en de Leidsestraat. Het is aangewezen als rijksmonument. Volgens de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed is het gebouw van zeer hoge cultuurhistorische waarde en heeft het bijzondere kenmerken.[1]
Het pand werd in 1669 gebouwd. Het is onder meer bekend bekend als de locatie van de boekwinkel van Cornelis van Gogh, een oom van Vincent van Gogh.
Bewoners en functies
- In 1855 woonde hier een arts, Michael Wilhelm Lieber (geb. 13 mei(?) 1788)
- In juli 1867 betrok een handelaar, Fredericus Hendricus Schuver (geb. 17 augustus 1825), het pand
- Cornelis Marinus van Gogh (1826–1908), een oom van de kunstschilder Vincent van Gogh, verhuisde in 1871 zijn boekwinkel hierheen.[2] ’Oom Cor’ werkte oorspronkelijk in de boekenwinkel van zijn broer Hein en in de galerie van zijn andere broer, die eveneens Vincent heette, maar begon in 1849 een eigen boekwinkel. In 1853 verhuisde hij eerst naar de Leidsestraat voordat hij zich aan de Keizersgracht vestigde. Kunstenaar Vincent van Gogh bezocht de winkel in 1877-1878. In 1882 betaalde oom Cor Vincent voor twee series schilderijen, stadsgezichten van Den Haag. De boekwinkel bleef op huisnummer 453 tot rond de tijd van de dood van Cornelis.
- Op 27 november 1911 werd het pand geveild. Dhr. F. W. Heythekker kocht het en begon er een winkel voor kantoormeubelen- en benodigdheden.
- Het pand werd op 29 maart 1920 alweer geveild[3]
- In de jaren 1910 werd het pand gesplitst in meerdere appartementen, kantoorruimtes en een winkel.
- Uit advertenties blijkt dat er een Prakta schijfmachinewinkel in het pand was (19 juni 1919).
- Vanaf 1931 werd het bewoond door dhr. J. M. Baay. Hij renoveerde Prinsengracht 971.[4]
- Dhr. Antonius Reinoud Wilhelmus Maria Dunselman had zijn kantoor of appartement hier (1932). Dhr. Dunselman (geb. 1901) was de advocaat van dhr. Otto Frank, vader van Anne Frank, en werd in 1935 commissaris van Franks bedrijf, Opekta, toen Joden geen bedrijven meer mochten aansturen.[5]
- Kantoor van de filmstudio Lumina (1934)
- De Delcama cigarenfabriek (1937-?)
- Het pand blijft ingedeeld in appartementen en kantoren
Voormalige huisnummering
In het huisnummeringssysteem van voor 1875, had het pand het nummer 364 in wijk JJ ("JJ 364").
In het huisnummeringssysteem daarvoor, d.w.z. van voor 1853, had het pand het kleine nummer 162 in wijk 55.