Jean-Claude Romand

Jean-Claude Romand (Lons-le-Saunier, 11 februari 1954) is een Franse oplichter en moordenaar. Hij vermoordde zijn vrouw, kinderen, ouders en hond om te voorkomen dat uitkwam dat hij 18 jaar zijn familie had bedrogen en opgelicht. In 1996 is hij hiervoor tot een levenslange gevangenisstraf veroordeeld, die hij uitzit in Châteauroux.

Jeugd

Jean-Claude Romand werd geboren in Lons-le-Saunier en bracht het grootste deel van zijn jeugd door in Clairvaux-les-Lacs in het departement van de Jura. Hij volgde de middelbare school in zijn geboorteplaats, waar hij ook eindexamen deed. Romand was een stille intelligente jongen, die goed was in alle vakken behalve gymnastiek. In 1971 begon Romand aan 'classes préparatoires' (een voorbereidingscursus van 2 jaar) voor het Lycée du Parc in Lyon. Hier stopte hij na een semester mee, en ging medicijnen studeren.

Reeds tijdens Romands middelbareschooltijd verzon hij al kleine leugentjes 'om zijn ouders niet ongerust te maken'. En toen zijn verre nicht Florence zijn amoureuze toenaderingen afwees wendde hij maligne lymfoom voor om zo medelijden te kunnen opwekken. De truc werkte, Florence wees hem deze keer niet af, en uiteindelijk trouwden ze.

Een kaartenhuis van leugens

Het begon met een kleine leugen. Romand durfde niet te vertellen dat hij de classes préparatoires niet kon voltooien en vertelde tegen zijn ouders dat hij gestopt was wegens gezondheidsproblemen.

Romand moest in het eerste jaar van zijn medicijnenstudie eveneens afhaken, maar hij beweerde tegenover zijn ouders zijn eerste jaar succesvol te hebben voltooid. Uiteindelijk maakte hij zijn studie nooit af hetgeen hij zijn ouders nooit vertelde. Op een gegeven moment beweerde hij zelfs arts te zijn, terwijl hij dit niet was.

De simpele leugen groeide uit tot het achttien jaar lang verdoezelen van de waarheid door Romand tegenover familie, vrienden, ouders en kinderen. Achttien jaar lang beweerde Romand dat hij bij de World Health Organization in Zwitserland werkte, en daar onderzoek verrichtte naar o.a. arteriosclerose. Ook verklaarde hij contact te hebben met politieke figuren.

In werkelijkheid vulde Romand zijn dagen door rond te zwerven en te wandelen. Hij verzamelde informatie door onder andere folders en gratis documentatiemateraal te verzamelen van de lokale afdeling van de WHO, zodat hij bij zijn omgeving de indruk kon wekken dat hij daadwerkelijk daar werkte. Hij woonde gedurende die tijd niet ver daarvandaan, in Prévessin-Moëns. Soms ging hij zogenaamd 'op reis voor zijn werk'. In werkelijkheid logeerde hij tijdelijk in een hotel op het vliegveld van Genève, Cointrin, waar hij brochures bestudeerde over de WHO en Zwitserland. In de winkels op het vliegveld, kocht hij vervolgens dure exotische cadeaus voor zijn vrouw en kinderen.

Romands 'salaris' was in werkelijkheid geld dat hij en zijn vrouw nog over hadden van de verkoop van een appartement, en geld dat hij beheerde voor familieleden onder het voorwendsel dat hij dit voor hen in hedge funds belegde. Met deze middelen financierde hij zijn leugens en bekostigde hij de dure levensstijl die bij een gevierd arts en onderzoeker hoort: een BMW, privéscholen voor de kinderen, 'geschenken' van zijn 'werkgever' of 'zakenrelaties', een riant huis e.d.

De moorden

Op 9 januari 1993 kocht Jean-Claude Romand een kaliber .22 geweer, een taser en traangas. Die nacht sloeg Romand zijn vrouw Florence in haar slaap dood met een deegroller. Hij liet haar lijk in bed liggen en bracht de dag erna televisiekijkend met zijn kinderen Antoine (5) en Caroline (7) door, alsof er niets aan de hand was. Hij bracht ze die avond naar bed, wachtte tot ze sliepen, en schoot ze vervolgens door het hoofd.

Daarna ging hij bij zijn ouders eten in Clairvaux-les-Lacs, en schoot hen beiden dood met hetzelfde geweer waarmee hij zijn kinderen had gedood. Zelfs zijn hond werd door hem doodgeschoten. Daarna probeerde hij zijn ex-maîtresse Corinne Hourtin te doden met behulp van traangas en een taser, maar zij verzette zich en hij liet haar gaan terwijl hij zijn excuses aanbood.

Romand keerde hierop terug naar huis, nam een overdosis barbituraten in en stak zijn huis in brand. Dit geschiedde echter op een dermate klungelige manier dat men zich achteraf afvroeg of hij daadwerkelijk doodwilde. Toen de brand uitbrak werden de buren van Nederlandse afkomst wakker en gingen poolshoogte nemen. De vlammen sloegen hoog boven het dak uit en de buren belden de brandweer van Ferney-Voltaire. Op dat moment kwam ook een bemande vuilnisauto langs en de buren trachtten gezamenlijk met de vuilophalers het huis in te komen totdat de brandweer arriveerde, die Romand tijdig redde. Romand kwam bij en werd gearresteerd en ondervraagd. In 1996 is hij voor de moorden veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf, met de mogelijkheid van vervroegde invrijheidstelling na 22 jaar. Men heeft hem nadien onderzocht en een narcistische persoonlijkheidsstoornis vastgesteld.

Motieven

Romand heeft toegegeven dat hij de moorden heeft gepleegd, zodat zijn dierbaren nooit achter de waarheid zouden komen. Wat echter precies de oorzaak was dat bij Romand de stoppen zou hebben doen doorslaan, is onduidelijk.

Het is aannemelijk dat eind 1992, begin 1993, Romands bedrog dreigde uit te komen. Hier bestaan verschillende verklaringen voor. Het is mogelijk dat zijn vrouw of zijn voormalige maîtresse lont begon te ruiken. Wellicht had een van hen hem gedetailleerd ondervraagd of misschien zelfs ontmaskerd. Verder is het ook heel goed mogelijk dat Romand zich realiseerde dat zijn financiële middelen niet meer toereikend waren om zijn steeds fantastischer verhalen te kunnen ondersteunen. Ook zijn er aanwijzingen dat Romands voormalige maîtresse een lening van 900,000 frank had teruggevraagd en dat Romand dit niet kon of wilde.

Op 23 oktober 1988 was Romands schoonvader Pierre Crolet dodelijk verongelukt door een val van de trap, enkele dagen nadat hij bij Romand zijn investering had teruggevraagd. Het is mogelijk dat een of meer andere familieleden dit eveneens hadden gedaan, en dat Romand de moorden als enige uitweg zag. Overigens heeft de Franse justitie niet kunnen aantonen dat Crolets dood een moord was, laat staan dat Romand de dader zou zijn geweest.

Romand heeft nooit de exacte aanleiding(en) onthuld.

  Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)