Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Ian MacEwan
| Ian McEwan | ||
| Afbeelding gewenst | ||
| Algemene informatie | ||
| Volledige naam | Ian Russell McEwan | |
| Geboren | 21 juni 1948 | |
| Land | Verenigd Koninkrijk | |
| Werk | ||
| Jaren actief | 1975-heden | |
| Bekende werken | Atonement | |
| Website | ||
Ian McEwan (Aldershot, 21 juni 1948) is een Britse schrijver. Hij is een meester in het scheppen van extreme situaties waarin de hoofdpersonen van zijn boeken terecht komen. Door een speling van het lot zal hun leven nooit meer hetzelfde zijn. Dankzij het grote succes van zijn boeken, zoals Atonement, waarvan miljoenen zijn verkocht, geldt McEwan als de belangrijkste levende Britse romancier. [1]
Biografie
Ian McEwan, zoon van David McEwan, een legerofficier en Rose Lilian Violet (Moore), bracht een groot deel van zijn jeugd door, op legerbases in Singapore, Duitsland en Libië. Eenmaal teruggekeerd in Engeland genoot McEwan zijn opleiding aan het prestigieuze Eton College en studeerde Engels aan de Universiteit van Sussex. Daarna werd hij de eerste master student in de studierichting Creatief Schrijven, die aan de Universiteit van East Anglia was opgezet door beroemde schrijvers als Malcolm Bradbury en Angus Wilson.
Hij trouwde in 1992 met Penny Allen (een genezeres en astrologe), van wie hij in 1995 scheidde. Daarna huwde hij de journaliste Annalena McAfee, het hoofd van de boekenredactie van de Britse krant The Guardian. Dit huwelijk eindigde in een vechtscheiding [2]
Ian McEwan is lid van de Royal Society of Literature en de Royal Society of Arts. In 2000 werd hij benoemd tot Commandeur in de Orde van het Britse Rijk [3]
Stijl
Zijn stijl wordt als volgt omschreven: sterke aandacht voor het detail, een zekere mate van realisme en het geloof dat alles de potentie heeft om interessant te worden, wanneer je het van zeer nabij onderzoekt. Vaak is er ook een willekeurige gebeurtenis die als kantelpunt fungeert voor de personages die verder met de consequenties ervan moeten leven.
McEwan heeft een geheel eigen literair geluid, maar kan in zekere zin vergeleken worden met de Amerikaanse romanschrijver John Updike. Zij waren ook met elkaar bevriend. Zozeer dat, na de dood van Updike, McEwan verzuchtte dat "hij een unieke, onvervangbare persoon verloren had." [4]
Ian McEwan is goed in het creëren van extreme situaties. Met name in zijn beginperiode als schrijver leek hij de duistere kant op te zoeken en ontspoorde personages te portretteren om te onderzoeken wie ze zijn en hoe ze onder bepaalde omstandigheden reageren.
Bibliografie
Ian McEwan debuteerde in 1975 met de bundel korte verhalen First Love, Last Rites. Hiermee werd hij in één klap beroemd en won hij een jaar later een literaire prijs, de Somerset Maugham Award. In Nederland werd het boek uitgebracht onder de titel De laatste dag van de zomer. Zijn meeste boeken verschenen in Nederlandse vertaling.
Daarop volgde Between the Sheets (Tussen de lakens) dat in 1978 uitkwam. Het zijn claustrofobische vertellingen over de kinderjaren, afwijkende seksuele gevoelens en ontwrichte gezinnen. [5]
Zijn eerste roman The Cement Garden (De cementen tuin) (1978) is het verhaal van 4 kinderen die als wees bij elkaar wonen na de dood van hun ouders. Om te voorkomen dat ze in een pleeggezin worden geplaatst begraven zij hun moeder in de betonnen vloer van de kelder en proberen een (voor de buitenwereld) zo normaal mogelijk leven te leiden.
In 1981 volgde de roman The Comfort of Strangers (De troost van vreemden). Door de enigszins bizarre aard van deze verhalen kreeg hij destijds de bijnaam Ian Macabre. [6]
In 1987 schreef hij The Child in Time (Het kind in de tijd) over het verwoestend effect van het verlies van een kind door ontvoering.
Black Dogs (Zwarte honden) kwam uit in 1992 . Het is het levensverhaal van het echtpaar June en Bernard Tremaine. In 1946 trekken zij verliefd en vol communistische idealen op huwelijksreis door Europa dat zojuist is bevrijd van de nachtmerrie van de Duitsers. Een gebeurtenis tijdens een tocht in de Franse Cevennen verandert hun leven ingrijpend en blijvend. [7] June wordt door twee zwarte honden aangevallen. Onmiddellijk herkent zij de honden als symbool van "de naamloze, onverklaarbare, onbeschrijflijke angst" die ze net daarvoor had gevoeld. Ook vraagt ze zich of de honden wel echt bestonden of dat ze haar verstand aan het verliezen is. Volgens de recensent van de NRC zijn de honden overduidelijk symbolen van het kwaad dat in McEwans vroegere werk ook een grote rol speelt. Maar het kan ook zo zijn dat McEwan zelf anders tegen het kwaad aankijkt. In zijn vroegere werk won het kwaad het van het goede en verstoorde de harmonie. In Black Dogs lijkt hij zelfs niet uit te sluiten dat de mens tot inkeer kan komen en zelfs tot God. "Door de zware symboliek, de onbevredigende constructie en het weinig produktieve geredeneer over dood en leven en de mogelijkheden om de wereld te verbeteren, blijft het boek echter ver beneden het peil van McEwans beste werk" aldus de NRC. [8]
Ian McEwan houdt van Amsterdam. Hij komt er vaak en bezoekt zijn vrienden, zoals uitgever Jaco Groot en Freek de Jonge. [9] In de roman Amsterdam (1998) behandelt McEwan het thema euthanasie; drie mannen, een componist, een hoofdredacteur van een krant en een politicus, ontmoeten elkaar bij de begrafenis van hun vroegere minnares en een bittere vijandschap is geboren. De toen vijftigjarige McEwan won met Amsterdam de Booker Prize. De toekenning van deze prijs leidt bijna altijd tot de nodige discussie. Velen vonden Amsterdam niet het beste boek en zeker niet het beste boek dat McEwan ooit had geschreven. [10]
Thematiek
Zijn romans raken aan verschillende thema’s, die McEwan verweeft met het plot. Atonement (Boetenkleed) belicht de levens van drie mensen die allen beïnvloed zijn door een inschattingsfout van een jong meisje, waardoor uiteindelijk hun levensloop dramatisch zal veranderen. De vraag die McEwan uiteindelijk aan de lezer voorlegt is of boetedoening werkelijk bestaat. [11]
Ook in de roman Saturday (2005) verkent McEwan de spelingen van het (nood)lot. De hoofdpersoon is een hersenchirurg en binnen één etmaal zal zijn leven voor altijd veranderen. Hij begint te begrijpen hoe het voelt, wanneer je in een situatie terecht komt, waarover je geen enkele controle hebt.
Angst is een belangrijk thema in zijn werk. Volgens Ian McEwan koestert de maatschappij een obsessie voor angst. In plaats om de mensen te laten waarderen voor wat zij hebben, gebruiken de media het als middel om, via de krantenkoppen, de aandacht van het publiek te trekken. Dit leidt, volgens hem, tot onverschilligheid bij de mensen over het lot van slachtoffers van rampen en misdaad. Totdat, zoals bij de hoofdpersoon van Saturday, hun eigen leven in gevaar is. [12]
On Chesil Beach uit 2007 analyseert de relatie tussen een man en een vrouw die worstelen met hun verbintenis die zij willen bezegelen door een huwelijk. McEwan focust op de huwelijksnacht van het paar en pelt de consequenties af van de verwachtingen die de maatschappij aan hen stelt. Het verhaal speelt zich af in een tijd waarin het huwelijk nog de meeste geëigende en volwassen vorm van samenleving was.
Naarmate McEwan ouder werd, kreeg hij, naar eigen zeggen, steeds meer de behoefte te ontsnappen uit het duistere universum, waarin zijn personages bivakkeerden, alsof er geen buitenwereld bestond. "Ik heb de wereld steeds meer omhelsd." [13]
Verfilmde werken
Veel werken van Ian McEwan vormden de basis voor een speelfilm. Paul Schrader verfilmde in 1990 The Comfort of Strangers met rollen voor Christopher Walken en Helen Mirren. Zijn debuutroman The Cement Garden kreeg in 1993 een verfilming, met in de hoofdrollen Charlotte Gainsbourg en Andrew Robertson. John Schlesinger bracht The Innocent op het witte doek en Roger Michell tekende voor de regie van Enduring Love in 2004. In 2007 werd zijn boek Atonement Atonement (film) verfilmd.
Trivia
In zijn persoonlijke leven ervoer McEwan episodes die nog vreemder waren dan hijzelf had kunnen verzinnen. In 2002 ontdekte Ian McEwan dat hij een broer heeft die afgestaan is ter adoptie tijdens de Tweede Wereldoorlog. Zijn broer is metselaar en heet David Sharpe. Hij is zes jaar ouder dan Ian McEwan, en geboren toen hun moeder getrouwd was met een andere man. Nadat haar eerste echtgenoot was gesneuveld in de oorlog hertrouwde McEwans moeder met haar minnaar, en Ian werd enkele jaren later geboren. Sharpe heeft zelf ook een boek over zijn adoptie geschreven Complete Surrender (Totale Overgave). [14]
McEwan werd, in zekere zin, geconfronteerd met de fatwa die over Salman Rushdie was uitgesproken. Rushdie dook onder in een cottage van McEwan in de Cotswolds.
Libië kent hij van nabij, omdat hij een deel van zijn jeugd daar heeft doorgebracht. Sinds 1960 is hij er niet meer geweest. "Ik heb altijd gedacht dat Moamar al-Quadhafi een gemene gek was. Op de t.v. zag ik die filmbeelden van hem, terwijl hij een lange, warrige toespraak hield . Hij stond naast de ruïne van een, door de Amerikanen gebombardeerd, gebouw. Dat was mijn oude lagere school." [15]
McEwan maakt deel uit van een illuster vriendengroepje, met beroemdheden als Salman Rushdie, Richard Dawkins en wijlen Christopher Hitchens. "We raken allemaal aardig op de leeftijd dat mensen ziek (kunnen) worden. Het begint allemaal afschuwelijk eindig te voelen. Maar ook daarover kun je uitstekend praten of schrijven."
Verzameld werk
Romans
- First Love, Last Rites (1975) Nederlands: De laatste dag van de zomer
- In Between the Sheets (1978) Nederlands: Tussen de lakens
- The Cement Garden (1978) Nederlands: De cementen tuin
- The Comfort of Strangers (1981) Nederlands: De troost van vreemden
- The Child in Time (1987) Nederlands: Het kind in de tijd
- The Innocent (1989) Nederlands: De brief in Berlijn
- Black Dogs (1992) Nederlands: Zwarte honden
- Enduring Love (1997) Nederlands: Ziek van liefde
- Amsterdam (1998)
- Atonement (2001) Nederlands: Boetekleed
- Saturday (2005) Nederlands: Zaterdag
- On Chesil Beach (2007) Nederlands: Aan Chesil Beach
- Solar (2010)
- Sweet Tooth (2012) Nederlands: Suikertand
- The Children Act (2014) Nederlands: De kinderwet
- Nutshell (2016) Nederlands: Notendop
Jeugdliteratuur
- Rose Blanche (1985)
- The Daydreamer (1994)
Toneelstukken
- The Imitation Game (1981)
- For You (2008)
Externe link
- IanMcEwan.com - Officiële website
Bronnen, noten en/of referenties
|