Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Hans Borrebach
Henri Carl Johan Elisa (Hans) Borrebach (Den Haag, 5 mei 1903 - Den Haag, 15 februari 1991) was een Nederlands fotograaf, illustrator, schrijver, standbouwer, modetekenaar, modeschrijver, kunstschilder, cartoonist, striptekenaar en boekbandontwerper.
Levensloop
Borrebach studeerde bouwkunde aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten. Hiernaast gaf hij les aan de tekenacademie. In de jaren twintig was hij reclametekenaar. Hij ontwierp tientallen boekbanden, meest voor kinder- en meisjesboeken, maar ook voor de detectiveromans van Ivans maakte hij een zestal omslagen. Verder illustreerde hij verhalen en rubrieken in tijdschriften. Van 1931 tot 1939 maakte hij modetekeningen voor de Haagse Post. Tijdens de Tweede Wereldoorlog maakte hij heimelijk het affiche voor de antisemitische film De Eeuwige Jood dat volgens een door het Departement van Volksvoorlichting en Kunsten ingehuurd enquêtebureau zijn doel voorbij schoot.
Vanaf 1946 tekende Borrebach De Avonturen van Swippie de Zeeman, een strip voor kinderen, en vanaf 1948 de sciencefictionstrip Frank Moore, geïnspireerd op Flash Gordon. De strip bevatte SM-elementen. Als gevolg van de weerzin die destijds tegen strips bestond, verschenen van Frank Moore slechts twee delen. Eind jaren veertig legde Borrebach zich toe op het illustreren van (voornamelijk) meisjesboeken. Voor de oorlog was hij al begonnen dergelijke boeken ook zelf te schrijven. Borrebach illustreerde onder meer de Joop ter Heul boeken van Cissy van Marxveldt, de Wil boeken van Willy Pétillon en de De olijke tweeling-serie van Arja Peters en was later een van de illustratoren van de verhalen van Swiebertje.
Merkwaardig is zijn stijlbreuk voor en na de Tweede Wereldoorlog. Het verschil in zijn tekeningen is zelfs zo groot, dat het gerucht de ronde deed dat de Borrebach-illustraties van na de oorlog zouden zijn gemaakt door ene Henk Borrebach, een mystificatie die vermoedelijk door Borrebach zelf in de hand is gewerkt. De feitelijke reden voor zijn nieuwe tekentechniek was zijn oriëntatie op een uit Amerika overgewaaide reclamestijl.
Borrebach was aanhanger en propagandist van het nudisme. In de jaren zeventig werkte hij aan een nieuw stripboek, Het meisjesinternaat, een erotisch verhaal dat werd uitgegeven door Sombrero en nog vrij recent in de handel was (is). Het vervolg, Juffrouw Claudia, is nooit verschenen. Borrebach was daarnaast actief als fotograaf en bezat een grote fotostudio aan de Scheveningseweg in Den Haag. Hij schreef een groot aantal hobbyboeken over fotograferen. Zijn project voor een omvangrijke seksencyclopedie kwam nooit van de grond.
Hans Borrebach was tweemaal gehuwd en woonde aan de Frankenslag in het Statenkwartier. In het tuinhuisje verbleef enige tijd de schrijfster Helga Ruebsamen. Hij overleed in 1991 op 87-jarige leeftijd te Den Haag.
Literatuur
- Aafke Boerma, Erna Staal, Murk Salverda: Babs' bootje krijgt een stuurman. De meisjesroman en illustrator Hans Borrebach (1903 - 1991). Schrijversprentenboek 37. Querido / Nederlands Letterkundig Museum en Documentatiecentrum, Amsterdam/Den Haag, 1995. ISBN 9021450038