Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Gustaaf Wauters
Gustaaf ’Gust’ Wauters (volledige naam: Marcellus Euphr. Gustaaf Wauters, Turnhout,[1] 9 januari 1904[2] – Sonnenburg, in de nacht van 30 op 31 januari 1945) was een lid van het Belgisch verzet in de Tweede Wereldoorlog.
Leven
Gustaaf is geboren en getogen in Turnhout. Soms wordt hij vermeld als Marcel, soms als Gustaaf/Gustave. Hij is vooral bekend gebleven als Gustaaf (’Gust’).[2] Hij woonde in de Oude Vaartstraat en trouwde ook met een Turnhoutse.
Van beroep was hij handelaar in inpakpapier. Tevens was hij vrijwilliger als bibliothecaris in Turnhout, een functie waarin hij ook boeken bestelde. Hij las onder andere Mein Kampf van Adolf Hitler, wat hem later inspireerde toe te treden tot het verzet.[3][4]
Tweede Wereldoorlog
Tijdens de Tweede Wereldoorlog was hij hoofd van de Belgische Nationale Beweging voor de provincie Antwerpen.
Tevens hielp hij het sluikblad Stem der Belgen verspreiden. Wauters werkte ook voor Comète, de organisatie die hielp mensen (veelal neergeschoten piloten) te ontsnappen naar Spanje. Voorts werkte hij ook als informant voor de geallieerden, zo reisde hij naar Brussel op de locatie door te geven van een Duitse radarport die was ontdekt door Gust Fruythof. Twee dagen later strooiden Engelse en Amerikaanse vliegtuigen een lading tinhoudende strookjes papier uit, die de radar in de war brachten. Ook was Wauters betrokken bij een wapendropping in Mol, waarna de wapens werden overgebracht naar Antwerpen, waar ze moesten dienen voor de verovering van de haven[5]
Omwille van het gevaar te worden gearresteerd leefde Wauters ondergedoken. De Gestapo viel op 2 februari 1944 binnen in Wauters’ huis en arresteerde zijn echtgenote, die 61 dagen zou worden vastgehouden in de gevangenis van Antwerpen.[4]
Wauters werd op 8 februari 1944 gearresteerd in Brussel. Zijn laatste woorden aan zijn 11-jarige zoon Jozef waren „ik zal je wellicht niet meer zien”. Na zijn arrestatie werd Wauters overgebracht naar de gevangenis van Antwerpen, waar hij werd mishandeld. Later werd hij ter dood veroordeeld en een Nacht und Nebel-gevangene die verbleef in de gevangenissen van Bruchsal, Schwabische Hall en Görden. Op 3 januari 1945 werd hij getransfereerd naar het concentratiekamp van Sonnenburg. De 26 Belgische gevangenen in het kamp werden twee dagen voor het Rode Leger het kamp bereikte geëxecuteerd door de SS. In totaal werden 819 gevangenen van het concentratiekamp Sonnenburg in de nacht van 30 op 31 januari omgebracht en in een massagraf begraven.[6]
Bronnen, noten en/of referenties
|
