Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Guersch Koutchouk
Guersch Koutchouk (Chisinau 1 maart 1905 - Nazi-Duitsland 1945) was een Bessarabische Joodse burgerlijk ingenieur.[1][2]
Levensloop
Koutchouk werd geboren in Chisinau in het toenmalige Bessarabië (thans Moldavië) waar een anti-Joodse sfeer heerste en waar reeds in 1903 pogroms plaatsvonden tegen de Joodse bevolking.
Koutchouk werd geboren in 1905 en verhuisde in 1923 naar België waar hij zich als 18-jarige zich inschreef aan de Universiteit Gent. Nadat hij zijn diploma van burgerlijk ingenieur behaalde verhuisde hij in 1927 naar Brussel. Een jaar later verhuisde hij naar Sint-Gillis en nog een jaar later naar Schaarbeek.
Op 1 juli 1933 trouwde hij met de Witrussische Cécilia Droujanoff waarna het paar eerst ging samenwonen in Koekelberg en in 1936 definitief verhuisde naar Watermaal-Bosvoorde. Op 6 maart 1939 werd hun zoon Jacques Léo geboren. Zijn naturalisatieaanvraag wordt in april 1939 verworpen.
Koutchouk werkte onder meer mee aan de bouw van de Sint-Adrianuskerk te Elsene
Tweede Wereldoorlog
Na de overwinning van het Duitse leger in de Achttiendaagse Veldtocht werd België bezet. De nazis eisten dat alle Joodse burgers werden geregistreerd. In tegenstelling tot veel andere Joden gehoorzaamde Koutchouk aan dit bevel. Hij liet zich registreren op 18 december 1940.
In de nasleep van de start van Operatie Barbarossa verhoogde de Duitse bezetter zijn acties tegen het Belgische verzet, communisten en tegen de Joodse bevolking (operatie "Sonnewende"). Koutchouk werd gearresteerd (exacte datum onbekend) en van 22 juli 1941 en tot 1 juni 1942 gevangen gehouden in de Kazerne Dossin. Het is niet duidelijk waarom hij werd vrijgelaten.
Na zijn vrijlating besliste hij zijn vrouw en zoon in veiligheid te brengen door hen te laten onderduiken. Cécilia Droujanoff dook onder bij de familie Kay in Waver, zijn zoon Jacques werd ondergebracht bij Joséphine Castaigne in Terhulpen. Beiden overleefden de oorlog.[3]
Koutchouk werd opnieuw gearresteerd en op 26 september 1942 ingeschreven als gevangene in het Fort van Breendonk. Hij werd met op 10 oktober 1942 met Transport XII gedeporteerd naar Auschwitz waar het konvooi op 12 oktober aankwam.
Hij zou volgens een ooggetuige ontsnapt zijn aan de gaskamers en was in leven zijn geweest toen het kamp in januari 1945 werd ontruimd voor de oprukkende geallieerde legers en moest deelnemen aan een dodenmars. Tijdens deze winterse mars raakten zijn voeten bevroren zodat hij niet meer kon verder wandelen waarop hij werd doodgeschoten door een lid van de SS.
Nagedachtenis
Koutchouk wordt herdacht met een stolpersteine die op 4 februari 2017 ter hoogte van zijn woonplaats in de Visélaan 80 te Watermaal-Bosvoorde werd onthuld door burgemeester Olivier Deleuze in aanwezigheid van Jacques Koutchouk en zijn echtgenote.
| Bronnen, noten en/of referenties
|