Groene zeep

Groene zeep is een weke zeep met een groene kleur die met name voor huishoudelijke reiniging wordt gebruikt.

Oorspronkelijk werd groene zeep van hennepolie gemaakt. Deze olie is van nature enigszins groen gekleurd, waardoor de zeep die ervan werd gemaakt ook een beetje groen gekleurd was. Hennepolie werd gebruikt omdat het een goedkoop bijproduct van de touwslagerijen was.

Tegenwoordig wordt groene zeep meestal van andere goedkope plantaardige olie gemaakt, bijvoorbeeld sojaolie of koolraapolie. De zeep is week doordat de olie verzeept wordt met kaliumhydroxide in plaats van natriumhydroxide, zoals bij harde zeep. De kleur is tegenwoordig afkomstig van een toegevoegde kleurstof.

Groene zeep heeft de naam een bijzonder goede ontvetter te zijn. Het wordt gebruikt om bijv. extra vervuilde (smeerolie)handen schoon te krijgen, maar ook bij het verwijderen van hardnekkige (vet)vlekken uit stoffen.

Groene zeep is meestal niet geparfumeerd en heeft daardoor de kenmerkende eigen zeepgeur die niet door iedereen gewaardeerd wordt, terwijl anderen ingenomen zijn met de door hen als ouderwets omschreven geur en deze geur met "schoon" associëren.

In het verleden werd groene zeep wel gebruikt in speciale "tuimelaars", wat een glazen vat (bol) was, in een metalen bevestigingsbeugel, waarin het vat met zeep kon tuimelen, waarna de zeep op de handen kan worden aangebracht om handen te wassen. Tegenwoordig zijn deze zeepdispensers meestal rechthoekige bakjes met een hendeltje eronder, die bij het indrukken een hoeveelheid zeep op de hand laat vloeien. Deze dispensers zijn meestal aanwezig in openbare gelegenheden, zoals de horeca. Meestal wordt een andere vorm van vloeibare zeep gebruikt (kostenbesparing).

Overige benamingen

Groene zeep wordt soms ook aangeduid als bruine zeep (Belgisch) of goudzeep (merk Tricel).