Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Gerard Storm
Gerard Storm (Swansea, 18 april 1918 - Maldegem, 4 december 2002) was een Maldegems politicus van socialistische strekking die voor BSP, later SP, en ook nog meerdere legislaturen onder een eigen naampartij (Lijst STORM) is opgekomen. Bij de verkiezingen in 1976, vlak voor de fusie der gemeenten, is er ook nog de kartellijst GVP geweest waarvan hij deel uitmaakte. Hij was politiek actief van 1958 tot 1994 en zat zes legislaturen onafgebroken in de Maldegemse gemeenteraad waarvan één legislatuur in de meerderheid als 1e Schepen (1964-1970) onder Burgemeester Georges De Muyt (CVP).
Biografie
Gerard werd op 18 april 1918 geboren in Swansea, Wales. Door de oorlogsdreiging waren zijn ouders gevlucht uit Gent en bleven ze gedurende de Eerste Wereldoorlog in Wales. Na de Oorlog belandde Gerard samen met zijn ouders en broer in “de Muide” alwaar hij uiteindelijk zou wonen tot aan z’n huwelijk in 1941. In 1938 begon Gerard zijn legerdienst. Hij werd ingedeeld bij de Transmissietroepen, waar hij opleiding kreeg in morsecode en in het leren bedienen van de, voor die tijd, hoogtechnologische apparatuur. Eind 1939 werd hij met onbepaald verlof gestuurd. Een paar maand later werd dat verlof opnieuw ingeroepen, het land bevond zich in algehele mobilisatie en de laatste klassen (1936 – 1937 – 1938) werden als eerste terug onder de wapens geroepen door de nieuwe oorlogsdreiging. Zijn moeder zou op het einde van de tweede wereldoorlog omkomen tijdens een bombardement van de geallieerden in de haven van Gent (Zomer 1944), de ouderlijke woonst van Gerard werd hierbij vernield. Hij huwde in 1941 met Alina Van Der Steen, zij kregen samen 7 kinderen, 14 kleinkinderen en 11 achterkleinkinderen.
Tweede Wereldoorlog
Aan de hand van zijn persoonlijke oorlogsdagboek is er een zeer nauwkeurig en correct verloop opgetekend van zijn bataljon tijdens de Achttiendaagse Veldtocht.[1]
Na de capitulatie werden alle Belgische militairen krijgsgevangen genomen. De gevangenen werden via de trein naar de Nederlandse grens gebracht en daar moesten ze te voet verder tot in Walsoorden alwaar ze samen met Franse militairen per schip naar Bremerhaven moesten, een reis van meerdere dagen. In Bremerhaven werden ze per trein verder tot Bremervörde gebracht om van daaruit verder te marcheren naar hun uiteindelijke bestemming, het Stalag XB te Sandbostel (Kamp Sandbostel). Gerard Storm was 5 maanden krijgsgevangene in het kamp te Sandbostel. Door gesjoemel met verlofpapieren van Vlaamse werkwilligen die ook op diezelfde boerderij werkten kon hij Duitsland ontvluchten als Urlauber en raakte hij terug in het bezette Gent eind 1940.
In het voorjaar van 1942 werd hij in het Station van Eeklo opgepakt door de zogenaamde 'Zwarte Brigade'. Hij werd als arbeider naar Duitsland gestuurd, ditmaal in de vliegtuigfabriek van Junkers Motoren Werke in Halberstadt waar hij tot het einde van de oorlog zou blijven. Deze stad werd op het einde van de tweede wereldoorlog zwaar gebombardeerd waardoor bijna 80% van de stad in as werd gelegd. Ook de fabriek waar Gerard werkte was een doelwit en werd meermaals zwaar getroffen, hijzelf bleef ongedeerd tijdens de bombardementen.[2]
Na de bevrijding verhuisde hij naar Maldegem, van waar z'n echtegnote afkomstig was. Gerard Storm was dus geen Maldegemnaar van oorsprong maar wonnde wel van 1945 tot aan z'n overlijden in 2002 in de gemeente.
Politieke carrière
In 1947 Gerard begint te werken bij het socialistische syndicaat ABVV te Eeklo als verantwoordelijke van de werklozendienst. Kort na de oorlog werd Gerard lid van de BSP (Belgische Socialistische Partij), dit is de opvolger van de BWP (Belgische Werkliedenpartij), Gerard Storm zei dat hij eerst syndicalist en dan politieker was, nog voor zijn eerste werkervaring kwam de politieke ambitie reeds naar boven. In 1946 gaf Gerard zich voor de eerste keer aan op de lijst van de BSP, zonder verkozen te geraken, hij kreeg toen 128 stemmen. De komende jaren zou hij zich nog een aantal keren kandidaat stellen maar opnieuw zonder voelbaar resultaat. In 1957/58 kwam er een kentering. Gerard ontdekte, samen met Denis Posman, een financiële fraude binnen de socialistische vakbond. Het kwam tot een intern onderzoek, maar zowel Gerard Storm als Denis Posman werden door de BSP in hun ongelijk gesteld en onmiddellijk uit de partij gezet. Dit incident vormde de kiem voor de STORMlijst in Maldegem.
Bij de verkiezingen van 1958 behaalde hij 1270 voorkeursstemmen, dit was méér dan de toenmalige burgemeester Rotsaert de Hertaing (hij kreeg 1097 stemmen), en behaalde de STORMlijst in één klap 3 zetels. Een poging om een meerderheid te vormen liep op de klippen en de STORMlijst belandde voor 6 jaar in de oppositie met de raadsleden Gerard Storm, Maurits Borgonjon en Cyriel Dhoore. De kiezers van de groep STORM werden door zowel de meerderheid als mede-oppositie van ’58 – ’64 de “Stormisten” genoemd. De volgende verkiezingscampagne (in 1964) werd gehuld in een sfeer van leugens, bedrog, gesjoemel, fraude en schriftvervalsing. Zoals in een aantal pamfletten van Gabriël De Lille - (KVV Katholieke Vlaamse Volkspartij) valt te lezen is er een ogenschijnlijke wapenstilstand tussen STORM en de CVP, iets wat de geruchten vanzelfsprekend extra leven inblaast. Reeds op voorhand wordt beweert dat er een voorakkoord is tussen De Muyt (CVP) en Storm (STORMlijst).
Zondag 11 oktober 1964
De verkiezingen brachten een monsterscore voor de STORMlijst, en in het bijzonder voor Gerard Storm. Opnieuw haalde Gerard het hoogst aantal voorkeurstemmen (1488) tijdens de gemeenteraadsverkiezingen. Het feit dat hij een oppositielid was maakte dit nog opvallender. Deze keer haalde de STORMlijst 4 zetels binnen. Kandidaten zoals De Clerck (CVP), Rys (CVP), Ballegeer (CVP), Tytgadt (KVV), De Muyt (CVP) en De Lille (KVV) haalden allemaal tussen de 600 à 700 stemmen, het grote verschil met Gerard Storm was duidelijk afgetekend en de STORMlijst werd de grote overwinnaar van oktober ’64. Maldegem stond in 1964 aan de beginfase van een hoogconjunctuur. De CVP van De Muyt bleek een partner te vinden in STORM en er kwamen gesprekken op touw. Op 13 Oktober 1964 kwam het al tot een akkoord qua samenstelling van een meerderheid en een voorstel tot benoeming van burgemeester en schepenen, het werd een bestuur die de komende legislatuur Maldegem op een ongeziene manier op de kaart zou zetten. Deze coalitievorming was meteen ook het begin van een periode die later de geschiedenis zou ingaan als de beruchte Vlegeljaren van Maldegem. Een periode waarover in 1973 ook een boek verscheen onder dezelfde titel, uitgegeven door de Gazet van Antwerpen.
Gerard Storm zou zich ook nog twee maal verkiesbaar stellen voor de provincieraad (1965 & 1968), zonder verkozen te worden.
Vanaf 1970
Zes jaar later werd de STORMlijst zondebok voor de vorige legislatuur en desondanks een goed resultaat bij de verkiezingen in 1970, bleek dit afgestraft door de andere partijen die een front vormden tegen de Stormisten. Opnieuw kwam de partij van Gerard Storm op de oppositiebanken terecht. Dit zou zich nog 3 keer herhalen (gemeenteraadsverkiezingen Maldegem 1976 - 1982 - 1988) waardoor Gerard na één legislatuur in de meerderheid de rest van zijn politieke carrière als oppositielid doorbracht.
Ook een kartel met oa Adriaan Van Landschoot, wat de partij GVP deed ontstaan, bracht niet het verwachtte succes, hoewel ze twee verkiezingen na elkaar mooie resultaten behaalden. in 1976 behaalde de GVP 11 zetels met 38,28% van de stemmen en in 1982 nog 7 zetels met 23,64% van de stemmen achter zich. in 1988 kwam Gerard nogmaals met de opnieuw opgerichte socialistische partij (PSV) naar de kiezer wat met 6,49% van de stemmen nog één zetel kon bemachtigen. Dit zou zijn laatste legislatuur worden als gemeenteraadslid want bij de laatste opkomst, met opnieuw zijn eigen naamlijst (STORM) kwam hij in 1994, als lijstduwer, met 4,35% net iets tekort voor één verkozene, Gerard nam afscheid van de Maldegemse Politiek na 36 jaar engagement waarvan 30 jaar in de oppositie.
Eretekens en onderscheidingen
Gerard storm kreeg buiten een aantal Belgische militaire eretekens ook verschillende burgerlijke onderscheidingen, mede door zijn vele jaren burgerdienst in het leger maar ook als erkenning voor zijn inzet voor de gemeente Maldegem.
Gerard Storm werd o.a. onderscheiden als Ridder in de Orde van Leopold II bij KB van 29 april 1986.
Militair:
- Krijgsgevangene 1940-45
- Herinneringsmedaille aan de Oorlog 1939-1945 (met gekruiste sabels)
- Medaille van de militaire strijder 1940-45
- Militair ereteken 1e Klasse (met Chevron)
Burgerlijk:
- Ereteken van de arbeid 30 jaar dienst
- Burgerlijk medaille 2e Klasse
- Burgerlijk kruis 1e Klasse
- Ridderkruis Orde van Leopold II
Ook als roeier behaalde hij in de periode 1936-1940 vele prijzen waaronder Belgisch Kampioenschap, hij deed ook mee aan tal van Europese wedstrijden en competities als lid van de Federation royale belge d'aviron, het latere Koninklijke Belgische Roeibond
Trivia
- Nikola Storm, Belgisch topvoetballer, is een achterkleinzoon van Gerard.
- Gerard werd twee keer gedoopt. Omdat zijn doopbewijs (van Wales) verloren was gegaan na de oorlog werd hij voor het toedienen van de Heilige Communie in 1925 te Gent eerst opnieuw gedoopt.
- De "Columbusbrug", Molentjesbrug in de volksmond, te Maldegem (brug over de Eede langs de Gidsenlaan) werd mede door Gerard ontworpen en getekend als alternatief voor een te dure offerte. Zijn naam staat ook vermeld op het plaket dat nu nog steeds op de brug hangt.
- Hij was de eerste die de plannen voor een gemeentelijk zwembad op de agenda plaatste tijdens een gemeenteraad begin de jaren 1960.
- In zijn legislatuur als 1e Schepen (1964 - 1970) werd de Eede overwelfd in het centrum van Maldegem. Iets wat in de periode 2009- 2012 ongedaan werd gemaakt door het toenmalige bestuur onder burgemeester Johan De Roo (CD&V).
- In 1941 moest hij (als "buitenlander") een geboorteakte voorleggen om te kunnen huwen in de gemeente Maldegem, hierdoor werd hij door de Duitse bezetter onmiddellijk verdacht van spionage voor de Britten omdat hij in Groot Brittanië geboren was en er volgde een urenlang verhoor, zonder gevolg. Waarna hij toch nog kon trouwen.
- Gerard kreeg als bijnaam "Advocaat der armen", omdat hij nooit geld wou ontvangen voor zijn diensten en hulpverlening aan de Maldegemse bevolking.
- Er is ten tijde van de eerste opkomst van GVP in de gemeenteraadsverkiezingen te Maldegem nog een 45 toeren single verschenen met als titel "Stem veur ons", uitgegeven door Adriaan Van Landschoot.
Bronvermelding
Bronnen, noten en/of referenties:
Kiesresultaten, gemeenteraadsverslagen en artikels terug te vinden in de leeszaal van de openbare bibliotheek [1] of in de leeszaal van de archieven van Maldegem (https://www.maldegem.be/gemeentelijk-archief-3)
.jpg){kind=link}