Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Georgine van Assche

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Georgine van Assche (Sint-Truiden, 23 april 1939Libramont-Chevigny[noot 1], 13 november 2005) was een Belgisch kunstschilder en portrettist.

Levensloop

Georgine van Assche werd geboren te Sint-Truiden als tweede dochter van Anatole van Assche. Net zoals haar vader, was ze muzikaal begaafd en een uitstekende pianiste, maar toch verkoos ze om vanaf haar prille jeugd vooral haar interesse in en talent voor de beeldende kunsten te ontwikkelen.

Als kunstschilder was Georgine van Assche volledig autodidact, en bekwaamde ze zich initieel achtereenvolgens met olieverf, gouache, aquarel, potlood, pastelkrijt, die ze deels reeds op heel jonge leeftijd op een erg persoonlijke manier gebruikte.

Eerste creatieve periode: (±1950 - 1963)

Tijdens haar jeugd waren portretten, landschappen, bloemen, stillevens, enz. haar voornaamste thema's.

Haar stijl werd steeds gekenmerkt door oog voor detail, alsook het zoeken naar ‘texturen’ die ze bereikte door een eigen pointillistische techniek te ontwikkelen. Een schilderij dat gedetailleerd een haven vol schepen in perspectief voorstelde en dat ze op ongeveer 13-jarige leeftijd inzond voor een wedstrijd voor jonge kunstenaars, werd geweigerd omdat de jury oordeelde dat het gebruikte niveau van detail in correct perspectief niet het werk van een kind kon zijn.[bron?]

Pauze (1963 - 1973)

Uit deze periode zijn, afgezien van losse ruwe schetsen, geen noemenswaardige werken bekend (zie verder).

Tweede creatieve periode (1974 - 1978)

Georgine van Assche muntte - ook reeds tijdens haar eerste periode - vooral uit in portretteren. In 1974 inspireerden haar opgroeiende kinderen haar om terug actief te worden als portrettist. Vanaf dat jaar werden portretten in potlood een regelmatig terugkerend thema in haar werk. Vaak betrof dit familieleden, maar op verzoek werden ook kinderen van kennissen en vrienden haar onderwerp. Daarnaast greep ze, in mindere mate, terug naar vroegere thema's en technieken, vaak op verzoek uit haar omgeving, wat vooral resulteerde in landschappen en stillevens. Ze produceerde echter ook een aantal werken - meestal in gouache - waarin ze, baserend op eigen inspiratie, de draak stak met specifieke aspecten van de kleinburgerlijke moraal en maatschappij.

Het groot aantal technieken die ze beheerste - waar ze voortdurend mee bleef experimenteren - schonk haar nog steeds geen voldoening in de zoektocht naar haar persoonlijke expressie, geïnspireerd en gevoed door haar interesse voor filosofie, antropologie, dieptepsychologie en esoterische geschriften.

Derde creatieve periode (1978 - 2005)

Na het overlijden van haar vader in 1978, legde Georgine van Assche zich toe op haar filosofische en psychologische interesses. In de beknopte introductieteksten verdeeld bij haar tentoonstellingen vanaf 1980, vernoemt ze met name Carl Gustav Jung, Friedrich Nietzsche en Julius Evola als personen die een grote invloed hebben gehad op haar latere werk.

In hetzelfde jaar ontdekte ze "Metallic Pastel" van Faber-Castell, een zeer harde, lichtechte, en waterbestendige pastel op basis van metaalpoeder in de kleuren goud, zilver, en brons, dat bedoeld was om kunstwerken, schilderijkaders, enz. te restaureren. Wegens zijn sterk hechtende aard, verschilt dit materiaal sterk van traditioneel zacht pastelkrijt: eens aangebracht op papier kan het niet worden verwijderd, waardoor elke fout fataal kan zijn. Op basis van Metallic Pastel, in wisselwerking met donkergekleurd papier, een fixeermiddel, en in haar laatste werken soms zwart, zilver-, en goudkleurig potlood, ontwikkelde ze een eigen techniek, die gedurende laatste 27 jaar van haar leven haar unieke signatuur zou worden.

In Metallic Pastel vond Georgine van Assche - geboeid door het esoterische van alle culturen - het ideale medium om het niet-materie gebondene figuratief uit te drukken. Ze werd daarbij aanvankelijk vooral geïnspireerd door Afrikaanse, Aziatische, en Zuid-Amerikaanse maskers en beelden, maar evolueerde snel naar tijdloze wezens die vorm geven aan het eeuwige ‘nu’ en het meest innerlijke van de menselijke ziel. Bijna al haar Metallic Pastel werken zijn spiegels voor de ziel van haarzelf en vooral de toeschouwers. De afgebeelde wezens kijken niet náár, maar óver en dóór de toeschouwer.

Over veel van haar latere werken hangt een religieuze stilte, waarbij religieus niet staat voor godsdienstig[noot 2], maar wel in de oorspronkelijke betekenis voor "verbonden zijn met". Verbondenheid van de mens met zijn omgeving, de natuur, de kosmos, worden in haar werk mede tot uiting gebracht door sterk doorgedreven symboliek.

In 1993-1994 gebruikte het Instituut voor Tropische Geneeskunde te Antwerpen, destijds geleid door haar schoonbroer Luc Eyckmans, het Metallic Pastel kunstwerk "Kundalini" voor zijn wereldwijd verstuurde nieuwjaarswenskaarten.

Tentoonstellingen

Jaar Stad/Gemeente Locatie Pers Opmerkingen
1959 Brussel Galerie "Kleiber"
1960 Sint-Truiden Zaal "Limburgs Muziek-Instituut" In eigen atelier
1980 Diepenbeek Galerij "Marmer Design" Retrospectieve
1980 Brussel Hotel "Astoria" [1]
1981 Hasselt Herkenrode Kazerne, "Ridderzaal" [2]
1984 Hasselt Zaal "Fétisj" [3]
1984 Hasselt Zaal "Teba Hifi"
1993 Sint-Truiden Galerij "De Zoutkist" [4]
1997 Wellin rue Paul Dubois In eigen atelier
1998 Lomprez Ecole communale [5] Groepstentoonstelling
1998 Haut-Fays Galerij "Alti-Fagi" [6] Groepstentoonstelling
Postuum
2008 Herent Feest- en Cultuurhuis "Huis van Mihr"
2010 Sint-Truiden Cultureel Centrum
2011 Tongeren "The Factory of Art" Groepstentoonstelling
2016 Antwerpen Galerij "Opus 4 - Love2 Arts" [7]
2018 Antwerpen Galerij "Opus 4 - Love2 Arts"

Kunstwerken

Aantallen gedocumenteerde werken per techniek en periode[noot 3] [noot 4]
Techniek ±1950 - 1963 1964 - 1973 1974 - 1978 1978 - 2005
Olieverf op doek 19 6
Olieverf op andere drager 1
Muurschilderij 4
Gouache 11 11
Aquarel + Oost-Indische inkt 1
Aquarel 2
Potlood 23 6
Pastelkrijt 6
Metallic Pastel 116

Familie

Zie ook

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen
  • Georgine van Assche, Luc Moors, Lionel Gérard, Inleiding Vernissage Expositie Georgine van Assche in de galerij De Zoutkist, St.-Truiden, 1993 (herwerkt & vertaald naar het Frans in 1997 voor hergebruik).
  • Georgine van Assche, Autobiografische schetsen 1 & 2, vooralsnog onuitgegeven.
Voetnoten
  1. º In publiek beschikbare bronnen wordt vaak haar laatste woonplaats Wellin vermeld als plaats van overlijden (soms ook verkeerd gespeld als 'Wellen'), maar haar overlijdensakte specifieert (correct) Libramont-Chevigny. (Informatie aangeleverd door haar familie.)
  2. º Als overtuigd anti-klerikaal beschouwde ze zichzelf als alles behalve godsdienstig in de traditionele betekenis van het woord.
  3. º Gebaseerd op haar eigen boekhouding en foto albums.
  4. º Een groot deel van deze werken belandde reeds tijdens haar leven bij Belgische privé personen en instellingen (vb: twee bij de Francqui-Stichting).
rel=nofollow
Referenties
  1. º Maskers van Georgine Van Assche, De Standaard, 22 juli 1980.
  2. º De maskers van Georgine van Assche, Koerier Hasselt en Koerier Sint-Truiden, september 1981.
  3. º Ludo Maasland, Merkwaardige tentoonstelling in Hasselt, Groot-Hasselt, Dertiende jaargang nr. 1, 26 september 1984, p. 14.
  4. º Georgine van Assche in Zoutkist, De Weekkrant Sint-Truiden, oktober 1993.
  5. º Hommage à une quarantaine d'artistes locaux, L'Avenir du Luxembourg, 12 augustus 1998.
  6. º "Alti-Fagi": Un village pour l'art, La Meuse, 29 oktober 1998.
  7. º Oorgetuige, oktober 2016
rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow