Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Fred Bild
Manfred Bild (meestal geschreven als M. Fred Bild of Fred Bild) (Leipzig, 7 augustus 1935) is een Duits-Joodse-Canadees die werd geboren als zoon van Josef Bild en Ida Kleinman.[1]
Na de Kristallnacht op 9 november 1938 vluchtten zijn ouders met het gezin met de hulp van een mensensmokkelaar naar Nederland en van daaruit naar Antwerpen, in mei 1939 trokken ze naar het vluchtelingenkamp in Marneffe.
Tweede Wereldoorlog
Tijdens de Tweede Wereldoorlog vielen de Duitsers België binnen op 10 mei 1940. Het gezin Bild ging weer op de loop en keerde na enkele omzwervingen terug naar Antwerpen. Omdat het gerucht rondging dat Joden beter af waren in Brussel verhuisde de familie uiteindelijk naar Brussel.
Vader Joseph Bild werd in de zomer van 1942 gearresteerd in de Groenstraat. Via de Dossinkazerne werd hij op 18 augustus 1942 gedeporteerd met transport IV/159 naar het concentratiekamp Auschwitz waar hij overleed.
Hierop besloot Freds zwangere moeder Ida haar kinderen te verbergen in Etterbeek. In maart 1943 wendde ze zich tot de Joodsche Verdedigingscomiteit, die haar hielp de kinderen te verbergen.
Fred verbleef onder meer tijdelijk in het weeshuis in het Rood Kasteel in Linden, het kasteel Dijkstein in Sint-Katelijne-Waver en het klooster van de zusters van Vincentius a Paulo in Klein-Willebroek tot hij uiteindelijk definitief werd opgevangen door de familie Robberechts in Lubbeek, waar hij de schuilnaam Pierre van Dorp kreeg.
De transporten waren niet altijd makkelijk: kleine Fred beschouwde Mechelen als een plek waar mensen (zijn vader) verdwenen. Toen hij uit het Rood Kasteel vertrok, weigerde hij daarom op de trein naar Mechelen te stappen en ging lopen. Begeleider Martin Aguirre Y Otegui, zelf vluchteling van de Spaanse Burgeroorlog, reageerde. In maart 1944 bracht Freds moeder hem een bezoekje, maar pas in juni 1945 (na het einde van de oorlog) zou de familie opnieuw herenigd worden. [2]
De familie Robberecht en Martín Aguirre y Otegui werden voor hun hulp aan het gezin Bild op 11 januari 2011 erkend als Rechtvaardige onder de Volkeren.[3]
Na de Tweede Wereldoorlog
Na de oorlog emigreerde Bild naar Canada. Hij werd diplomaat en adjunct-professor aan de Universiteit van Montreal.
Als ambassadeur was hij onder meer gestationeerd in Japan, Korea, de International Control Commission voor Indochina, Frankrijk, Thailand (1979-1983), Laos, Vietnam, Myanmar en tot slot in 1990 China en Mongolië.
Bronnen, noten en/of referenties
|