Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Franz Colruyt
Franz Colruyt (Lembeek, 14 januari 1901 – Halle, 4 november 1958) is de oprichter van het Belgische familiebedrijf Colruyt. Onder zijn leiding groeide een handel in Koloniale waren uit tot een groothandel in droge voeding. Na zijn dood nam zijn zoon Jo Colruyt het bedrijf over.
Carrière
Franz Colruyt was de tweede zoon in een gezin van 11 kinderen. Zijn vader Joseph was bakker en had een winkel onder de kerktoren in Lembeek (een deelgemeente van Halle).[1] Franz Colruyt ging bij zijn vader aan de slag en leverde voedingswaren aan winkels en grote verbruikers. In 1928 stopte Franz Colruyt met het broodbakken en ging zich meer richten op het verkopen van koloniale waren zoals koffie en specerijen. In 1937 begon hij zelf koffie te branden[2] en wijn te bottelen.[3]
Voor de oorlog bediende de zaak vooral winkels rond de streek van Halle en Tubeke. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was het moeilijker om aan koffie en andere waren te geraken, maar men besloot de zaak verder te zetten.[2] Na de oorlog kon de zaak sterk groeien en werd er een nieuw cliënteel in en rond Brussel opgebouwd. Het familiebedrijf groeide uit tot een groothandel in voedingswaren.
In 1950 richtte Franz Colruyt met een kapitaal van 5 miljoen frank (125.000 euro) de Etablissementen Franz Colruyt nv op. Zijn broers Henri en Jules name deel in de zaak.
In de jaren 50 gingen in België de eerste superettes en supermarkten open. Franz Colruyt opende als reactie hierop de Boni-winkels. Die werden uitgebaat door zelfstandige winkeliers, die goederen aankochten bij Colruyt.
Na het plotselinge overlijden van Franz Colruyt in 1958 nam zijn oudste zoon Jo Colruyt samen met zijn broers de leiding van het bedrijf over.[4] Op dat moment leverde het bedrijf al aan 800 kleine zelfstandige winkels en telde het zo’n 150 medewerkers.[5]
Persoonlijk
Franz Colruyt had veel aandacht voor begrippen als werkvereenvoudiging, efficiëntie, eenvoud en seriewerk. Dit was een gevolg van pure noodzaak. Hij startte zijn zaak in een crisisjaar en het enige wat klanten kon overtuigen om bij hen binnen te stappen, was minstens tien procent goedkoper te zijn dan de concurrentie.[4]
Verwijzingen
- º Het Nieuwsblad, Colruyt richt eigen museum in
- ↑ 2,0 2,1 Graindor koffie, p. 4, op colruyt.be
- º Historiek van het bedrijf Colruyt op colruytgroup.be
- ↑ 4,0 4,1 Vlaams infocentrum, (vilt.be) 2 september 2008, Colruyt: „Ik ben nog steeds mijn weg aan het zoeken”
- º Colruyt opent 200e discounter op gfactueel.nl (Groenten & Fruit) september 2006
