Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Florent Siebens
Florent Siebens (Puurs 12 oktober 1904 - aldaar 14 januari 1965) was een lid van het Belgisch verzet in de Tweede Wereldoorlog.[1][2][3]
Levensloop
Florent Siebens werkte als kuiper.
Siebens was lid van de verzetsbeweging De Zwarte Hand die in oktober 1941 volledig werd ontmanteld door de Duitsers. Siebens werd gearresteerd op 22 oktober 1941. Hij werd gearresteerd nadat de Duitsers zijn neef Clement Dielis reeds hadden gearresteerd. Dielis was reeds gebroken tijdens de martelingen, zodat Florent weinig meer kon loochenen.
Hij verbleef vervolgens achtereenvolgens in de gevangenissen van Mechelen (22 oktober 1941 – 20 november 1941), Antwerpen (20 november 1941 – 16 maart 1942), Sint-Gillis (16 maart 1942 – 29 juni 1942), Wuppertal (29 juni 1942 – 6 juli 1943), Kamp Esterwegen (7 juli 1943 – 15 maart 1944), Gross-Strehlitz (15 maart 1944 – 21 september 1944), Kamp Laband (21 september 1944 – 22 januari 1945). Wegens het oprukkende Rode leger werd het kamp op 22 januari 1945 ontruimd en moesten de gevangenen via een dodenmars naar Buchenwald marcheren. Siebens verbleef in Buchenwald van 5 februari 1945 – 9 april 1945. Dit kamp werd dan weer onruimd omdat het Amerikaanse leger oprukte. Siebens werd met een dodentrein naar Theresienstadt gevoerd. Hij was één van de 37 leden (van de 111) van De Zwarte Hand die de kampen overleefden en werd in mei 1945 bevrijd in Theresienstadt. Op 12 juni werd hij gerepatrieerd.
Na de oorlog was hij fysiek niet meer in staat een normale job uit te oefenen en werd erkend als oorlogsinvalide. Hij had tuberculose en een afgescheurde pees aan zijn hand van het afweren van de vele slagen in de kampen. Op 5 oktober 1945 ging hij op herstel naar het sanatorium in Leysin (Zwitserland) waar hij bleef tot 21 augustus 1947.
Hij werd op 1 juli 1948 gids in het Fort van Breendonk. Siebens had op 25 december 1964 een motorongeluk toen hij van zijn werk kwam waarbij een been brak. Op 9 januari 1965 kreeg hij een hartaanval die hem enkele dagen later fataal werd.
Siebens was gerouwd met Maria Verspreet en had vijf kinderen. Zijn kinderen Leo en Louis schreven Siebens' biografie neer in 'De oorlogstragedie van Florent Siebens'.
Bronnen, noten en/of referenties
|