Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Fernand Jacquemotte
| Fernand Jacquemotte | ||
| Volledige naam | Fernand Albert Jacquemotte | |
| Geboren | Sint-Gillis, 15 mei 1902 | |
| Overleden | Moskou, 25 juni 1960 | |
| Kieskring |  Thuin
| |
| Regio |  Wallonië
| |
| Land | .png){kind=small} België
| |
| Functie | Politicus Bestuurder | |
| Partij | PCB | |
| Functies | ||
| 1946 - 1950 | Volksvertegenwoordiger | |
Fernand Albert Jacquemotte (Sint-Gillis, 15 mei 1902 - Moskou, 25 juni 1960) was een Belgisch politicus voor de PCB.
Levensloop
Fernand Jacquemotte werd in een militante familie geboren. Zijn ouders waren Charles en Emma Jacquemotte en zijn oom was Joseph Jacquemotte, stichter en directeur van De Rode Vaan. Begonnen als leerling-kleermaker en vervolgens commercieel bediende, werd hij zoals de meeste van zijn familieleden lid van de Kommunistische Partij. Hij werd actief bij de Secours rouge international, de Secours ouvrier international en de Comité mondial des amis de l’URSS. Bij deze laatste werd hij instructeur in de Latijnse landen.
Kort na de Eerste Wereldoorlog was hij een tijdje, onder het pseudoniem Fernand Jack, zanger in La Vache enragée, een cabaret in Montmartre. In 1929 was hij kandidaat-provincieraadslid voor de communisten, maar werd niet verkozen. Hij trouwde dat jaar met Fanny Beznos, geboren in een Joodse familie in Chisinau, Bessarabië, thans Moldavië. Zij was eveneens een communistische militante. In 1932 namen ze samen deel in Amsterdam aan het Wereldcongres tegen het imperialisme en voor de verdediging van de Sovjet-Unie, georganiseerd door de beweging Amsterdam-Pleyel.
Hij werd stichter en voornaamste leider van de Vrienden van de Sovjet-Unie in België. Zijn vrouw werd secretaris van de Vrouwenunie tegen de imperialistische oorlog. Toen de oorlog tussen Duitsland en de Sovjet-Unie losbrak, werd hij op 22 juni 1941 opgepakt en opgesloten in het Fort van Hoei, samen met Julien Lahaut. Ze werden allebei gedeporteerd naar het concentratiekamp Neuengamme en in juli 1944 naar Mauthausen. Ze kwamen daar aan na een lange voettocht van Hamburg, over Hannover, Halle, Thüringen tot in Praag. Na daar te zijn opgesloten, werden ze naar de gevangenis van Linz gevoerd en van daar naar Mauthausen. Beide mannen ontsnapten aan de dood. Terug in België vernam Jacquemotte dat zijn vrouw als Joodse was omgekomen in Auschwitz-Birkenau, na eerst in Ravensbrück te zijn opgesloten.
Lid geworden van het Centraal Comité van de PCB werd hij in 1946 verkozen tot volksvertegenwoordiger voor het arrondissement Thuin. Hij werd herkozen in 1949, maar niet meer bij de vervroegde verkiezingen van 1950. Hij was van toen af voltijds actief bij de Amitiés Belgo-soviétiques.
Hij overleed tijdens een verblijf in Moskou.
Literatuur
- Bob Claessens, Julien Lahaut. Une vie au service du peuple, Brussel, Société Populaire d'Edition, 1950
- Paul VAN MOLLE, Het Belgisch Parlement, 1894-1972, Antwerpen, 1972.
- Le Maîtron. Dictionnaire biographique du Mouvement ouvrier, Mouvement social, Parijs, 2006
- Henri BORLANT, Merci d’avoir survécu, Le Seuil, Parijs, 2011
Bronnen, noten en/of referenties
|