Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Ezel (tuinbouwvoertuig)

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Bestand:Ezel (Tuinbouwvoertuig).png
Ezel - tuinbouwvoertuig

De ezel is een relatief eenvoudige tuinbouwvoertuig dat uit tijdgebrek voor de Mechelse Tuinbouwveiling van 1968 uitgevonden was. De ezel heeft alleen voorwielaandrijving. De luchtbanden van de voorste wielen hebben ribben, in tegenstelling tot de eenvoudigere achterwielen. Bovendien is de motor minder sterk. Op de twee trekkende wielen vooraan is geen vering voorzien; achteraan zorgt een balancerende vering dat het laadvlak steeds horizontaal blijft, ook al rijdt één achterwiel op een gewent en het andere in de voor.

De ezel ontstond uit tijdgebrek. De uitvinder Alfons Van den Eynde had nog maar enkele dagen om op de Tuinbouwdagen met een nieuwe 'kat' uit te pakken. Op een halve week tijd werd dan maar een eenvoudige trekker gemaakt uit onderdelen die nog in voorraad waren. Het ontwerp kende een zeer groot succes bij de hoveniers. Het werd door verscheidene constructeurs vervaardigd. Tuinder Neel Van Camp (Gestellei in Bonheiden, aan de Berlaarbaan) gaf het voertuig al schertsend de naam "da's mijnen ezel" en de Katelijnenaars hebben deze toen algemeen overgenomen. De paardenhandelaars waren minder enthousiast over deze uitvinding.

Het ezeltje is een begrip geworden in Sint-Katelijne-Waver. Anno 1995 is het gebruik van "den ezel" nog vrij courant. Er zijn veel minder échte langoren dan dit soort trekkers. Buitenstaanders kijken raar op bij het praten over een "ezel die van Voor trekt".

Linken

Naar de gemeente Sint-Katelijne-Waver werd hij Kat genoemd. Een eenvoudigere en goedkopere variant ervan was de ezel.]

Referenties

  • Eddy van Leuven, Oude tuinbouwvoorwerpen uit de Mechelse groentestreek 1900 - 1970, 1995.
rel=nofollow