Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Elisabeth de Meijier
Elisabeth de Meijier (Meester Cornelis, Nederlands-Indië, 25 augustus 1899 - Haarlem, 1950) was een Nederlands schrijfster.
Zij trouwde op 11 april 1929 met orkestdirigent Frits Schuurman, van wie zij op 29 maart 1939 scheidde. Ze kreeg drie kinderen. Vóór de Tweede Wereldoorlog woonde zij met haar kinderen in het Zuid-Franse kunstenaarsdorp Cagnes-sur-Mer, waar haar eerste boeken tot stand kwamen.
Toen de oorlog uitbrak keerde ze terug naar Nederland. Tijdens de oorlog nam zij Joodse onderduikers in huis, onder wie de violist Theo Olof en de leraar klassieke talen Herman (Chaim) Knorringa. Ze zat ook in het verzet. Zij schreef in verzetsblaadjes en hielp mee bij de verspreiding daarvan. Twee van haar vrienden uit het verzet, de beeldhouwer Frits van Hal en de auteur Walter Brandligt werden in 1944 gefusilleerd.
Tot haar vriendenkring behoorden onder meer de schrijfster Jacoba van Velde en de kunstschilders Geer en Bram van Velde. De bevriende literatuurcriticus C.J. Kelk nam werk van haar op in de verhalenbundel Duizend en één avond.
Elisabeth de Meijier overleed in 1950 aan kanker.
Bibliografie
Onder het pseudoniem Edmée Lemaires:
- Vreemdelingen die afreizen (1939)
- Rendez-vous van schijngestalten
- Duizend en één avond (1940-1941), verhalenbundel met andere auteurs onder wie Walter Brandligt, samengesteld door C.J. Kelk en Emmy van Lokhorst.
Onder haar eigen naam, gespeld als Elisabeth de Meyier:
- Jonas ziet sterretjes (1949), kinderboek.