Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
De man met de groene handschoenen
De man met de groene handschoenen, of de lama met de groene handschoenen was volgens een moderne legende de bijnaam van een Tibetaanse lama die tijdens de Tweede Wereldoorlog in Berlijn verbleef en contact had met Adolf Hitler.
Louis Pauwels en Jacques Bergier brachten voor het eerst een verscheidenheid aan geruchten met elkaar in verband en schreven in hun boek Le matin des magiciens[1] over deze lama:
- „In Berlijn was er een Tibetaanse monnik, die bekend stond met de bijnaam ’de man met de groene handschoenen’ … Deze man had regelmatig vergaderingen met Hitler. Hij was, zoals ingewijden zeiden, ’de bewaarder van de sleutels’, die het ’Rijk Agarthi’ openen … In januari 1926 vormden zich in München en Berlijn kleine koloniën van hindoes en Tibetanen. Nadat de Russen in Berlijn waren binnengemarcheerd, vond men onder de lijken een duizendtal doodsvrijwilligers in Duitse uniformen zonder identiteitsbewijs of kenteken, die kennelijk tot het Himalaya-ras behoorden. Vanaf het moment dat de beweging over grote geldmiddelen beschikte, werden talrijke expedities naar Tibet georganiseerd, die vrijwel zonder onderbreking voortduurden tot het jaar 1943.”
Volgens deze auteurs was de man met de groene handschoenen de leider van een zogenaamd „Genootschap van Groene Mannen” in Berlijn, dat in contact stond met het Groene Draak-genootschap in Japan. Lidmaatschap van dit genootschap vereiste dat iemand harakiri / sepuku pleegde wanneer hij zijn eer verloor. Karl Haushofer zou lid zijn geweest. Hij pleegde zelfmoord voor hij in Neurenberg terechtstond.
Pauwels en Bergier baseerden dit verhaal op een Frans spionageverhaal uit 1933, Les sept têtes du dragon vert, waarin verbindingen tussen de Tibetanen en Hitler uitgedacht werden.[2] Over de auteur van deze novelle, die schreef met het pseudoniem Teddy Legrand, werd verteld dat hij een Frans geheim agent was en later in mysterieuze omstandigheden stierf.
Na Pauwels en Bergier waagden andere auteurs zich aan dit succes belovende thema.[3]
Enerzijds wordt wel eens beweerd dat Ignatius Trebitsch-Lincoln Hitler in contact zou hebben gebracht met de man met de groene handschoenen. Anderen opperen het idee dat Trebitsch-Lincoln de man met de groene handschoenen was.[4]
Volgens de gegevens van de Duitse vreemdelingendienst, woonde en werkte in Hitlers tijd geen enkele Tibetaanse monnik in Duitsland.[5]
Bronnen
- Alexander Berzin, Mistaken foreign myths about Shambhala op berzinarchives.com
- Isrun Engelhardt, Nazis of Tibet: A Twentieth Century Myth op info-buddhism.com
Verwijzingen
- º In het Nederlands verschenen als Dageraad der magiërs. Het hier gegeven citaat is een eigen vertaling.
- º Teddy Legrand, Les sept têtes du dragon vert, Chapitre IV: L’homme aux gants verts, p. 225-245.
- º Nicholas Goodrick-Clarke, The Black Sun, p. 117.
- º Otto Rahn, Otto Rahn and the Quest for the Grail: The Amazing Life of the Real Indiana Jones
- º Martin Brauen, Dreamworld Tibet: Western Illusion (Thailand: Weatherhill, 2004) p. 64