Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

De Vlaamse Gids

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

De Vlaamse Gids, aanvankelijk in de spelling De Vlaamsche Gids, was een Belgisch Nederlandstalig literair tijdschrift van liberale strekking, dat werd uitgegeven van 1905 tot 2000.

Geschiedenis

Het tijdschrift ontstond als een opvolger voor het Tijdschrift van het Willemsfonds, dat van 1895 tot 1905 was uitgegeven en zelf een opvolger was van Nederlandsch Museum, uitgegeven van 1874 tot 1894.

1905 tot 1914

Het blad werd aanvankelijk geleid door Paul Fredericq en Max Rooses, de condervator van het Plantin-Moretus-Museum. Rooses dacht erover als een tegenhanger van het Nederlandse tijdschrift De Gids.[1]

In de programmaverklaring, die in december 1904 werd verspreid, stelde men het volgende doel:

Het tijdschrift zal Vlaamsch zijn, dat is hoofdzakelijk geschreven door Vlamingen en voor Vlamingen, bestemd om in onze gewesten den goeden strijd te strijden tot verheffing van ons geestesleven, tot herwinning van ons volle taalrecht, tot verspreiding van vrijzinnige begrippen.[2]

De redactie bestond uit Max Rooses, de letterkundige Pol De Mont, conservator van het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten te Antwerpen, de professoren Paul Fredericq en Joseph Vercoullie van de Universiteit van Gent, de juristen Hendrik De Hoon en Constant Stoffels en advocaat A. Ley uit Antwerpen. Prosper Verheyden, de aanvankelijke redactiesecretaris, werd in die functie opgevolgd in 1908 door Pol Anri uit Gent. Dat jaar werd Maurits Sabbe opgeenomen in de redactie.[1]

Na het overlijden van Max Rooses in 1914 en wegens het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog werd de uitgave van het tijdschrift onderbroken, en pas in 1922 hervat.

1922 tot 1940

Na de nieuwe start in 1922 werd vaak poëzie en proza die een blijvende indruk zou nalaten op de Vlaamse literatuur. De eerste jaargang na de nieuwe start bevatte gedixhten van Karel Van De Woestijne, Jan Van Nijlen en Firmin Van Hecke, evenals proza (Lijmen) van André De Ridder, bekend onder zijn schrijversnaam Willem Elsschot

Zodra de Tweede Wereldoorlog uitbrak, werd de uitgave van De Vlaamse Gids opnieuw onderbroken.

1945 tot 2000

De draad werd weer opgenomen in 1945, met ditmaal in de redactie André De Ridder, Julius Hoste jr., Karel Jonckheere, Jan Schepens, Marcel Stijns, Herman Teirlinck, Jan Van Tichelen, Hans Van Werveke en René Verdeyen.

In 1947 werd de nieuwe spelling toegepast, en men paste dadelijk de schrijfwijze van de naam van het blad aan.

Ook sinds 1947 werden er jaarlijks Dagen van de Vlaamse Gids[3] georganiseerd, ontmoetingsdagen tussen de redactieleden, letterkundigen en de lezers.

De redactie van De Vlaamse Gids schreef jaarlijks de Poëzieprijs De Vlaamse Gids uit.

De jaargangen van De Vlaamse Gids worden bewaard in het Liberaal Archief te Gent.[4] Literaire briefwisseling wordt gearchiveerd in het AMVC — Het Letterenhuis.[5]

Weblinks

Verwijzingen

rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow