Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
The Merchant of Venice
The Merchant of Venice (De koopman van Venetië) is een komedie van William Shakespeare, maar is vooral bekend door de tragische scènes . Het stuk gaat over een jonge edelman, Bassanio, die zichzelf met zijn bloedverwant [1] en vriend, Antonio, in de problemen werkt door geld te lenen om de vrouw van zijn dromen voor zich te winnen.
The Merchant of Venice werd waarschijnlijk geschreven in 1596 of 1597, dus na stukken als Romeo en Julia en Richard III, maar nog voor Shakespeares grote tragedies uit zijn latere jaren. Het verhaal met de koopman, de arme minnaar, de mooie dame en de schurkachtige jood was toen al terug te vinden in een aantal contemporaine Italiaanse verhalenbundels waaruit Shakespeare heel wat stof ontleende. De Italiaanse setting en de huwelijksperikelen zijn typisch voor Shakespeares vroege komedies, maar personages als Portia, Shakespeares eerste grootse heldin, en de onvergetelijke schurk Shylock tillen dit stuk op naar een hoger niveau.
Personages
- De graaf van Venetië
- De Prins van Marokko, de Prins van Aragon (die naar de hand van Portia dingen)
- Antonio – een Venetiaanse koopman
- Bassanio – Antonio's vriend, verliefd op Portia
- Portia – een rijke erfgename
- Nerissa – haar kamenier, meid
- Gratiano, Solanio, Salerio – vrienden van Antonio en Bassanio
- Lorenzo – verliefd op Jessica
- Shylock – een rijke jood
- Tubal – een jood, Shylocks vriend
- Jessica – dochter van Shylock, verliefd op Lorenzo
- Lancelot Gobbo – clown en knecht van Shylock
- Old Gobbo – vader van Lancelot
- Balthazar, Stephano – knechten van Portia
Samenvatting
Bassanio, een jonge edelman, leent via zijn vriend Antonio geld om indruk te kunnen maken op Portia, zijn droomvrouw. Antonio's kapitaal staat uit op zee, dus deze leent het geld bij Shylock, de geldschieter. Deze heeft echter nog wat te vereffenen met Antonio, en neemt een bijzondere clausule op.
Bassanio is niet de enige die belangstelling heeft voor Portia, ze is mooi en rijk. Haar overleden vader had daarom drie kistjes gemaakt, van goud, zilver en lood. In één kistje zit haar portret, en wie dat kistje kiest zal z'n dochter krijgen.
Het geluk laat Antonio in de steek en Shylock wil tot het uiterste gaan om de afspraak na te komen: hij wil een pond vlees uit het lichaam van Antonio snijden, en wel rond zijn hart. Bassanio komt met geld van Portia om hem vrij te kopen, hij biedt zelfs het dubbele, maar Shylock wil niet wijken. Ondertussen vraagt Portia advies aan een wijze oom, Bellario, die rechtsgeleerde is.
Een rechter moet dan over de zaak oordelen.
Interpretatie
In de tekst is Shylock een jood. Volgens sommigen heeft het stuk dan ook een antisemitische strekking, maar dit wordt door anderen bestreden. Enerzijds wordt gesteld dat Shylock als een slecht mens wordt geportretteerd, anderzijds wordt juist de anti-semitische houding van de christenen in Venetië in die dagen aan de kaak gesteld. Is de gedwongen bekering van Shylock aan het einde een overwinning of juist een vernedering voor de christenen? Shakespeare exploiteert het beeld van de stereotiepe jood weliswaar voor een komisch effect, maar Shylock is ongetwijfeld een complexere figuur dan de jood in Marlowe's "The Jew of Malta". Shakespeare maakt hem menselijker door te tonen dat zijn haat het directe gevolg is van diens slechte behandeling door christenen.
Verfilmingen
Het verhaal is meerdere keren verfilmd. Bekende verfilmingen zijn van 1973 en 2004 met in 1973 Laurence Olivier als Shylock en Joan Plowright als Portia[2] en in 2004 met Al Pacino als Shylock en Jeremy Irons als de koopman van Venetië.[3]
Bronnen, noten en/of referenties
|
| De werken van William Shakespeare |
|---|