Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

David A. Sinclair

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

David Andrew Sinclair Ph.D. A.O. (Sydney, Australië, 26 juni 1969) is een Australisch bioloog en geneticus, gespecialiseerd in onderzoek naar verouderingsprocessen.

Leven

Sinclair werd geboren in Sydney, Australië. Zijn grootmoeder langs vaderlijke zijde was na het neerslaan van de Hongaarse Opstand in 1956 naar Australië geëmigreerd, en zijn vader liet de Hongaarse familienaam Szigeti aanpassen naar Sinclair.

Sinclair ging naar de St. Ives High School in Sydney. Hij promoveerde in 1995 summa cum laude aan de Universiteit van New South Wales (UNSW) in Biochemie und Moleculaire Genetica. Daarna was hij postdoctoraal researcher aan het Massachusetts Institute of Technology.

Hij is hoogleraar Farmacologie in het Lowy Cancer Center aan de UNSW en sinds 1999 gewoon hoogleraar Genetica aan het Blavatnik Institute, Harvard Medical School (HMS).

In 2004 trof Sinclair de filantroop Paul F. Glenn die vijf miljoen dollar aan de Harvard Medical School (HMS) in Cambridge schonk om de Paul F. Glenn Laboratories for the Biological Mechanisms of Aging in te richten. Sinclair werd hiervan in 2005 de eerste directeur.

Hij is mede-hoogleraar en hoofd van de Aging Labs aan de Universiteit van New South Wales in Sydney, Australië; en een ere-professor aan de Universiteit van Sydney. Hij zetelt in de directieraad van de American Federation for Aging Research.

De verschillende manieren waarop veroudering te werk gaat, zoals ontdekt door verschillende wetenschappers, vat hij samen als Veroudering is verlies van informatie. Het belangrijkste verlies aan informatie vindt plaats in het epigenoom.

Hij stelt dat mensen in de nabije toekomst tot 150 jaar kunnen leven en dat de gemiddelde leeftijd zal stijgen van 80 jaar nu tot 110 of hoger.

Sinclair touwde in 1999 met dr. Sandra Luikenhuis (geboren in Duitsland); zij hebben drie kinderen: Madeline, Benjamin en Natalie.[1] In januari 2022 kwam het tot een scheiding.[2]

Controverse

Hoewel Sinclair enerzijds een van de meest toonaangevende geleerden is op het gebied van langlevendheid, komt er in toenemende mate kritiek van vakgenoten in verband met zijn beweringen over resveratrol en later NMN (nicotinamide).[3]

Erkenningen

  • Sinclair ontving meer dan 35 prijzen voor zijn onderzoek en heeft meer dan 40 patenten op zijn naam staan.
  • Hij was te gast in diverse televiesieshows en YouTube-podcasts en verscheen in diverse kranten en tijdschriften.
  • In 2014 stond hij in Time magazine’s lijst van de ’100 meest invloedrijke personen ter wereld’.
  • Hij kreeg 35 onderscheidingen, waaronder de Austalian Medical research Medal,
    de NIH Director’s Pioneer Award,
    2018: Top 50 People in Healthcare,
    kreeg in 2018 in Australië het equivalent van een riddertitel (daarom de afkorting A.O. achter zijn naam: ’Officer of Australia’).

Werken

Hij publiceerde meer dan 170 wetenschappelijke studies, en werkte mee aan 50 patenten. Hij is medestichter van 14 biotechnologiebedrijven op het gebied van veroudering, vaccinaties, diabetes, vruchtbaarheid, kanker en bioafweer. Enkele van deze bedrijven zijn Genocea, Cohbar, Sirtris en ArcBio.

  • 2019, Lifespan: Why We Age – and Why We Don’t Have To, New York, Simon & Schuster. ISBN 978-1501191978

Weblinks

Verwijzingen

rel=nofollow