Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Complementfactor C3
Complementfactor C3 neemt een centrale plaats in van het complementsysteem; een reeks eiwitten, die in een kettingreactie aanleiding geven tot vernietiging van cellen die geïnfecteerd zijn met ziekteverwekkers. De complementcascade is onderverdeeld in drie routes, de klassieke, de alternatieve en de MB-Lectin route die alle drie leiden tot de vorming van een gezamenlijke enzymatische activiteit; C3 convertase die complement C3 klieft in C3b en C3a. C3a is een anafylatoxine die zorgt voor de activatie van lokale ontsteking en recrutering van fagocyten, terwijl C3b zorgt voor de opsonisatie van pathogenen, zodat deze kunnen worden gefagocyteerd, en de verwijdering van immuuncomplexen. Tevens dient C3b als tussenstap voor de vorming van het MAC (membrane attack complex) waarbij pathogenen en cellen worden gelyseerd. Door de centrale functie van C3 in de complementcascade wordt bij patiënten die geen C3 hebben (C3 deficiëntie) een afweerstoornis gezien waarbij herhaalde infecties voorop staan.
Laboratorium
De circulerende hoeveelheid complementfactor C3 wordt immunochemisch bepaald. Aan patiëntenserum wordt een antiserum tegen C3 toegevoegd. De gevormde onoplosbare immuuncomplexen zijn in staat licht te verstrooien, wat gemeten wordt met behulp van een nefelometrische of turbidimetrische techniek. De mate van lichtverstrooiing hangt samen met de hoeveelheid C3 in het serum.
Interpretatie
Het C3-gehalte in serum wordt beïnvloed door de productie in de lever en het verbruik in het bloed. C3 is een acutefase-eiwit, hierdoor kan de productie van C3 bij ontstekingsprocessen verhoogd zijn. Bij leverfunctiestoornissen en uremie is er een verlaagde productie van C3. Bij infectieziekten, auto-immuunziekten en glomerulonefritiden kan daarentegen een verhoogd verbruik van C3 worden vastgesteld. Een verlaging van C3 wordt gezien bij acute poststreptokokken glomerulonefritis, mesangiocapillaire glomerulonefritis, SLE-nefritis, chronische hepatitis, bacteriële endocarditis en cryoglobulinemie. Bij sommige nierziekten is een IgG-autoantistof aanwezig, C3-nefritic factor. Deze aanwezigheid resulteert in een sterke daling van C3 door voortdurende activatie van de alternatieve route.
Bronnen
- Siegert ECH, Es LA van, Daha MR. Het complementsysteem en de klinische gevolgen van stoornissen. Ned Tijdschr Geneeskd 1996;140:2268-73.
- Pekelharing J.M., Hooijkaas, H. et al. Handboek medische laboratoriumdiagnostiek. Houten; Prelum; 2009.