Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

College van het Eucharistisch Hart

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Het College van het Eucharistisch Hart of College van Essen is een school in de Belgische gemeente Essen. In het college wordt enkel algemeen secundair onderwijs aangeboden en dan nog beperkt tot de afstudeerrichtingen met Latijn en/of Grieks.

Het College van Essen grenst aan een bosrand ten zuidoosten van Essen-Hoek, ten noordwesten van Wildert en ligt in een rustige omgeving.

Geschiedenis

De paters Redemptoristen bouwden en openden in 1908 op de site aan de Rouwmoer een nieuw klooster, het Sint-Gerardusklooster. Er werd ook een college gebouwd, maar die bouw werd pas in 1911 afgerond. De Redemptoristen hadden voor hun novicen in het noviciaat in Sint-Truiden al sinds 1876 een school, maar deze moest daar in de toenmalige vorm en uit plaatsgebrek toch verdwijnen. De opening van een college werd voorzien op de nieuwe site van Essen. In 1911 verhuisden novicen die in Sint-Truiden studeerden naar de nieuwe gebouwen in Essen, waar ze vervoegd werden door andere leerlingen. De school in Essen bestaat dus sedert 1911. De opleiding werd exclusief door paters van het klooster verzorgd, van de leerlingen werd een neiging tot het religieuze leven verwacht en een vervolgopleiding tot geestelijke voor de leerlingen was veelal gebruikelijk. Vroeger bleven alle leerlingen maanden lang overnachten in het internaat van het college, uitgerust met slaapzalen. Enkel voor de vakanties keerde men terug naar huis. Het kostgeld voor een jaar liep op tot 500 Belgische frank. In 1917, in volle Eerste Wereldoorlog werd na de plaatsing van de dodendraad in 1915 in het klooster een noodcollege opgericht voor de leerlingen uit de streek die van toegang tot hun eigen school waren afgesneden en voldoende capaciteiten hadden voor een deels Latijnse opleiding. Het waren de eerste externen, die niet in het internaat bleven slapen. Deze buitengewone regeling werd eind 1918 gestopt, op een moment dat ook de Spaanse griep genadeloos toesloeg. In de nasleep van de grote oorlog waren er meerdere pogingen de school eentalig Nederlands te maken. Reeds in 1922 waren alle hogere jaren van de school in het Nederlands te volgen, naast een Franstalige afdeling voor de Franstaligen, wat voor Vlaanderen toen een unicum was. In de zomer van 1930 verhuisde de Franstalige afdeling naar Sirault in Henegouwen.

Tijdens beide wereldoorlogen werd noodgedwongen toegestaan dat naast leerlingen die verbleven in het internaat ook externen de school volgden. In 1951 werd dit op een meer permanente basis de nieuwe regel. In 1963 werd op hetzelfde terrein een basisschool geopend. In 1974 werden voor het eerst meisjes ingeschreven om les te volgen in het college. In 1978 werd het internaat gesloten. In 1982 werd de sporthal geopend en deze wordt mede door de basisschool gebruikt. De school vierde in 2011 het 100-jarige bestaan van de school. In 2013 werd 50 jaar basisschool gevierd, en het vertrek van de overblijvende leden van de communiteit van de Redemptoristen waarmee de link tussen de orde en het college verbroken werd.

Oud-leerlingen

Leerkrachten

rel=nofollow
51°26′23″N, 4°25′58″E