Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Children's Corner
Claude Debussy schreef in 1908 voor zijn dochtertje Claude-Emma – met als troetelnaampje Chouchou - de pianosuite Children’s Corner. Hij kon niet nalaten boven de compositie enkele verontschuldigende woorden te noteren, en wel:
- A ma chère petite Chouchou.... avec les tendres excuses de son Père pour se qui va suivre.
wat zo ongeveer betekent:
- Voor mijn lieve, kleine Chouchou.... met nederige excuses van haar vader voor wat gaat volgen.
Deze opmerking was niet geheel overbodig, aangezien de compositie voor een kind niet te spelen is. Het was ook niet de bedoeling, dat Chouchou dit zou gaan doen, maar het was meer een verhaaltje vertellen bij het slapen gaan.
In de pianosuite worden op meesterlijke en satirische wijze vrolijke beelden uit de kinderwereld getoond.
Opbouw van de suite
De titel Children’s Corner ontstond door toedoen van de Engelse gouvernante van Chouchou.
De suite bestaat uit zes delen:
- I: Doctor Gradus ad Parnassum
- II: Jimbo’s lullaby
- III: Serenade for the doll
- IV: The snow is dancing
- V: The little shepherd
- VI: Golliwog’s cakewalk
Doctor Gradus ad Parnassum
Doctor Gradus ad Parnassum is een grappig portret van een kind, dat strijd levert met zijn oefeningen op de piano. Het boek met de titel Gradus ad Parnassum was in begin 1900 één van de meest gebruikte studieboeken voor piano, vol etudes van de Italiaanse pianist en muziekpedagoog Muzio Clementi.
De latijnse uitdrukking Gradus ad Parnassum betekent zoiets als: Stap voor stap omhoog naar Parnassus.
De titel Doctor Gradus ad Parnassum houdt ook gelijk een wat spottende opmerking in aan het adres van Muzio Clementi, die het kind als beloning voor al zijn inspanningen uiteindelijk die hoge top van de berg Parnassus wil laten bereiken.
De berg Parnassus ligt in Griekenland, een paar kilometer ten noorden van Delphi.
Het stuk Doctor Gradus ad Parnassum is tamelijk lastig te spelen en verlangt soepele en geoefende vingers.
Jimbo’s lullaby
Debussy verbasterde de naam van de speelgoedolifant Jumbo tot Jimbo. Het mondde uit in een slaapliedje voor de slaapdronken olifant, die door de kamer waggelt. Debussy had vast wel eens een keer stiekem gekeken, hoe Chouchou haar olifantje vermanend toesprak als er geslapen moest worden.
Jimbo's lullaby is een prachtig slaapliedje, waarin donkere momenten worden afgwisseld met melodieuze klanken in het middengedeelte.
Serenade for the doll
Voor de pop van Chouchou schreef Debussy een liefelijk werkje, dat klinkt als een serenade Het is een teder scherzo, dat af en toe klinkt als een mandoline. Het stuk beschrijft op muzikale wijze de achtergrond van de oosterse, porseleinen pop van Chouchou in Japanse en Chinese klanken, gehoord op de Exposition Universelle de Paris.
The snow is dancing
The Snow is Dancing is een nogal mysterieus en luchtig dansje, dat door lichte naar beneden en naar boven gaande loopjes het idee oproept van neervallende sneeuw. Technisch gezien is dit een vrij moeilijk te spelen stuk, met opmerkelijke, kleurrijke passages.
The little shepherd
Een muzikaal gedichtje voor rustige mensen die naast opwindende muziek ook eens van verstilde schoonheid willen genieten, zoals de aanblik van een herdersjongen die die op een fluit speelt en achter de kudde door het veld loopt.
Goliwogg’s cakewalk
De donker getinte pop Golliwogg doet en dansje, maar niet zomaar een dansje. Nee, het is de cakewalk, die ruim 100 jaar geleden in Amerika maar ook in Europa razend populair was.
De dans - die oorspronkelijk door donkere Amerikaanse slaven werd gedanst - is een vrolijke nabootsing van de stijve Europese dansen, maar dan met overdreven bewegingen.
Debussy voegde banjo-achtige effecten toe, waardoor het een extra vrolijke boel wordt.
Première
De première van Children's Corner werd op 18 december 1908 te Parijs uitgevoerd door de Engelse pianist Harold Bauer. Na de dood van Claude Debussy in maart 1918, speelde enkele jaren later de Franse pianist Alfred Cortot de pianosuite voor de nu wat rijpere dochter Claude-Emma Debussy.
Orkestuitvoering
Geregeld is de orkestuitvoering van Children's Corner te horen die de Franse componist André Caplet in 1911 schreef. Het bijzondere en het aparte karakter van de piano met de bijbehorende bijzondere akkoorden, kan echter bij deze muziek niet snel worden overtroffen, zelfs niet door een orkest.