Catherine van Campen
Catherine van Campen (1970) is een Nederlandse documentairemaakster en regisseur.
Van Campen studeerde geschiedenis. Daarna werkte zij bij onder andere de Nederlandse Moslim Omroep, de Nederlandse Programma Stichting, Radio Noord-Holland en de VPRO.[1] In 2003 was zij een van de oprichters van collectief radiomakers Desmet.
Haar eerste film was Eeuwige Moes (2007), die in premiere ging op de IDFA.[2] Deze film gaat over een groenteler die emigreert naar Zweden.[1] In 2009 volgde een documentaire over twee broertjes, waarvan de jongste autistisch is,[1] Drona & ik. Daarna maakte zij de film Anne Vliegt, over een meisje dat lijdt aan het syndroom van Gilles de la Tourette. Met deze korte film won zij diverse prijzen.[3] In 2011 ging Painful Painting in première op IDFA. Ze regisseerde daarna de documentaires Joan's Boys (2013) en Garage 2.0 (2016), waarvoor ze een garagebedrijf volgde. Voor Garage 2.0 ontving ze een nominatie voor de Gouden Kalf.[4] Zaatari Djinn (2016) handelt over vijf kinderen in een vluchtelingenkamp in Jordanië.[5]
Externe link
Catherine van Campen in de Internet Movie Database (en)
Bronnen, noten en/of referenties
|
