Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Carl Richartz

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Carl Richartz (Düren, 15 januari 1908 - Maastricht, 25 februari 1983) was een Duitse kunsthandelaar die woonde in Amsterdam.

Levensloop

Richartz werd geboren in een kruideniersfamilie in het Duitse Düren. Hij deed de opleiding tot advocaat totdat de Tweede Wereldoorlog uitbrak en hij een baan aangeboden kreeg bij een textielfabriek als jurist. Dan zou hij echter wel moet intreden in de NSDAP.[bron?] Hij besloot zich toen te richten op zijn passie voor kunst. Bij het bombardement op Düren op 16 november 1944 verloor hij zijn moeder, zussen en enkele andere verwanten. Op 13 mei 1945 werd zijn zwager Rainer Beck geëxecuteerd.[1]

Richartz woonde in diezelfde oorlogsjaren in Amsterdam waar hij zaken deed met het Stedelijk Museum Amsterdam, het Van Abbemuseum in Eindhoven en met grootheden in de kunstwereld als Karel Appel maar ook Willem Sandberg.

Linken

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  • Collectie Carl Richartz, RKD
  • Het boek Duitse kunst in Nederland Langfeld, G. (2004). Duitse kunst in Nederland 1919-1964 (1ste editie). Zwolle , Nederland: Uitgeverij Wbooks

  1. º Madsen, Chris "Victims of Circumstance: the Execution of German Deserters by Surrendered German Troops Under Canadian Control in Amsterdam, May 1945." Canadian Military History 2, 1 (1993).
rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow