Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Bruno De Wever

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Bruno De Wever (Mortsel, 1960) is een Belgisch historicus, professor en schrijver van publicaties over de vaderlandse geschiedenis.

Biografie

Hij groeide op in een Vlaams-nationalistisch gezin en was in zijn jeugdjaren lid van het Vlaams Nationaal Jeugdverbond (VNJ). In een interview formuleerde hij het als een „anti-Belgisch, extreemrechts, Vlaams-nationalistisch milieu”. Onder invloed van zijn studies geschiedenis aan de Universiteit Gent nam hij uitdrukkelijk afstand van het Vlaams-nationalisme van zijn ouders [1] en ging hij na verloop van tijd steeds meer linkse sympathieën koesteren.[2]

In 2009 was hij een van de drie genomineerden voor de Cultuurprijzen Vlaanderen voor het onderdeel cultureel erfgoed.

Hij is de oudere broer van Bart De Wever.

Carrière en functies

  • Hoogleraar aan de Universiteit Gent, Onderzoeksgroep Sociale geschiedenis na 1750 – oorlog en gewapend conflict.
  • Lid van het Instituut voor Publieksgeschiedenis.
  • Lid van het European Cooperation on War Studies.
  • Lid van het Wetenschappelijk Comité van het Studiecentrum voor Oorlog en Hedendaagse Maatschappij.[3]
  • Lid van de Wetenschapscommissie van het Nederlands Instituut voor Oorlogs-, Holocaust en Genocidestudies.
  • Lid van de AV en de RvB van FARO. Vlaams steunpunt voor cultureel erfgoed.[4]
  • Lid van Re-bel Rethinking Belgium’s Institutions in the European Context.
  • Lid van de wetenschappelijke raad van Nationalist Intermediary Structures in Europe (NISE).
  • Lid van de wetenschappelijke raad van het Nationaal Gedenkteken Fort van Breendonk.
  • Lid van de wetenschappelijk raad van het Bestuur voor Oorlogsslachtoffers van de FOD Sociale Zaken.

Publicaties

Hij is co-auteur van ruim 350 wetenschappelijke publicaties[5] en schreef ook:

  • Greep naar de macht, Vlaams-nationalisme en Nieuwe orde: het VNV,1994 (Lannoo)
  • In Nationale Bewegungen in Belgien. Ein historischer Überblick schreef hij het onderdeel „Die Flämische Bewegung. Geschichte und Geschichtsschreibung”, 2005 (Waxmann)
  • In The Oxford Handbook of Fascism schreef hij het deel „Belgium”, 2009 (Oxford University Press)

Externe link

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow