Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Bert Wolters
Lambertus Douwes Wolters (Colijnsplaat, 17 juni 1919) was Engelandvaarder. Hij werd Bert genoemd.
Bert woonde tijdens zijn schooltijd in Vlissingen, waar zijn vader Jannes Jan Wolters huisarts was. Na zijn HBS-eindexamen ging hij in Delft werktuigbouwkunde studeren. Op 12 juni 1940 haalde hij zijn propedeuse, een half jaar voordat de rede van Cleveringa werd verspreid, waarna een algehele studentenstaking volgde. De Hogeschool werd een half jaar gesloten, Wolters ging niet in het verzet maar besloot naar Engeland te gaan.
Engelandvaart
Met twee studentenvriendjes, Ru van Stolk en Joen L. Slors, pretendeerde hij te gaan schaatsen op de Friese meren. Ze regelden dat er in de pers een bericht kwam dat ze mogelijk verongelukt waren, zodat er geen alarm geslagen zou worden als ze verdwenen. Toen gingen ze naar via de Van Niftrik-route naar België. Daar kregen ze hulp van Hans van Roosendaal, die gelukkig Frans sprak, een zuster in Parijs had en vrienden in Marseille. Hans reisde verder met hen mee. Via Parijs reisden ze naar Marseille, waarbij ze dachten dat het meest riskante deel van de reis achter de rug was. Ze wilden met een boot naar Algiers gaan, maar er was teveel Duitse controle. Ze meldden zich bij Jhr. D.F.W.van Lennep, die de vertegenwoordiger was van de Regeringscommissaris voor de vluchtelingen. Om de tijd daar te doden, begon Wolters wat technische klusjes te doen en deed Slors aan bokswedstrijden mee. Hij stelde hun echter voor naar Nederland terug te keren. Uiteindelijk regelde Van Lennep een visum voor de vier jongens om naar Paraguay te kunnen gaan. Dit was voldoende om een uitreisvisum voor Frankrijk te krijgen. Ze namen een doorgaande trein die via Perpignan naar Madrid ging. Ru van Stolk bleef achter want hij vertrouwde de visa niet en was bang opgepakt te worden. Hij reisde alleen verder, werd in Spanje opgepakt en kwam in Miranda de Ebro terecht.
Wolters, Slors en Van Roosendaal bereikten Madrid zonder moeite. Van Roosendaal had geregeld dat er op het consulaat geld voor hem zou zijn en met veel moeite kreeg hij dat. Ze namen de trein naar Lissabon. Slors bleef daar achter en werkte er voor de inlichtingendienst. In januari 1944 besloot hij toch naar Engeland te gaan, waar hij een commando-opleiding volgde en bij het 322 Dutch Squadron RAF terechtkwamm.[1]
Vlieger
Wolters en Van Roosendaal gingen meteen met de KLM naar Bristol. Ze kwamen in Londen aan, hun reis had veertien maanden geduurd. Na een korte opleiding warden ze op 21 november 1941 bij de Prinses Irene Brigade ingedeeld, maar voor het einde van het jaar zaten ze, op voorspraak van prins Bernhard, bij de RAF Volunteer Service.
Trivia
- Bert Wolters is vernoemd naar zijn grootvader, die in Westerbork werd geboren en later in Assen woonde.
Bronnen, noten en/of referenties
|