Uitklappen
Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed
Bedevaartsvaantje
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Een bedevaartsvaantje[1] is een wimpeltje dat aan pelgrims werd uitgereikt als herinnering aan en bewijs van de volbrachte bedevaart. Gewoonlijk is het vlagje van papier en heeft het de vorm van een scherpe driehoek. Het vlagje is bedrukt met een afbeelding van de heilige, kerk of gelegenheid van de bedevaart. De oorsprong van de vlagjes ligt in Vlaanderen.[2] Het gebruik kwam mogelijk op met de contrareformatie;[3] er bestaat nog een exemplaar uit 1509.[4]
Vanaf midden 19e eeuw kwam het gebruik op om de vaantjes als volkskundige objecten te verzamelen en te bestuderen.[5]
Bedevaartsvaantjes zijn een uitstervende folklore geworden.[4]
Noten en verwijzingen
- º ook bekend als bedevaartvaantje, bevaartvaantje, beevaarsvaantje, of met diverse plaatselijke dialectwoorden, zie: Woordenboek van de Brabantse dialecten
- º Verklarend bijschrift bij: Bedevaartvaantje van O.L.Vrouw van Blindekens
- º Bedevaartsvaantjes en -rituelen, folder KADOC.
- ↑ Omhoog naar: 4,0 4,1 Het Laatste Nieuws, 18 juni 2014 Unieke verzameling van duizenden bedevaartsvaantjes
- º Alfons K. L. Thijs, De opkomst van het verzamelen en bestuderen van bedevaartvaantjes (1853–1922), of: hoe devotionalia „volkskundige” objecten werden, in: Wijsheid in bescheidenheid: misscellanea Mechliniensia in honorem Aloysii Jans, Paul De Win (redactie); Mechelen, Koninklijke Kring voor Oudheidkunde, Letteren en Kunst van Mechelen, 2002. p. 301–320