Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Aristotelisme
Aristotelisme is de naam gegeven aan de leer die wordt afgeleid uit het werk van Aristoteles, en de term aristotelisch wordt eveneens gebruikt bij commentators van het werk van de Oud-Griekse filosoof. Aristoteles had een diepgaande invloed op de wetenschappen, met name doordat hij empirisch onderzoekEmpirische wetenschap| en observatie benadrukte.
Dat wij nu met Aristoteles' filosofie kunnen kennismaken, is om te beginnen te danken aan de 11e-eeuwse Perzische filosoof Avicenna en de Andalusische filosoof Averroes uit de 12e eeuw, die zijn geschriften vertaalden en commentarieerden. In de 13e eeuw combineerde Thomas van Aquino's scholastiek de leer van Aristoteles met die van het christendom, in een poging om de 'heidense' filosofie van Aristoteles te verzoenen met de christelijke gedachte.
Aristoteles' leer, het aristotelisme, inspireerde vele denkers en verschillende scholen. De belangrijkste leden van de 'peripatetische school' (wandelend onderricht) na Aristoteles waren Theophrastus en zijn opvolger Strato van Lampsacus, die beiden het onderzoek van Aristoteles voortzetten. Al-Kindi (9e eeuw) was de eerste van de islamitische peripatetische filosofen en staat bekend als degene die de Griekse en hellenistische filosofie in de Arabische wereld introduceerde. Al-Farabi (10e eeuw), die de eretitel 'Tweede grote leraar' (na Aristoteles) kreeg, streefde naar een synthese van filosofie en de mystieke traditie van het soefisme. Belangrijke westerse commentators waren Boëthius, die zich begin 6e eeuw had voorgenomen het hele werk van Plato en Aristoteles te vertalen, en de Vlaamse dominicanermonnik Willem van Moerbeke, de eerste die Aristoteles' Politika vertaalde naar het Latijn. Zijn tijdgenoot Albertus Magnus interpreteerde en systematiseerde het hele werk van Aristoteles, waardoor diens filosofie ook door de christelijke Kerk werd aanvaard. Zijn leerling Thomas van Aquino schreef een tiental commentaren op het werk van Aristoteles. In de moderne tijd beïnvloedde Aristoteles' opvatting van teleologie de filosofie van Hegel, die geschiedenis zag als een doelgericht proces.
Bronvermelding
Bronnen, noten en/of referenties:
- J. Grandgagnage: ENSIE: "Aristotelisme" met toestemming van de auteur.