Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Alternative literature

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Alternative Literature (Engels, letterlijk: Alternatieve Literatuur, meestal afgekort tot Alt Lit of Alt-Lit), soms ook Asperger-beweging genoemd,[1][2] is een literaire beweging van een groep op internet actieve auteurs met overeenkomende interesses. De beweging schrijft literatuur waarbij de voornaamste inspiratie uit het internet wordt geput. Verschillende dichters zijn dan ook actieve bloggers en/of gebruikers van YouTube, Twitter en Tumblr. Nieuwe media, drugs en seks maken vaak een opwachting in de 'Alternative Literature'. De beweging begon in de tweede helft van de jaren 2000. Alt Lit bestaat naast proza en poëzie vooral ook uit blogs, afbeeldingen en video’s. Het merendeel van de auteurs geeft werk uit in eigen beheer en voert promotie via het internet. Tot de in Nederland bekendste vertegenwoordigers horen Tao Lin, Marie Calloway en Steve Roggenbuck.

Kenmerken en definitie

Ondanks gebrek aan een vaste definitie hebben verschillende bloggers en media geprobeerd Alt Lit te beschrijven. Doorgaans wordt er met de term verwezen naar een creatieve internetgemeenschap die zich manifesteert op de sociale media en zich kenmerkt door overeenkomende in- en desinteresses.[3][4] Alt Lit wordt voornamelijk geproduceerd door jonge schrijvers (onder de veertig); de eerste generatie die opgroeide met en gewend is aan het internet.[5]

De relatie van de auteurs met de technologie wordt weerspiegeld in het werk dat zij maken. Een veelvoud van mogelijkheden die het internet biedt wordt door de gemeenschap gebruikt, van online publiceren tot internet democratisering en van het benadrukken van online cultuur tot digitale technologieën. De reactiemogelijkheden die mogelijk zijn dankzij het internet zorgt voor een vermenigvuldiging van stemmen in en om het werk.[6] Alt Lit onderstreept het internet als een dominant onderdeel van het begin 21ste eeuwse leven. Het werk is digitaal, niet alleen in het opzicht dat het digitale technologie gebruikt, maar het onderstreept ook de digitale cultuur.[7]

In het voorjaar van 2014 verschenen de eerste twee bloemlezingen over Alt Lit. In april gaf Boost House The Yolo Pages uit (een woordspeling op de yellow pages (Nederlands: gele pagina’s), de Amerikaanse gouden gids, waarbij “yellow” is vervangen voor het acroniem YOLO dat “You only live once” (Nederlands: Je leeft maar één keer) betekent). The Yolo Pages en Boost House weerhouden zich van het definiëren van Alt Lit omdat niet de stijl bepaalt wie het label krijgt, maar waar en hoe de auteurs gepubliceerd zijn. Wel noemen ze het omarmen van het internet als middel voor het maken en verspreiden van literatuur een kenmerk.[8] In mei volgde uitgeverij Civil Coping Mechanisms met de bloemlezing 40 likely to die before 40 (Nederlands: 40 die waarschijnlijk voor hun 40ste sterven). In het nawoord van 40 likely to die before 40 schrijft literatuurcriticus Christopher Higgs over Alt Lit: “Waar ze over schrijven is niet anders dan waar alle schrijvers altijd al over schreven: eenzaamheid, uitbundigheid, vervreemding, vreugde, verbinding, woede, humor, verdriet, liefde, en ga zo maar door. Het verschil is hun engagement met de huidige technologieën.” Als inspiratie voor deze uitspraak refereert hij naar een artikel uit 1925 van schrijfster en cultfiguur Gertrude Stein getiteld “Composition as Explanation”.[5] Toch wordt door auteurs en critici, in blogs en interviews veelvuldig gesproken over de kenmerken van de beweging. Andere kenmerken zijn de vorm, thema’s, het zelfpubliceren van eigen werk, anonimiteit en de speciale rol van de auteur.

Vorm

Alt Lit neemt verschillende vormen aan. Het proza is in boeken en blogs terug te vinden. Tot de poëzie worden naast albums ook (micro)blogs (o.a. Twitter), video’s en bewerkte afbeeldingen die image macros worden genoemd, gerekend. Algemene vormkenmerken zijn alledaags taalgebruik, waartoe ook internet-jargon wordt gerekend, directe rede, intentioneel fout geschreven woorden, ontbrekende of juist excessief gebruik van (foute) interpunctie, excessief gebruik van afkortingen, (Japanse) emoticons, leestekens en specifieke fonts. Het taalgebruik wordt ook beïnvloedt door een overdreven eerlijkheid of oprechtheid.[9] Deze oprechtheid komt voort uit de autobiografische aard van veel Alt Lit, dat vaak gepaard gaat met trekjes van bewustzijnsromans. Het vertellen van persoonlijke, vaak pikante details of onbenullige persoonlijke zaken gaat samen met een overmatig gebruik van nietszeggende of ontkennende frases. Hoofdpersonages gebruiken uitspraken als 'ik zou het niet weten,' en 'ja, zoiets'.[1] Dit geeft de illusie van directe, oprechte gedachten. Hiernaast worden tildes (~) gebruikt voor hoeveelheden (van o.a. drugs en leeftijden) en worden woorden die gevoelens aanduiden tussen aanhalingstekens gezet om duidelijke informatie vager te maken (precieze hoeveelheden worden ongeveer (~22 smarties), duidelijke gevoelens worden minder duidelijk.[10] . Verder vertoont de schrijfstijl van Alternatieve Literatuur trekken van egocentrisme of narcisme, blijkt uit kritiek op de beweging, omdat Alt Lit vervreemding, onoriginaliteit, zelfpromotie, kopieergedrag, extreme neutraliteit en banaliteit verheerlijkt.[11]

In de poëzie wordt gebruikgemaakt van korte en onregelmatige stanza. Ook hier zijn grammaticale en spelfouten veelvoorkomend. Voor Steve Roggenbuck gaat Alt Lit poëzie om het gebruiken van internetvormen en –distributiemodellen voor poëzie en ander creatief taalgebruik. Visuele vormen om poëzie weer te geven, zoals screenshots, gespreksgeschiedenissen, “image macros” en computeranimatie kunnen allemaal poëtisch zijn en zijn eenvoudig te delen op internet. Naast visuele poëzie is ook flarfpoëzie populair bij Alt Lit dichters, maar in plaats van publiceren in tijdschriften of in gangbare poëzievormen (zoals de flarfkunstenaars), plaatsen de dichters de teksten op afbeeldingen en in de internetkanalen.[12] In de visuele poëzie zijn tekst en afbeelding even belangrijk. De afbeeldingen dienen niet als achtergrond maar zijn bedoeld als onderdeel van deze kunstvorm.[13]

Zelfpublicatie

De meeste auteurs worden niet bij reguliere uitgeverijen gepubliceerd, maar geven uit in eigen beheer of richten eigen uitgeverijen op. De zelf opgerichte uitgeverijen zijn op hun beurt verzamelplekken voor Alt Lit-auteurs geworden, zoals Tao Lins Muumuu House, Steve Roggenbucks boost house en CMM (Civil Coping Mechanism).

Zelfpublicatie op het internet brengt een democratische waarde met zich mee. Iedereen kan een blog maken, direct reageren op elkaar en inmengen in de cirkel van Alt Lit. Na het groter worden van de beweging in 2012 is er echter een vorm van ‘gatekeeping’ ontstaan binnen de gemeenschap.[14] In literatuur vervult de ‘gatekeeper’ (Engels. Vert. letterlijk: poortwachter) een controlerende rol en bepaalt deze wie of wat er wordt toegelaten en verspreid binnen een afgebakend kader of gericht tot een bepaalde doelgroep, in dit geval de Alt Lit gemeenschap. Sinds de opkomst van ‘gatekeepers’ in 2012 wordt Alt Lit beschuldigd van kliekjesgedrag of nepotisme.[15] De gemeenschap is relatief klein en gesloten voor mensen die geen contacten hebben binnen de kliek. Om het Alt Lit publiek te bereiken zijn er bepaalde online magazines en blogs waarop de auteur gepresenteerd dient te worden om onderdeel uit te maken van Alt Lit.[14]

Een wezenlijk onderdeel van Alt Lit is wat Steve Roggenbuck “Boosten” noemt. Boosten bestaat uit het inspireren van mensen en het werk van elkaar promoten en verspreiden. Doel van het boosten is volgens Roggenbuck niet louter commercieel, maar ook om het leven van de artiesten te verrijken.[16] Als voordelen van zelfpublicatie noemen auteurs met name dat het uitbrengen van nieuw werk sneller gaat en dat dit het publiek sneller bereikt, alsook dat het de communicatie met andere auteurs verbetert.[17]

Anonimiteit

De mogelijkheid van het internet om anoniem te blijven wordt ook gebruikt. Veel auteurs verkiezen het schrijven onder een pseudoniem boven hun echte naam.

Thematiek

Er zijn een aantal terugkerende thema’s in de Alt Lit. De bekendste onderwerpen zijn seks, liefdesverdriet en het misbruik van drugs (Xanax, Adderall, Cannabis, MDMA, Paddo’s), promotie van idealen zoals veganisme, alsook het internet en internetcommunicatie als thema.

Een ander onderwerp centraal voor Alt Lit zijn depressieve gevoelens of het gevoel van verveling. Online journal The New Inquiry beschreef dit als 'vlakheid'. Alt Lit getuigt volgens hen van het gevoel dat geen gevoelens hebben net zo lastig is als het hebben van gevoelens. Zowel het hebben van, als het ontbreken van gevoelens wordt op vlakke, depressieve toon beschreven. De 'vlakheid' wordt gekarakteriseerd door non-expressieve emotie dat toewerkt naar emotionele neutraliteit. Hierbij wordt gestreefd naar een onmogelijke balans tussen de kwetsbaarheid van emotie en gevoelloosheid.[18]

De vlakheid van Alt Lit kan ook verklaard worden door een tendens van betekenisloosheid, dat volgens schrijver Noah Cicero een belangrijk deel uitmaakt van de internetbeweging. Het doornsee leven van mensen is vrij saai, zegt hij, daarom is het gebruik van drugs in opmars gekomen en dat wordt weerspiegelt in hedendaagse literatuur.[19] Omdat Alt Lit-auteurs het schrijfadvies “schrijf wat je weet” te harte nemen resulteert het werk doorgaans in verhalen over doorsnee levens achter computers. De gedachte dat lezers dit interessant zouden vinden wordt narcistisch genoemd, onder andere op het online journal VICE. Het argument hierbij is dat een doorsnee leven niet leidt tot goede fictie.[10] Opgevoerde argumenten voor het narcisme in Alt Lit zijn ook het feit dat ze alleen op internet publiceren en amper bij grote uitgeverijen omdat het grote publiek niet interessant zou vinden wat deze schrijvers schrijven. Ook het blind ‘stimuleren’ van gelijksoortige literatuur is een argument. Het verwijt van narcisme tegenover bloggers is niet vreemd in de blogosfeer. De opinie over blogs is controversieel, omdat blogs worden gezien als tegelijkertijd te publiek en oprecht, maar ook niet publiek genoeg, omdat de blogger vooral voor en tot zichzelf spreekt.[20]

Het internet speelt een grote rol in Alt Lit, zoals blijkt uit onder andere het nabootsen van internet communicatie. Hiertoe is de output van de internetbeweging vaak amateuristisch te noemen. Binnen de beweging wordt dat echter gezien als een simulacrum van het internet.[15] Existentialisme en minimalisme moeten volgens Cicero een rol spelen in literatuur over de hedendaagse cultuur.[19] Alt Lit is veel door existentiële literatuur beïnvloed.[4]

Bij veel van de artiesten overheerst een negatieve tendens over het leven, dat in teken zou staan van verveling, internetporno en passiviteit, denk hierbij aan Tao Lin en Mira Gonzalez. Sommige Alt Lit-auteurs zijn ervan overtuigd dat deze tendens die in de media wordt neergezet onjuist is. Zij menen de status quo weer te geven in hun werk en daarmee een bredere categorie van politieke dichtkunst voort te brengen. Volgens deze auteurs reflecteert hun werk tegen het racisme, sexisme, homo- en transfobia en discriminatie in verband met klasse of validiteit. In plaats van de negativiteit van sommige Alt Lit schrijvers proberen deze auteurs juist een positiviteit weer te geven in hun werk.[8] Al met al leidt deze opvatting tot een opsplitsing binnen Alt Lit. De eerste stroming legt de nadruk op de groteske aspecten van het mens zijn, zoals zelfverachting en de negativiteit. De andere stroming poogt positief te zijn en het 'boost'-gevoel van Roggenbuck te verspreiden.[17]

Kitsch

De bovengenoemde thema’s en de stijl waarin geschreven wordt bij Alt Lit hebben een esthetische kwaliteit vergelijkbaar met die van Kitsch.[21] Kenmerken van kitsch zijn het gebruiken van overdaad in de creaties. Deze kunstvorm richt zich vooral op het nabootsen van cultuuruitingen en kunststromingen. Een nauwere, recentelijke definiëring van kitsch noemt het pogingen tot cultuuruitingen met valse, niet-waargemaakte pretenties, die op een goedkope manier gevoelens proberen op te roepen. Kitsch die met ironisch enthousiasme door een incrowd wordt bejubeld, wordt ook wel camp genoemd.

Alt Lit wordt ook wel Netkitsch (afgeleid van Internet Kitsch) genoemd.[22]

Rol van de auteur

Lang niet alle auteurs die op de Alt Lit websites figureren associëren zichzelf met Alt Lit. Hoewel de Nederlandse vertaling van Tao Lins Taipei hem de voorloper van Alt Lit wordt genoemd en ook bijnamen als “Kroonprins” of “Posterjongen” niet ongewoon zijn verklaard de auteur in interviews zichzelf niet to associëren met de beweging.[23][24][25] Ook andere auteurs zetten vraagtekens bij het label Alt Lit en distantiëren zich van de groep.[8] Verder zijn de auteurs ‘actief’ met het publiek bezig, in die zin dat er sprake is van interactie met het publiek en ‘boostgedrag’.[21] Bovendien verklaren auteurs als Roggenbuck waarom er in de gemeenschap zoveel troep, zogenaamde “quickshit”, wordt geschreven met het argument dat auteurs in plaats van passieve consumenten van de massamedia pogen hun leven te wijden aan het maken en delen van kunst.[16]

Geschiedenis Alt Lit

De term Alt Lit

Wanneer de term Alt Lit voor het eerst gemunt is is onduidelijk.

Vroeg gebruik van de term is te herleiden tot 1999, tot een facultair kunsttijdschrift van de universiteit van Wisconsin-Platteville, dat liep tot 2001.[26] Het 'Alternatieve' van dit tijdschrift hield echter in dat het nieuwe (dus alternatieve) schrijvers een springplank wilde bieden, aanvankelijk voor studenten en later aan alle inwoners van Wisconsin.[27] Vanaf 2004 verscheen van dezelfde faculteit het tijdschrift Alt.Arts. Een connectie met de internetbeweging is afwezig.

Vanaf het jaar 2000 wordt naar het werk van verschillende auteurs al verwezen met de term Alt Lit. In Canadese krant The Vancouver Sun wordt Dave Eggers de “Alt-Lit Superstar”[28] genoemd en Canadees dagblad The Toronto Star kende Arthur Nersesians boek The Fuck-up faam toe in de New Yorkse Alt-Lit sferen, zonder deze sferen nader toe te lichten.[29] Eggers' echtgenoot Vendela Vida zei in 2003 tegen Britse krant The Guardian over Alt Lit: "I have no idea what that means. Does that mean you are younger? I think that's probably all that means."[30]

De internetbeweging die begin jaren 2010 met Alt Lit bedoeld wordt begint vorm te krijgen in 2007. Blogger Carles zette in dat jaar de blogwebsite Hipster Runoff (HRO) op. Hoewel de term Alt Lit nog niet in zwang was geraakt beschreef HRO naast de indie muziek scene ook alternatieve cultuur, waaronder literatuur. Begin 2009 werd Carles in verband gebracht met schrijver Tao Lin, die in 2006 zijn poëziedebuut beleefde in de karakteristieke stijl, die later als Alt Lit beschreven zou worden. Verschillende blogs deden de ronde dat Lin de anonieme Carles zou zijn.[31][32] In verschillende interviews met Carles blijft de identiteit van de betreffende blogger onduidelijk en worden er meer vragen opgeroepen dan beantwoord.[33] In februari 2009 werd de identiteit van de blogger een publiek geheim, nadat internet detectives hem hadden achterhaald als zijnde Carlos Perez[34][35]. Op HRO werd vanaf 2009 over Alt dichters geschreven, in navolging van Alt Celebrities die al eerder de ronde deden (Tao Lin was een veelgenoemde Alt Celebrity op de site). Het eerste verschijnen van de samentrekking van Alt en Literature dateert van 2010.[36] Op HRO verscheen vanaf 2010 ook de sectie Alt Report, over alles dat volgens Carles voor alternatievelingen relevant was.

In de zomer van 2011 werd de afgekorte term “Alt Lit” voor het eerst gebruikt als verzamelnaam voor de internetbeweging. Cory Stephens was de eerste blogger die de term gebruikte en hij maakte een Tumblr pagina genaamd Alt Lit Gossip aan. Zijn gebruik van de term “Alt Lit” was sterk beïnvloedt door HRO. Na een aantal maanden verwijderde Stephens zijn Tumblr waarna Frank Hinton het idee overnam en zelf Alt Lit Gossip begint. Kort hierna verschijnen er andere Alt Lit websites en blogs, waarvan i am alt lit en alt lit library de bekendsten zijn.[8]

De populariteit van “Alt Lit” groeit met name in 2012. Vanaf 2014 beginnen de Nederlandse media aandacht te geven aan de beweging. In het voorjaar van 2014 worden Tao Lin en Marie Calloway naar Nederland gehaald voor optredens voor Das Mag en voor het festival City2Cities.

New Sincerity

Voordat de term Alt Lit populariteit genoot werd de beweging vaak samen genomen met de New Sincerity (Engels, vert: Nieuwe Oprechtheid). In het begin van de internetbeweging werden in artikelen de termen Alt Lit en New Sincerity als synoniemen gebruikt. Tao Lin en Steve Roggenbuck werden ook tot deze stroming gerekend.[37][38] De term wordt voor een tweetal stromingen gebruikt. In kringen literatuurkritiek wordt met name gedoeld op een groep auteurs waarvoor David Foster Wallace een manifesto schreef getiteld E Unibus Pluram. Hiertoe horen auteurs als David Foster Wallace zelf, maar ook Jonathan Franzen, Dave Eggers, Michael Chabon en Benjamin Kunkel.[39] Een tweede gebruik van de term is voor een groep bloggende dichters, met overeenkomende kenmerken. Deze dichtersbeweging werd in 2005 opgericht door Reb Livingston, Joseph Massey, Andrew Mister, and Anthony Robinson. Een aantal Alt Lit-auteurs, met Noah Cicero voorop, zet zich echter af tegen het label New Sincerity, omdat ze niet onder één noemer geplaatst willen worden met David Foster Wallace en Jonathan Franzen . Door sommigen wordt werk van dit soort post-postmoderne new sincerity gerelateerde auteurs, met name Michael Chabon, Benjamin Kunkel of Dave Eggers met bourgeois literatuur in verband gebracht. Hun probleem is dat deze auteurs zouden zijn afgestapt van echt literaire levenswijze.[40]. De New Sincerity beweegt zich vooral tegen de ironie van voorgaande generatie. De opkomst van deze term wordt doorgaans in de midden jaren '80 van de 20ste eeuw geplaatst.[41]

Andere voorgangers

Alt Lit is in verband gebracht met andere literaire bewegingen. Naast de New Sincerity zouden onder andere de Beat Generation en Flarf voorgangers zijn. In enkele instanties is de beweging ook in één adem genoemd met Imagisten, dadaisten, surrealisten, confessionalisten, new narrativisten,[42] New York School dichters en L=A=N=G=U=A=G=E dichters.[5]

Flarf

Flarf ontstond eind 2000, toen Amerikaans dichter Gary Sullivan een gedicht instuurde naar een gedichtenwedstrijd van poetry.com. Om aan te tonen dat de wedstrijd frauduleus handelt, aldus Sullivan, stuurt hij het weerzinwekkendste gedicht in dat hij kan bedenken. De charme van het gedicht trekt andere dichters aan. De flarfdichters, waaronder Sullivan, K. Mohammed en Drew Gardner, gebruiken zoekresultaten van Google om hun gedichten te schrijven.

Alt Lit wordt geassocieerd met Flarf vanwege overeenkomende esthetiek. Waar flarf gebruikt maakt van het zoeken van slecht taalgebruik via google van gemiddelde gebruikers van het internet, is of imiteert Alt Lit dit geluid in hun blogposts, tweets of comments. Binnen Alt Lit worden ook zoekopdrachten gebruikt om gedichten te maken, waarbij met name het gebruik van de automatische aanvul-functie populair is. Dit type gedicht wordt een logische afstammeling van de flarf-poëzie genoemd, ondanks dat binnen de Alt Lit de oorspronkelijk vorm vaak behouden wordt, waar bij flarf alleen de tekst wordt gebruikt. Ook het veelvuldige gebruik van hyperlinks in Alt Lit wordt als verschil met flarf aangeduid en wordt bovendien de kracht van een sterker kameraadschap dan bij de flarfdichters toegedicht.[43] In één van de eerste Alt Lit bloemlezingen The Yolo Pages zijn ook flarfdichters opgenomen “om een handvol fascinerende nieuwe vormen en trends te laten zien.”[8] In e-zine Dazed wordt flarf gezien als een vroege vorm van Alt Lit.[11] The New Yorker classificeert Flarf en Alt Lit als zusterbewegingen.[9]

Beat Generatie

In thematisch opzicht is ook de Beat Generation genoemd als voorganger van Alt Lit. De openheid, het drugsgebruik en het idee dat niets te persoonlijk is om in proza te vatten, alsook het strijden tegen de sociale en seksuele normen en waarden dragen hieraan bij. Het afwijken van literaire conventies en het breken van de grammaticaregels gebeurt eveneens in beide bewegingen.[19] Noah Cicero verklaarde in een interview met Alt Lit terug te willen keren naar een literaire levensstijl: “Het literaire leven betekent leven zoals Rimbaud, Whitman, Celine, Bukowski en Hunter S. Thompson [Allen gelinkt aan de Beats], reizen, drugsgebruik, feesten en gek doen op straathoeken van vreemde steden, schijten bij pompstations in Nebraska om 4 uur ‘s nachts, naar Azië gaan om Engelse les te geven, uit Nieuw Zeeland of Engeland overkomen om jezelf te bezatten met mensen die je online ontmoet hebt, opblijven tot 5 uur ‘s ochtends met discussies over politiek en filosofie, tien minuten durende Youtubevideo’s maken over iets dat je maar niet van je af kunt zetten.”[40]

Alt Lit-auteurs

Enkele centrale Alt Lit-auteurs zijn: Megan Boyle, Ben Brooks, Marie Calloway, Jordan Castro, Noah Cicero, Chris Dankland, Stephen Tully Diers, Mira Gonzalez, Frank Hinton, Heiko Julien, Tao Lin, Scott McClanahan, Spencer Madsen, Luna Miguel, Guillaume Morisette, Sam Pink, Steve Roggenbuck.

Referenties

  1. ↑ 1,0 1,1 Niekerk, Annemarie van. “Lekker geneukt. Even twitteren.”Trouw, Letter en Geest. 22 maart 2014. Print.
  2. º Marche, Stephen. “The New Bad Kids of Fiction” Esquire. 10 Juni 2013. Web. http://www.esquire.com/entertainment/books/a23000/marie-calloway-tao-lin/
  3. º Sharman, Eleanor. "Contemporary Literature’s Nouvelle Vague: Interview with Frank Hinton". The Oxford Student. 26 December 2012. Web. http://oxfordstudent.com/2012/12/26/contemporary-literatures-nouvelle-vague-interview-with-frank-hinton/.
  4. ↑ 4,0 4,1 Aeneas IV. “How to be Alt Lit: a Recipe for Success in 100 Steps” Blogcorehouse Tumblr. Mei 2014. Web. http://blogcorehouse.tumblr.com/post/83841049309/how-to-be-alt-lit-a-recipe-for-success-in-100-steps
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 Higgs, Christopher. 40 likely to die before 40 eds. Cameron Pierce & Michael J. Seidlinger. Fairfax, VA: Civil Coping Mechanisms. 2014. Print.
  6. º Krmpotic, Milo J. “alt-lit, Encuentros y desencuentos con la última generación literaria”. Que Leer. No. 197, 4 April, 2014. Web. http://www.blackiebooks.org/media/pdf/Milo%20J%20Krmpotic_Que%20Leer.pdf
  7. º Falandays, James. “The Writing on the Wall: Relocating Poetry for the Internet Generation” University of Delaware Library. Mei, 2013. Web. http://dspace.udel.edu/handle/19716/12977.
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 Roggenbuck, Steve, E.E. Scott, Rachel Younghans. eds. The Yolo Pages Brunswick, ME: Boost House. 2014. Print. Citefout: Ongeldig label <ref>; de naam "yolo" wordt meerdere keren met andere inhoud gedefinieerd.
  9. ↑ 9,0 9,1 Goldsmith, Kenneth. “If Walt Whitman Vlogged” The New Yorker. 7 Mei 2014. Web. http://www.newyorker.com/books/page-turner/if-walt-whitman-vlogged.
  10. ↑ 10,0 10,1 Baines, J. "ALT-LIT IS FOR BORING, INFANTILE NARCISSISTS". VICE. 16 January 2013. Web. http://www.vice.com/en_uk/read/alt-lit-is-the-worst-thing-to-happen-to-literature/.
  11. ↑ 11,0 11,1 Crispin Best. "The dA-Zed guide to Alt Lit." Dazed Digital. Web. http://www.dazeddigital.com/artsandculture/article/17603/1/the-da-zed-guide-to-alt-lit.
  12. º Roggenbuck, Steve. “Steve Roggenbuck lecture at Duke University (2011)”Youtube. Web. https://www.youtube.com/watch?v=Aj8h-bEsyAA
  13. º Ganas, James. “A Brief Justification of my Use of Macros” in The Yolo Pages eds. Roggenbuck, Steve, E.E. Scott, Rachel Younghans. Brunswick, ME: Boost House. 2014. Print.
  14. ↑ 14,0 14,1 Naughton, Alexandra. “Alt Lit Diaspora: Looking from the outside in with Luis Silva” HTML Giant. 29 Mei 2014. Web. http://htmlgiant.com/interviews-2/alt-lit-diaspora-looking-from-the-outside-in-with-luis-silva/.
  15. ↑ 15,0 15,1 Nathan, Luke S. “Peterbd and me: How I befriended an alt lit superstar” The Daily Dot. 10 Juni 2014. Web. http://www.dailydot.com/lifestyle/who-is-peterbd-alt-lit-scene/.
  16. ↑ 16,0 16,1 Roggenbuck, Steve. “Alt Lit Community Building: Very Disrespectful to the Haters” Liefplus. 2 Juli 2012. Web. http://plus.livemylief.com/post/26397792044
  17. ↑ 17,0 17,1 Cunningham, Waylon. “What is Alt Lit?” Texas Observer. 7 Augustus 2014. Web. http://www.texasobserver.org/alt-lit/
  18. º Manshel, Hannah. “Depthless Psychology” The New Inquiry. Juli 7, 2014. Web. http://thenewinquiry.com/essays/depthless-psychology/
  19. ↑ 19,0 19,1 19,2 Wills, David S. “Alt-Lit as the Next Beat Generation: An Interview with Noah Cicero” The Nervous Breakdown. 9 Oktober, 2013. Web. http://www.thenervousbreakdown.com/dswills/2013/10/alt-lit-as-the-next-beat-generation-an-interview-with-noah-cicero/
  20. º Parafrasering van Kris R. Cohen, in Between page and screen: remaking literature through cinema and cyberspace "What if Foucault had a blog" door Zalansky, Joanna. Eds. Kiene Brillenburg Wurth. New York: Fordham University Press. 2012. Pdf. P. 66
  21. ↑ 21,0 21,1 Carr, Caitlin. “Visual Esthetics of Contemporary Communication” Honors theses. Paper 171. voorjaar 2013. Web. http://diginole.lib.fsu.edu/uhm/171
  22. º Dwyer, Sam. “Netkitsch: When the Kittens became our enemies” Megasold.Wordpress.com. 12 Juni 2012. Web. http://megasold.wordpress.com/2012/12/06/netkitsch-when-the-kittens-became-our-enemies/.
  23. º Lynch-Smith, Richard. “New alternatives for Alt Lit” The Guardian. 6 Juni 2013. Web. http://www.theguardian.com/books/booksblog/2013/jun/06/alt-lit-alternatives-tao-lin
  24. º Hammond, Stuart. “Tao Lin vs Ben Brooks” Dazed Digital. 2013 Web. http://www.dazeddigital.com/artsandculture/article/16949/1/tao-lin-vs-ben-brooks
  25. º Donk, Toine & Daniël van der Meer. “Tao Lin: Ik wil niemands spreekbuis zijn” De Morgen. 26 april 2014. Print.
  26. º Wisconsin-Platteville University website. http://www.uwplatt.edu/files/academic-planning/files/ss_english2003.pdf
  27. º UW-Platteville release. “Wisconsin literary magazine seeking submissions” Price County Daily. 23 augustus 2002. Web. http://www.pricecountydaily.com/news/community/article_72575cf3-a4ab-51af-8fb1-b4e6d25fc9f0.html
  28. º Vancouver Sun. “8 recommended titles from recent releases” Weekend review section, pg. C9. 13 januari 2007.
  29. º Archer, Bert. “The Fringe Fiction” The Toronto Star. 23 juli 2000.
  30. º Campbell, Duncan. “Portrait: Vendela Vida is the hottest young voice in US fiction” The Guardian. Guardian Featured pages. Pg 6. 23 september 2003.
  31. º Perpetua, Matthew. “Is This Man the Hipster Runoff Guy?” Vulture. 24 februari 2009. Web. http://www.vulture.com/2009/02/is_tao_lin_actually_the_man_be.html
  32. º jjb. “HU asks: Who 'is' Carles of the popular weblog Hipster Runoff?” Hipsters United, blog. 23 februari 2009. Web. http://hipstersunited.wordpress.com/2009/02/23/hu-asks-who-is-carles-of-the-popular-weblog-hipster-runoff/
  33. º Harvilla, Rob. “Hipster Runoff Explained (Maybe)” Villager Voice. 4 februari 2009. Web. http://www.villagevoice.com/2009-02-04/music/hipster-runoff-explained-maybe/
  34. º Perpetua, Matthew. “Tao Lin Is Maybe Probably Not the Hipster Runoff Guy” Vulture. 25 februari 2009. Web.http://www.vulture.com/2009/02/tao_lin_is_maybe_probably_not.html
  35. º Hamilton Nolan. “Carles: Hipster of the Decade” Gawker. 31 december 2009. Web. http://gawker.com/5438027/carles-hipster-of-the-decade
  36. º Carles. “Classic Alt Literature: What is the Lasting Brand of 'Cather in the Rye'” Hipster Runoff. 29 januari 2010. Web. http://www.hipsterrunoff.com/2010/01/classic-alt-literature-what-lasting-brand-%E2%80%98catcher-rye%E2%80%99.html
  37. º Morris, Jason. “The Time Between Time: Messianism & the Promise of a “New Sincerity”” Jacket Magazine. 35. Early 2008. Web. http://jacketmagazine.com/35/morris-sincerity.shtml
  38. º Jameson, A.D. “What we talk about when we talk about the New Sincerity” HTML Giant. 4 juni 2012. Web. http://htmlgiant.com/haut-or-not/what-we-talk-about-when-we-talk-about-the-new-sincerity/
  39. º Kelly, Adam. “David Foster Wallace and the New Sincerity in American Fiction” in Consider David Foster Wallace ed. Devaid Hering. Los Angeles / Ausin: Sideshow Media Group Press. 2010. Print.
  40. ↑ 40,0 40,1 Spilker, Josh. “Lexicon Devils: What exactly is Alt Lit? A Conversation With Frank Hinton, Noah Cicero and Stephen Tully Dierks” Vol. 1 Brooklyn. 20 juni 2012. Web. http://www.vol1brooklyn.com/2012/06/20/lexicon-devils-what-exactly-is-alt-lit-a-conversation-with-frank-hinton-noah-cicero-and-stephen-tully-dierks/
  41. º Fitzgerald, Jonathan D. “Sincerity, Not Irony, Is Our Age's Ethos” The Atlantic. 20 november 2012. Web. http://www.theatlantic.com/entertainment/archive/2012/11/sincerity-not-irony-is-our-ages-ethos/265466/.
  42. º Perksky, Stan. “Why did Alt Lit cross the road?” LA Review of Books. 18 juli 2013. Web. http://lareviewofbooks.org/essay/why-did-alt-lit-cross-the-road/#
  43. º Pratt, Andrew. “Writing In Our Neighbor's Voice- Flarf poetry a decade later” Ludopoetry blog. 8 mei, 2014. Web. http://ludopoetry.wordpress.com/2014/05/08/19/
rel=nofollow

Q4736524 op Wikidata  Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)

rel=nofollow
Overgenomen van "https://nl.wikisage.org/w/index.php?title=Alternative_literature&oldid=162868"