Alberic Bruschke

Alberic Bruschke (1957) is een Nederlands geestelijke en hoofd van de voormalige Abdij Sion in Diepenveen. Sinds eind 2015 verblijft hij met drie andere broeders in een tijdelijke gemeenschap op het Waddeneiland Schiermonnikoog.

Jeugd en kloosterroeping

Bruschke werd in 1957 geboren als jongste van een gezin met drie kinderen. Zijn vroegste herinnering dateert uit 1959, toen hij als 2-jarige op een traumatische wijze zijn maaltijd de keel binnen geduwd kreeg. Het was een uiting van de volharde opvoedingsstijl van zijn vader, die de Nederlander voor de rest van zijn leven zou tekenen.

Als twintiger was hij werkzaam bij een verzekeringsmaatschappij, waar hij niet lang zou blijven. Zijn kloosterroeping gebeurde namelijk toen hij op een bankje zat en diep verzonken was in zijn gedachten. 'God IS er. Dus ik ben een monnik.', concludeerde hij, waarna hij zijn baan opzegde en zich aanbood bij de Cisterciënzer abdij Sion.

Vroege kloosterleven en verkiezing tot abt

Als nieuweling in de wereld van de trappisten moest Bruschke eerst een proeftijd doormaken als novice. Na die periode, trad hij rond 1985 toe tot de orde en werd hij vijftien jaar later verkozen tot abt. Het was broeder Romero, het toenmalig hoofd van de abdij, die zijn leidinggevende functie na zes jaar inruilde voor de keuken. Volgens Romero gaf het hem de mogelijkheid om meer te kunnen genieten van God.

Aanvankelijk was broeder Bruschke niet al te enthousiast om de functie van abt op te nemen. Dat had voornamelijk te maken met de rol van abt als 'vader' van het klooster en het broederschap. Zijn eigen vader, die hij allesbehalve als een rolmodel beschouwde, zorgde voor een erg persoonlijke invulling van zijn rol als abdijhoofd.

Zijn stijl van leidinggeven kan samengevat worden in twee punten:

1. Een grote vrijheid aan alle broeders. (Zolang het niet in strijd is met de monastieke regelgeving.)
2. Een afkeer van eenzijdig opgelegd maatregelen.

In een interview met schierweb.nl vertelt Bruschke dat zijn rol van abt onlosmakelijk verbonden is met zijn persoonlijke ontwikkeling. Hij moest angsten overwinnen, wat hem uiteindelijk gesterkt heeft in zowel zijn mens-zijn als leiderschap. Na verloop van tijd durfde hij krachtiger beslissingen te nemen, wat hem uiteindelijk ook voorbereid heeft op een van de moeilijkste keuzes van zijn kloosterloopbaan, namelijk de verhuis naar Schiermonnikoog.

Verhuis naar Shiermonnikoog

Bruschkes versterkt leiderschap oogste ook wat kritiek onder internetforumgebruikers. Hij zou volgens hen de lat te hoog hebben gelegd voor de nieuwkomers, waardoor het broederschap dreigde uit te sterven. Toch moet de voornaamste reden gezocht worden bij een tendens die kenbaar is voor de meerderheid van de Europese kloosters. De Abdij Sion kende in de loop van de jaren namelijk een vergrijzing van de kloostergemeenschap. Verhoudingsgewijs stierven er meer broeders dan dat er zich nieuwe jongelingen kwamen aanbieden. Daardoor werd het gebouw tegen 2015 te groot voor de resterende trappisten. Dat leidde tot een van de belangrijkste en ongetwijfeld moeilijkste keuzes in de geschiedenis van de cisterciënzervestiging. Er kwam een opsplitsing in het broederschap, waarbij een aantal monniken voorlopig verhuisden naar het Belgische Westmalle.

De jongere kern van het klooster, waaronder abt Bruschke, verhuisde naar Schiermonnikoog om daar een nieuw klooster te bouwen. Die nieuwe vestiging zal de toekomst van het broederschap huisvesten. De abt en zijn drie broeders kozen dan ook om hun levenswijze daar meer een eigentijdse invulling te geven. In combinatie met hun inzet op duurzaamheid probeert het viertal op die manier nieuwe kloosterlingen aan te trekken.

Externe links

Website van het klooster op Schiermonnikoog

Bronvermelding

Bronnen, noten en/of referenties: