Aanraakscherm

Een aanraakscherm (vaak met het Engelse touchscreen aangeduid) is een beeldscherm dat ook als invoerapparaat voor een computer of embedded system kan worden gebruikt door het scherm aan te raken.

Bestand:Touchscreen.png

Werking van een resistief aanraakscherm

Werking

Afgezien van de specifieke hardware techniek (zie onder) is voor het interpreteren van de aanraking software nodig. Deze is veel complexer dan het stuurprogramma dat voor een toetsenbord benodigd is. Zo moeten:

• toevallige aanrakingen worden gefilterd,
• het aangeraakte gebied, dat sterk in grootte kan varieren, moet worden vergeleken met de virtuele toetsen,
• korte onderbrekingen in de aanraking moeten geduid worden als toeval danwel als "dubbelklik"
• etc.

Voordelen

Er is geen aanwijsapparaat of toetsenbord nodig. Ook als er wel een toetsenbord aanwezig is dan is de koppeling tussen een plaats op het scherm die men aanraakt en dezelfde plaats op het scherm die een optie aangeeft directer dan een aanwijzing zoals "voor .. toets ..".

Vergeleken met een toetsenbord specifiek voor een bepaalde toepassing (met toetsen voor opties) is het softwarematig aangeven van opties flexibeler, en kunnen er meer opties worden ingebouwd (vergelijk voor een kaartautomaat voor treinkaartjes het hebben van een toets per station, met het oproepen van stationsnamen op het scherm).

Ook het scrollen van teksten en plattegronden door een vinger over het scherm te bewegen is een intuïtieve handeling die lijkt op het verschuiven van een vel papier. Vaak is daarbij ingebouwd dat als men de vinger van het scherm haalt inertie en wrijving gesimuleerd worden: het scrollen gaat nog even door, maar komt geleidelijk tot stilstand.

Beperkingen

Het invoeren van langere teksten via het scherm is langzamer dan met een toetsenbord, in het bijzonder voor geoefende gebruikers.

Het stuurprogramma heeft tijd nodig om de aanrakingen te interpreteren, het in de gaten houden dat men niet te snel gaat vraagt veel concentratie van de gebruiker.

Toepassingen

Het aanraakscherm wordt vaak toegepast op palmtops, smartphones, tablet-pcs en de TomTom en andere apparaten waar ruimte beperkt is, maar wordt ook gebruikt op grotere schermen.

Het aanraakscherm wordt ook toegepast in bijvoorbeeld kaartautomaten op treinstations, VerkoopOplaadAutomaten op metrostations, kaartautomaten in Pathé-bioscopen, en kassa's van café's en cafetaria's. Het aanraakscherm is in deze toepassingen praktischer dan bij bijvoorbeeld een supermarkt, waar het assortiment groter is.

Een volgende stap die mogelijk is, is digitaal bestellen. Dit wordt op kleine schaal al toegepast binnen de horeca. Op een aanraakscherm aan tafel kan de digitale menukaart bekeken worden en een bestelling worden geplaatst. Een ander voorbeeld is de toepassing van het aanraakscherm in een museum om afbeeldingen op te roepen van kunstwerken, objecten, foto’s of andere materialen.

Geschiedenis

Eén van de eerste plaatsen waar op grote schaal aanraakschermen werden ingevoerd in Nederland, was de vernieuwde Bibliotheek Rotterdam rond 1984.

Techniek

Er zijn verschillende technieken:

1. Capacitief: door de nabijheid van een vinger of een stylus treedt een verandering van de capaciteit op.
2. Surface Acoustic Wave: onderbreking van geluidsgolven veroorzaakt een "touch". Nadeel: deze schermen zijn heel lastig waterdicht te krijgen.
3. Optisch: onderbreking van infrarode lichtstralen veroorzaakt een "touch".
4. Resistief: weerstandstechniek, is met meerdere voorwerpen te bedienen.
5. andere methoden gebruiken de mechanische energie (dispersive signal technology), de vervorming van het paneel, het optische beeld van de vinger of het piëzoelektrisch effect.

Bij de eerste drie technieken hoeft het scherm, strikt genomen, niet aangeraakt te worden, maar is een bijna-aanraking voldoende.

Zie ook

• Multi-touchscherm

  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Touchscreens op Wikimedia Commons.