Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

The Beach Boys

Uit Wikisage
Versie door Yuri Landman (overleg | bijdragen) op 31 jul 2011 om 18:08 (http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=The_Beach_Boys&oldid=25369190)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow
Brian Wilson in 2005
Bestand:Reagans with the Beach Boys.jpg
The Beach Boys met president Ronald en First Lady Nancy Reagan.
Bestand:BruceJohnston.jpg
Bruce Johnston
Bestand:MrBrianWilson.jpg
Brian Wilson

The Beach Boys is een Amerikaanse band die in 1961 werd opgericht door de broers Brian Wilson, Dennis Wilson en Carl Wilson, hun neef Mike Love en schoolvriend Al Jardine.

Biografie

Beginjaren

Met harde hand aangespoord door vader en manager Murry Wilson, zelf een weinig succesvolle liedjesschrijver, maakten de jongens muziek in de stijl van The Four Freshmen, waarbij harmonieuze zang de hoofdrol speelde. De single Surfin' uit 1961 werd een hit en was typerend voor de richting die de band de eerstvolgende jaren zou volgen: een combinatie van surfmuziek, een stijl die tot dan toe vooral instrumentaal was geweest, en teksten over surfen, auto's en meisjes. In hoog tempo werden singles en albums uitgebracht. Al Jardine zegt hierover: "The Beach Boys zelf waren onze grootste concurrenten".

Leider van de band was Brian Wilson, die ook de meeste liedjes schreef en die vooral vanaf de derde lp ook een begenadigd producer bleek te zijn. Eind 1964 besloot de verlegen Brian om niet langer live op te treden en zich meer op het schrijven van nummers en het produceren te richten. Zijn vervanger in de liveband was Bruce Johnston. Murry Wilson werd ontslagen, waarmee de artistieke vrijheid voor Brian compleet werd. Naarmate hij de mogelijkheden van de studio meer ontdekte schreef hij complexere muziek, die hij liet spelen door de beste studiomuzikanten. De andere leden van de groep voegden later de vocalen toe.

Pet Sounds

Toen in 1965 The Beatles het album Rubber Soul uitbrachten was dit voor Brian de inspiratie voor Pet Sounds, dat in 1966 verscheen en onlangs door het tijdschrift "Rolling Stone Magazine" werd uitgeroepen tot op-één-na-beste album ooit. Dit album, dat voor die tijd voor popmuziek ongekend complexe muziek en persoonlijke teksten bevatte, werd ontvangen met lovende recensies maar verkocht in Amerika slechter dan de vorige albums. In Europa nam de populariteit van The Beach Boys er echter flink door toe, en voor het eerst hadden The Beatles serieuze concurrentie in de hitparades. De latere single Good Vibrations, waarvan de opnames zes maanden duurden in drie verschillende studio's, werd een grote hit.

Depressie

Aangemoedigd door dit succes vatte Brian het plan op voor een album dat Pet Sounds in alle opzichten zou overtreffen. Samen met tekstschrijver Van Dyke Parks en een keur aan sessiemuzikanten werkte Brian in de studio aan dit album, Smile geheten, terwijl de band op tournee was. Uren aan muziek werden opgenomen maar slechts weinig nummers werden echt afgemaakt. De negatieve reacties van de andere Beach Boys op de teksten van Van Dyke Parks en de ongekend complexe muziek maakten dat Brian de zin in het project verloor. Wanneer in 1967 The Beatles hun album Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band uitbrachten, nota bene geïnspireerd door Pet Sounds, betekende dit de definitieve nekslag. Smile werd officieel afgelast en Brian raakte in een zware depressie.

Als surrogaat voor Smile verscheen Smiley Smile, dat een aantal Smile-nummers bevatte. De opvolger Wild Honey heeft een heel afwijkend, ongepolijst geluid doordat Brian zich als producer terugtrok en bevat zelfs een aantal pure soulnummers. Vanaf Friends uit 1968 traden de andere leden van de band meer op de voorgrond en bleken, met uitzondering van Mike Love, allen goede songschrijvers te zijn. Hoewel het niveau van Pet Sounds nooit meer gehaald werd wist de band ook met een minimale betrokkenheid van Brian Wilson nog goede albums te maken, weliswaar mede door het afmaken van nummers van Smile. 20/20 is een verzameling singles en overgebleven nummers, waaronder Cabinessence, dat bedoeld was als een van de hoekstenen van Smile. Ook bevat dit album het nummer Never Learn Not to Love waaraan Dennis Wilson zijn naam verbond maar dat in werkelijkheid geschreven was door zijn vriend Charles Manson.

Heropleving

De band maakte een kortstondige artistieke heropleving door nadat ex-journalist Jack Rieley manager van de band werd. Sunflower uit 1970 profiteerde van sterke composities van alle leden, maar werd desondanks het slechts verkopende album sinds de oprichting van de band. Het album Surf's Up uit 1971 wordt tegenwoordig als een hoogtepunt in het oeuvre van The Beach Boys beschouwd, niet alleen vanwege het voor Smile bedoelde titelnummer maar zeker ook door nummers als Long Promised Road, geschreven door Carl Wilson, en Disney Girls van Bruce Johnston. Het door Rieley aangemeten nieuwe imago werpt zijn vruchten af en de band is weer "hip" in de Verenigde Staten.

Bergaf

Bruce Johnston verlaat de band in 1972 uit onvrede over de rol van Rieley. Ten tijde van de albums Carl and the Passions, So Tough (1972) en het in Nederland opgenomen Holland (1973) maakten twee zwarte Zuid-Afrikanen, Ricky Fataar en Blondie Chaplin, deel uit van de band, die daardoor aan dynamiek won. Deze bezetting maakte vooral tijdens optredens grote indruk. Het grote commerciële succes van het verzamelalbum Endless Summer zou in 1974 echter de artistieke teloorgang van de band inluiden. Manager Jack Rieley werd ontslagen en vervangen door Mike Loves broer, Steve, die een terugkeer naar de surfsound voorstond. Fataar en Chaplin verlieten de band; Fataar dook later op als lid van The Rutles, een persiflage op The Beatles. Chaplin maakte sindsdien enkele solo-albums en speelde onder meer met The Band en The Rolling Stones.

Vanaf 1976 ging het met de band verder bergafwaarts, ondanks of misschien juist dankzij de terugkeer van Brian, die kortstondig onder therapeutische begeleiding stond van Eugene Landy. Met veel bombarie, de 'Brian's Back' campagne, werd Brians terugkeer in de band aangekondigd. Brian kon de hoge verwachtingen echter niet waarmaken. Echt goede albums werden er daarna niet meer gemaakt, en het enige artistieke hoogtepunt uit deze periode is Dennis Wilsons soloalbum Pacific Ocean Blue. Dennis Wilson verdronk in 1983, voordat zijn tweede album Bamboo af was. Brian Wilson raakte in de ban van de omstreden psychiater Eugene Landy, die in 1982 opnieuw werd benaderd om Brian te helpen. Landy zou echter diens hele leven gaan beheersen. In 1988 verscheen Brian Wilsons eerste solo-album, waar Landy als medesongschrijver aan mee zou hebben gewerkt. Een dieptepunt was verder de rechtszaak die Mike Love aanspande tegen Brian Wilson over achterstallige auteursrechtenvergoedingen.

De laatste grote Beach Boys hit in Nederland was Kokomo (1989) uit de film Cocktail met Tom Cruise. Het allerlaatste Beach Boys-album zou Stars and Stripes, Vol. 1 uit 1996 worden, waarop oude successen werden gezongen door beroemde countryzangers en de Beach Boys alleen de achtergrondvocalen verzorgden. Carl Wilsons overlijden aan kanker in 1998 betekende het definitieve einde voor de groep. Mike Love (met de in 1979 teruggekeerde Bruce Johnston) en Al Jardine toeren tegenwoordig elk met een eigen band waarmee ze vooral oude successen ten gehore blijven brengen. Brian Wilson werkt sinds 1988 solo. Gesteund door zijn begeleidingsband, met daarin onder andere de leden van de Wondermints, werd Smile alsnog afgemaakt. Tijdens een succesvolle Europese tournee in 2004 werd Smile integraal live opgevoerd. Eind dat jaar verscheen het album ook op cd.

Discografie

Albums

Album(s) met hitnoteringen in
de Nederlandse Album Top 20/50/75/100
Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
 Hoogste 
positie
 Aantal 
weken
 Opmerkingen 
Surfin' Safari 1962
Surfin' U.S.A. 1963
Surfer Girl 1963
Little Deuce Coupe 1963
Shut Down Vol. 2 1964
All Summer Long 1964
Today! 1965
Summer Days (And Summer Nights!!) 1965
Beach Boys' Party! 1965
Pet Sounds 1966
Smiley Smile 1967
Wild Honey 1967
Friends 1968
20/20 1969
The definite album 28-03-1970 8 13 Verzamelalbum
Sunflower 09-01-1971 30 12
Surf's Up 1971
Carl and the Passions: So Tough 1972
Holland 27-01-1973 11 6
15 Big ones 17-07-1976 23 9
Beach Boys best - 40 All time greatest hits 22-01-1977 9 12 Verzamelalbum
Love you 16-04-1977 29 6
M.I.U. album 30-09-1978 41 5
L.A. (The light album) 31-03-1979 22 7
Keepin' the Summer Alive 1980
20 Greatest hits 09-08-1980 16 10 Verzamelalbum
The Beach Boys 1985
Still cruisin' 16-09-1989 69 4
California gold 22-06-1991 23 13 Verzamelalbum
Summer in Paradise 1992
The Dutch singles collection 29-08-1998 38 6 Verzamelalbum
The platinum collection 09-07-2005 33 7 Verzamelalbum

Singles

Single(s) met hitnoteringen in
de Nederlandse Top 40
Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
 Hoogste 
positie
 Aantal 
weken
 Opmerkingen 
I get around 1964 22-08-1964 38 6
Help me Rhonda 1965 19-06-1965 27 7
California girls 1965 11-09-1965 28 4
Barbara Ann 1966 12-02-1966 18 9
Sloop John B 1966 16-04-1966 1(4wk) 20 Hit van het jaar 1966
God only knows 1966 27-08-1966 11 8
Good vibrations 1966 05-11-1966 4 14
Then I kissed her 1967 27-05-1967 2 13
Heroes and villains 1967 19-08-1967 11 7
Wild honey 1967 02-12-1967 26 4
Darlin' 1968 13-01-1968 21 6
Friends 1968 27-04-1968 tip -
Friends 1968 25-05-1968 tip -
Do it again 1968 27-07-1968 5 14
Bluebirds over the mountain 1968 28-12-1968 9 6
I can hear music 1969 22-03-1969 6 7
Break away 1969 14-06-1969 17 6
Cottonfields 1969 09-08-1969 12 8
Tears in the morning 1970 05-12-1970 6 9 Alarmschijf
Long promised road 1971 03-07-1971 tip21 -
Student demonstration time 1971 11-12-1971 21 5 Alarmschijf
You need a mess of help to stand alone 1972 17-06-1972 31 3
Marcella 1972 02-09-1972 20 6
Sail on sailor 1973 20-01-1973 tip3 -
California saga (On my way to sunny California) 1973 07-04-1973 tip12 -
Rock and roll music 1976 19-06-1976 tip3 -
Here comes the night 1979 31-03-1979 tip10 -
Good timin' 1979 09-06-1979 tip18 -
Lady Lynda 1979 18-08-1979 tip18 -
Getcha back 1985 20-07-1985 tip21 -
Rock 'n roll to the rescue 1986 02-08-1986 tip2 -
Wipeout 1987 26-09-1987 11 8 met The Fat Boys
Kokomo 1989 08-04-1989 6 10 Alarmschijf

Top 2000

Nummer(s) met noteringen in de NPO Radio 2 Top 2000 '99 '00 '01 '02 '03 '04 '05 '06 '07 '08 '09 '10 '11 '12 '13 '14 '15 '16 '17 '18 '19 '20 '21 '22 '23
rel=nofollow
Barbara Ann 1516 1656 1610 1970 1648 1531 1662 1774 1507 1617 - 1941
California girls - - - - - - - 1516 1143 1890 1286 1248
Cottonfields - - - 1556 - - - - - - - -
Do it again 1468 - 1584 1808 - - - - - - - -
God only knows 123 117 137 110 117 88 80 68 42 59 20 20
Good vibrations 52 54 75 83 85 73 91 117 68 83 98 105
Help me Rhonda - 1556 1601 1733 1585 1563 1852 1857 1835 1711 - -
Heroes and villains - 1436 1380 1006 - 1203 1285 1587 1329 1504 1780 1902
I can hear music 1086 858 878 981 1022 1002 1100 1269 1226 1139 1161 1078
I get around 1602 1076 1421 1753 1686 1564 1843 1986 - 1923 1995 1920
Kokomo - - 1402 1651 1987 1825 1831 1905 - 1959 - -
Sloop John B 202 227 174 240 240 262 281 301 180 227 299 318
Tears in the morning 453 470 406 508 448 578 607 789 775 629 632 618
Then I kissed her 1120 1228 1186 1352 1775 1344 1427 1638 1270 1429 1632 1515
Wouldn't it be nice - 1410 1792 1184 1437 1223 1630 1693 1400 1471 1299 1136