Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Sonnet 56

Uit Wikisage
Versie door Jules (overleg | bijdragen) op 11 jul 2011 om 11:47 (http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Sonnet_56&oldid=23697827)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Sonnetten van Shakespeare, 1609

Sonnet 56 van William Shakespeare maakt deel uit van een reeks van 126 'Fair youth' (mooie jongeling)-sonnetten waarbij de dichter een knappe jongeman toespreekt. In totaal schreef Shakespeare 154 sonnetten, die voor het eerst werden gepubliceerd in 1609. Het thema van sonnet 56 is de pijn die de dichter moet verwerken na een scheiding met de geliefde.

Sonnet 56

Sonnet 56

Sweet love, renew thy force; be it not said
Thy edge should blunter be than appetite,
Which but to-day by feeding is allayed,
To-morrow sharpened in his former might:
So, love, be thou, although to-day thou fill
Thy hungry eyes, even till they wink with fulness,
To-morrow see again, and do not kill
The spirit of love, with a perpetual dulness.
Let this sad interim like the ocean be
Which parts the shore, where two contracted new
Come daily to the banks, that when they see
Return of love, more blest may be the view;

Or call it winter, which being full of care,
Makes summer's welcome, thrice more wished, more rare.

Parafrasering

Zoete liefde, hernieuw je kracht, laat toch niet toe
Dat ze zeggen dat je begeerte is geluwd,
Zelfs als een appetijt gestild door voedsel wordt
Zal die morgen toch weer even scherp zijn:
Laat je aldus zijn, liefde, hoewel vandaag
De honger uit je ogen is verdwenen,
Zal die morgen wederkeren, dood dus niet
De liefdesgod met eeuwige onverschilligheid.
Laat deze onderbreking als de oceaan zijn
Die de kusten scheidt, waar twee verloofden
Dagelijks naar de oevers komen, opdat bij wederkeer
Van de geliefde het uitzicht eens zo mooi zal zijn.
Of noem het winter, een seizoen van zorgen
Waarna de zomer eens zo welkom zal zijn.

Analyse

Shakespeares sonnetten zijn voornamelijk geschreven in een metrum genaamd jambische pentameter, een rijmschema waarin elke sonnetregel bestaat uit tien lettergrepen. De lettergrepen zijn verdeeld in vijf paren, jamben genoemd, waarbij elk paar begint met een onbeklemtoonde lettergreep.

Het gedicht laat veronderstellen dat de jongeman die de dichter toespreekt zijn geliefde is, en waarschijnlijk vertrokken is. De passie lijkt wat uit hun relatie te zijn verdwenen. Zoals seksuele 'appetijt' zich door een 'honger' de volgende dag vernieuwt, zou ook de liefde dat moeten doen. Hij troost zich met de gedachte dat een lange scheiding (de metafoor van de oceaan en de geliefden die hunkerend aan de oevers wachten) het terugzien nog eens zo plezierig zal maken.

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen

  • The Riverside Shakespeare: Sonnets, p. 1839 e.v., Houghton Mifflin Company; 2nd edition (31 december 1996), ISBN 0-395-75490-9
  • David West: Shakespeare's Sonnets, Overlook Hardcover (14 juni 2007), UK ISBN 97807-15636619
  • David Crystal en Ben Crystal: Shakespeare's Words: A Glossary and Language Companion, Penguin (Non-Classics) (31 december 2002), ISBN 978-0140291179

Literatuur

  • The Oxford Shakespeare 'The Complete Works', 1994, Clarendon Press- Oxford, ISBN 0-19-818284-8
rel=nofollow

Externe links

rel=nofollow