Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Jan Fabius (1888-1964)
Jan Fabius (5 juli 1888 - 30 juli 1964) was een Nederlands militair, journalist, auteur en politicus. Hij kwam uit een militair geslacht en volgde van 1907 tot 1910 de KMA te Breda. Daarna diende hij als luitenant bij de veldartillerie. In 1912 nam hij 'speciaal verlof' om voor de Sijthoff-kranten de Balkanoorlog te verslaan.
Toen Wilhelm zu Wied in 1914 Vorst van Albanië werd, zond Nederland onder leiding van kolonel Willem de Veer en majoor Lodewijk Thomson een vredesmissie uit om een plaatselijke gendarmerie te vormen. Fabius was als officier ook onderdeel van deze expeditie, en schreef hierover het boek Zes Maanden in Albanië. De missie was een mislukking en werd op 27 juli 1914, vlak voor het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog beëindigd.
Na zijn terugkeer in Nederland werd Fabius gemobiliseerd, maar mocht in 1916 als correspondent werken aan het Tiroolse front. In 1919 werkte hij voor de Nieuwe Rotterdamsche Courant in Rusland. In 1920 werkte hij als adjudant van de Nederlandse militaire attaché in Berlijn, waar hij zijn echtgenote ontmoette. Van 1922 tot 1933 werkte hij voor Shell in Londen en op Java.
Van 1933 tot 1939 verbleven Fabius en zijn gezin in Tokio waar hij als correspondent werkte voor Nederlandse en buitenlandse kranten. In 1940 kwam een boek van Fabius uit over het vooroorlogse leven in Japan, Dai Nippon. In 1939 nam hij dienst bij het Departement van Oorlog in Bandoeng. Van 1942 tot 1945 zaten Fabius en zijn gezin in een Jappenkamp. Na de oorlog werd hij o.a. hoofdredacteur van Het Dagblad (1946-1947).
Fabius probeerde met onder meer Willem Karel Hendrik Feuilletau de Bruyn een conservatieve beweging op te zetten in Nederland en ging politieke pamfletten schrijven.
Fabius werd in 1956 tot tien dagen cel veroordeeld vanwege majesteitsschennis. Hij publiceerde namelijk als eerste over de Greet Hofmans-affaire, een gevoelig onderwerp waarover de gevestigde kranten nog niet wilden berichten.
Vanaf 1962 tot aan zijn dood was Fabius lid van de gemeenteraad van Den Haag voor de Boerenpartij van Hendrik Koekoek.