Schüsslerzouten

Schüsslerzouten (ook genaamd cellulaire zouten of celzouten volgens dr. Schüßler zijn een vorm van alternatieve geneeskunde die bestaat uit een reeks van twaalf minerale zouten, ontwikkeld door de Duitse arts Wilhelm Heinrich Schüßler (ook gespeld als Schüssler of Schuessler) in de 19e eeuw. Schüßler geloofde dat veel ziektes en aandoeningen werden veroorzaakt door een onbalans van minerale zouten in de lichaamscellen. Hij stelde voor dat het aanvullen van deze zouten in verdunde vorm het lichaam zou helpen om weer in balans te komen en zo genezing te bevorderen.

Wat zijn Schüssler-zouten?

Schüssler-zouten zijn middelen die worden bereid door mineralen te verdunnen volgens een specifiek proces dat lijkt op de bereiding van homeopathische remedies. De twaalf basiszouten zijn:

1. Calcium fluoratum (calciumfluoride)
2. Calcium phosphoricum (calciumfosfaat)
3. Ferrum phosphoricum (ijzerfosfaat)
4. Kalium chloratum (kaliumchloride)
5. Kalium phosphoricum (kaliumfosfaat)
6. Kalium sulfuricum (kaliumsulfaat)
7. Magnesium phosphoricum (magnesiumfosfaat)
8. Natrium chloratum (natriumchloride)
9. Natrium phosphoricum (natriumfosfaat)
10. Natrium sulfuricum (natriumsulfaat)
11. Silicea (siliciumdioxide)
12. Calcium sulfuricum (calciumsulfaat)

Oorspronkelijk was Calcium sulfuricum ook een van de basiszouten, tot Schüßler dit in 1895 schrapte en voorstelde om in de plaats hiervan Natrium phosphoricum resp. Silicea te gebruiken.

Verschillende aanhangers van de biochemie volgens Schüßler voerden later een verdere reeks stoffen in, die vandaag nog bekend staan hogere of aanvullende celzouten:

• Kalium arsenicosum (kaliumarseniet)
• Kalium bromatum (kaliumbromide)
• Kalium jodatum (kaliumiodide)
• Lithium chloratum (lithiumchloride)
• Manganum sulfuricum (mangaansulfat)
• Calcium sulfuratum (calciumsulfide)
• Cuprum arsenicosum (koperarseniet)
• Kalium-Aluminium sulfuricum (aluin)
• Zincum chloratum (zinkchloride)
• Calcium carbonicum (calciumcarbonaat)
• Natrium bicarbonicum (natriumwaterstofcarbonaat)
• Arsenum jodatum (arseen(III)jodide)
• Aurum Chloratum Natronatum (goud/natriumchloride)
• Selenium (seleen)
• Kalium bichromicum (kaliumdichromaat)

Hoe werken Schüssler-zouten?

Volgens de theorie van Schüßler werken deze zouten op cellulair niveau door het lichaam te helpen de mineralen op te nemen die het nodig heeft. Ze zijn niet bedoeld als voedingssupplement of als voedselvervanger. Elke zout heeft een specifieke functie en wordt geacht bepaalde processen in het lichaam te ondersteunen:

• Calcium fluoratum: Bevordert de elasticiteit van bindweefsel en botten.
• Calcium phosphoricum: Helpt bij de botvorming en het herstel van cellen.
• Ferrum phosphoricum: Ondersteunt het immuunsysteem en helpt bij ontstekingen.
• Kalium chloratum: Ondersteunt de detoxificatie en zuivering van het bloed.
• Kalium phosphoricum: Helpt bij de zenuw- en spierfunctie.
• Kalium sulfuricum: Ondersteunt de stofwisseling en ontgiftingsprocessen.
• Magnesium phosphoricum: Helpt bij spierkrampen en nerveuze spanning.
• Natrium chloratum: Reguleert de vochtbalans in het lichaam.
• Natrium phosphoricum: Ondersteunt de vetstofwisseling en de zuurbalans.
• Natrium sulfuricum: Helpt bij de afvoer van afvalstoffen via de lever.
• Silicea: Ondersteunt huid, haar, nagels en bindweefsel.
• Calcium sulfuricum: Helpt bij het zuiveren van het bloed en het genezen van wonden.

Gebruik en toepassing

Schüsslerzouten worden meestal ingenomen in de vorm van tabletten, die onder de tong kunnen worden opgelost, of opgelost in water. De dosering varieert afhankelijk van de aard en de ernst van de klachten. Het is belangrijk op te merken dat, hoewel veel mensen positieve ervaringen rapporteren met het gebruik van Schüsslerzouten, er weinig wetenschappelijk bewijs is dat hun effectiviteit ondersteunt. Ze worden meestal gebruikt als een complementaire behandeling naast andere therapieën.

Verschil met homeopathie

Schüßler verklaarde dat zijn methode „niet homeopathisch” was omdat ze niet gebaseerd was op het door Samuel Hahnemann gepropageerde principe van de gelijkaardigheid („gelijkaardige dingen kunnen genezen worden door gelijkaardige dingen”), maar gebaseerd was op fysiologisch-chemische processen in het menselijk organisme. Daarom verwierp Schüßler ook de gebruikelijke homeopathische geneesmiddelentests op gezonde vrijwilligers als „fundamenteel verkeerd” voor zijn zouten.

Schüßler ontkende ook volledig het door Hahnemann in zijn Organon der Heilkunst voorgestelde werkingsmechanisme van een gepotentieerd geneesmiddel door een vermeende immateriële „specifieke geneeskracht” die inherent is aan dat middel en die vrijkomt door dynamiseren.

Tijdens zijn leven waren er veel geschillen met homeopaten die zijn behandelmethode niet accepteerden vanwege de eenvoud ervan en die het minachtend ’meststoffen’ noemden. Ze voelden verraad aan de gemeenschappelijke zaak. In zijn verkorte therapie schrijft Schüßler:

„De basis van mijn onderzoek was de histologie, de bijbehorende chemie, de anorganische bestanddelen van de weefsels en de fysiologische effecten of functies van deze bestanddelen.”

Volgens zijn eigen verklaringen vond hij twaalf verschillende verbindingen die in het menselijk lichaam voorkomen.

Veiligheid en bijwerkingen

Over het algemeen worden Schüsslerzouten als veilig beschouwd, omdat ze in zeer verdunde vormen worden gebruikt. Echter, zoals bij elke behandeling, is het belangrijk om een arts of een gekwalificeerde therapeut te raadplegen voordat je begint met het gebruik van Schüsslerzouten, vooral als je al andere medicijnen gebruikt of onderliggende gezondheidsproblemen hebt.

Conclusie

Schüsslerzouten bieden een alternatieve benadering voor het ondersteunen van de gezondheid door het aanvullen van essentiële minerale zouten in het lichaam. Hoewel de wetenschappelijke ondersteuning beperkt is, kan het gebruik van deze zouten een waardevolle aanvulling zijn voor sommige mensen binnen een breder gezondheids- en wellnessplan.