Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Nele Paelinck
Nele Paelinck (ca. 1987) is een Belgische zangeres en violiste. Ze leerde ook pianospelen en kreeg van haar grootmoeder op haar 18e verjaardag het accordeon van grootvader.[1]
Levensloop
Paelinck groeide op in Sint-Mariaburg. Ze ging op haar 16e naar de universiteit en op haar 21e had ze reeds twee masterdiploma's: cultuurmanagement en geschiedenis.
Ze begon in Antwerpen muziek te spelen in een murga-straatfanfare, waarmee ze onder mee op Mano Mundo speelde. Tine Embrechts, Bart Peeters en Sergent Garcia speelden tijdens dat optreden mee, wat het muzikale zelfvertrouwen van Paelinck een boost gaf.
Via Myspace begon ze te spelen in de folkband Ordal waarin ook Johannes Genard speelde, de latere frontman van School is Cool. Het klikte met Genard en Paelinck werd in 2009 lid van School is Cool, een band waarmee ze in 2010 Humo's Rock Rally won.
Met een murga-fanfare trok ze in 2010 voor een maand naar Buenos Aires voor een sociaal-artistiek project. Ze leerde hier haar latere echtgenoot Bruno kennen. In 2012 kondigde Paelinck aan dat ze School is Cool zou verlaten om bij haar toen nog vriend in Argentinië te gaan samenwonen aangezien zijn artsendiploma niet gehomoleerd kon worden in België.[2] Voor haar vertrek gaf ze een afscheidsfeest in de Antwerpse concertzaal Trix waar ze optrad met alle bands waar ze ooit deel van uitmaakte, met naast School is Cool onder meer een Pavement-coverband en You Raskal You.
In Buenos Aires speelde ze een week na haar aankomst een concert met de Kortrijkse fanfare Orchestre International du Vetex. Voor het overige was het verblijf in Argentinië muzikaal niet echt succesvol. Wel stond ze op 9 juni 2016 in Buenos Aires op het podium met haar jeugdidolen van Calexico. Ze mocht meespelen op het nummer Minas de cobre. Ze bleef echter een chronisch gebrek aan optredens hebben en na 4 jaar keerde ze met haar echtgenoot terug naar België, ook omdat het ziekenhuis waar haar echtgenoot werkte sloot de deuren zodat er weinig redenen waren om in Argeninië te blijven wonen.
Terug in België speelt Paelinck viool en accordeon bij Handkerchief, een band die ondertussen 2 albums uitbracht. Met Juno Kersens (contrabas) en Laura Vanden Heede (gitaar) treedt ze sinds 2017 daarenboven op met de coverband The Bonnie Blues.
In 2019 speelde ze mee op het debuutalbum van de Gentse band Mortier.
Datzelfde jaar toerde ze met de voorstelling 'Vrouwen zingen Drs.P' waarin Paelinck, Maaike Cafmeyer, Ineke Nijssen en Fay Lovsky liederen zingen van Drs.P.
In 2020 begon ze aan een opleiding tot toeristische gids.[3]
Externe link
Bronnen, noten en/of referenties
|