Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Piranha's
Piranha's | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Pygycentrus piraya Pygycentrus piraya | |||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||
| |||||||||||
Onderfamilie | |||||||||||
Serrasalminae | |||||||||||
Geslacht | |||||||||||
Piranha's oftewel Echte piranha's oftewel Serrasalminae zijn carnivore zoetwatervissen die in de rivieren van Zuid-Amerika leven. Ze behoren tot de onderfamilie Serrasalminae en daarmee tot de familie van de Karperzalmen (Characidae). Piranha's worden ongeveer 15 tot 25 cm lang, hoewel individuele vissen gevonden zijn die ruim 40 cm lang waren.
Piranha's zijn bekend om hun scherpe tanden en hun agressieve honger naar vlees. De hier getoonde Pygocentrus piraya leeft enkel in het Amazonegebied en in de rivieren van Paraguay.
In werkelijkheid voeden de (vermeend) carnivore piranha's zich voornamelijk met vis en met fruit dat in het water terecht komt. Enkel in het droge seizoen, wanneer voedsel schaars, de waterstand hinderlijk laag en het water troebel wordt, raken piranha's bijzonder snel geagiteerd en agressief. In die periode eten ze wel degelijk alles op wat hun voor de tanden komt, inclusief soortgenoten.
De piranha en de mens
Piranha's vormen voor de mens weinig tot geen bedreiging. In hun thuisgebied zwemmen mensen regelmatig in water waarin zich piranha's bevinden, zonder aangevallen te worden en zelfs zonder toevallige ongelukken. Er zijn wel gevallen van beten bekend maar nog nooit van mensen die werden gedood. Dat piranha's binnen enkele minuten een mens op het skelet na helemaal weg kunnen vreten is dus een broodje-aapverhaal.
Alle piranhasoorten, inclusief Pygocentrus piraya, laten zich gemakkelijk verzorgen in gepaste aquaria. Het zijn bijzonder rustige vissen, die enkel bij het voederen enige oplettendheid van de verzorgers vragen.
Het houden van piranha's door de hobbyist-aquariumliefhebber wordt echter afgeraden. De vissen gedijen enkel goed in groepen van enige omvang en worden bovendien vrij groot. Een aquarium thuis is dan ook vaak te klein.
Afkomst van de naam piranha
De naam 'piranha' zou afkomstig zijn van een hybride taal, afkomstig van de Tupi-Guaraní talen. Het woord zou een samengesteld kunnen zijn uit 'pirá', wat 'vis' betekent, en 'sanha' of 'ranha', wat 'tand' betekent. Anderen menen dat het afkomstig is van de Tupi 'pirá' ('vis') en 'ánha' ('snij').
In de Maroni-rivier in Frans-Guyana komt een grote soort voor, die wel tot vijf kilogram weegt. Deze soort zou herbivoor zijn. Deze soort leeft in symbiose met kolonies van wormen in de maag.
Taxonomie
De onderfamilie Serrasalminae wordt niet altijd erkend. Nelson[1] erkent deze wel, maar ITIS[2] niet.
De volgende soorten kunnen worden onderscheiden:[3]
Familie Characidae
- Onderfamilie Serrasalminae
- Geslacht Acnodon Eigenmann, 1903
- Acnodon normani Gosline, 1951
- Acnodon oligacanthus (Müller and Troschel, 1844)
- Acnodon senai Jégu and dos Santos, 1990
- Geslacht Catoprion Müller and Troschel, 1844
- Catoprion mento (Cuvier, 1819)
- Geslacht Colossoma Eigenmann and Kennedy, 1903
- Colossoma macropomum (Cuvier, 1816)
- Geslacht Metynnis Cope, 1878
- Metynnis altidorsalis Ahl, 1923
- Metynnis argenteus Ahl, 1923
- Metynnis fasciatus Ahl, 1931
- Metynnis guaporensis Eigenmann, 1915
- Metynnis hypsauchen (Müller and Troschel, 1844)
- Metynnis lippincottianus (Cope, 1870)
- Metynnis luna Cope, 1878
- Metynnis maculatus (Kner, 1858)
- Metynnis mola Eigenmann and Kennedy, 1903
- Metynnis orinocensis (Steindachner, 1908)
- Metynnis otuquensis Ahl, 1923
- Geslacht Mylesinus Valenciennes in Cuvier and Valenciennes, 1850
- Mylesinus paraschomburgkii Jégu, dos Santos and Ferreira, 1989
- Mylesinus paucisquamatus Jégu and dos Santos, 1988
- Mylesinus schomburgkii Valenciennes in Cuvier and Valenciennes, 1850
- Geslacht Myleus Müller and Troschel, 1844
- Myleus altipinnis (Valenciennes in Cuvier and Valenciennes, 1850)
- Myleus arnoldi (Ahl, 1936)
- Myleus asterias (Müller and Troschel, 1844)
- Myleus knerii (Steindachner, 1881)
- Myleus levis Eigenmann and McAtee in Eigenmann, McAtee and Ward, 1907
- Myleus lobatus (Valenciennes in Cuvier and Valenciennes, 1850)
- Myleus micans (Lütken, 1875)
- Myleus pacu (Jardine and Schomburgk in Schomburgk, 1841)
- Myleus rhomboidalis (Cuvier, 1818)
- Myleus schomburgkii (Jardine in Schomburgk, 1841)
- Myleus setiger Müller and Troschel, 1844
- Myleus ternetzi Norman, 1929[4]
- Myleus torquatus (Kner, 1858)
- Geslacht Myloplus Gill, 1896
- Myloplus planquettei Jégu, Keith and Le Bail, 2003
- Myloplus rubripinnis (Müller and Troschel, 1844)
- Myloplus schulzei Ahl, 1938
- Myloplus ternetzi (Norman, 1929)
- Myloplus tiete (Eigenmann and Norris, 1900)
- Geslacht Mylossoma Eigenmann and Kennedy, 1903
- Mylossoma acanthogaster (Valenciennes in Cuvier and Valenciennes, 1850)
- Mylossoma aureum (Spix and Agassiz, 1829)
- Mylossoma duriventris (Cuvier, 1818)
- Geslacht Piaractus Eigenmann, 1903
- Piaractus brachypomus (Cuvier, 1817)
- Piaractus mesopotamicus (Holmberg, 1887)
- Geslacht Pristobrycon Eigenmann, 1915
- Pristobrycon aureus (Spix and Agassiz, 1829)
- Pristobrycon calmoni (Steindachner, 1908)
- Pristobrycon careospinus Fink and Machado-Allison, 1992
- Pristobrycon maculipinnis Fink and Machado-Allison, 1992
- Pristobrycon striolatus (Steindachner, 1908)
- Geslacht Pygocentrus Müller and Troschel, 1844
- Pygocentrus cariba (Humboldt in Humboldt and Valenciennes, 1821)
- Pygocentrus nattereri Kner, 1858
- Pygocentrus palometa Valenciennes in Cuvier and Valenciennes, 1850
- Pygocentrus piraya (Cuvier, 1819)
- Geslacht Pygopristis Müller and Troschel, 1844
- Pygopristis denticulatus (Cuvier, 1819)
- Geslacht Serrasalmus Lacepède, 1803
- Serrasalmus altispinis Merckx, Jégu and Mendes dos Santos, 2000
- Serrasalmus altuvei Ramírez, 1965
- Serrasalmus brandtii Lütken, 1875
- Serrasalmus compressus Jégu, Leao and dos Santos, 1991
- Serrasalmus eigenmanni Norman, 1929
- Serrasalmus elongatus Kner, 1858
- Serrasalmus geryi Jégu and dos Santos, 1988
- Serrasalmus gibbus Castelnau, 1855
- Serrasalmus gouldingi Fink and Machado
- Serrasalmus hastatus Fink and Machado
- Serrasalmus hollandi Eigenmann, 1915
- Serrasalmus humeralis Valenciennes in Cuvier and Valenciennes, 1850
- Serrasalmus irritans Peters, 1877
- Serrasalmus maculatus Kner, 1858
- Serrasalmus manueli (Fernández
- Serrasalmus marginatus Valenciennes, 1836
- Serrasalmus medinai Ramírez, 1965
- Serrasalmus nalseni Fernández
- Serrasalmus neveriensis Machado
- Serrasalmus nigricans Spix and Agassiz, 1829
- Serrasalmus rhombeus (Linnaeus, 1766)
- Serrasalmus sanchezi Géry, 1964
- Serrasalmus serrulatus (Valenciennes in Cuvier and Valenciennes, 1850)
- Serrasalmus spilopleura Kner, 1858
- Geslacht Utiaritichthys Miranda Ribeiro, 1937
- Utiaritichthys longidorsalis Jégu, Tito de Morais and dos Santos, 1992)
- Utiaritichthys sennaebragai Miranda Ribeiro, 1937
- Geslacht Acnodon Eigenmann, 1903
Zie ook
Externe link
Referenties
- º Systematiek van de levende vissoorten
- º Characidae volgens ITIS, zonder deze onderfamilie
- º De onderfamilieverdeling is van Nelsen, de soorten in de geslachten komen van ITIS
- º Uit FishBase, niet in ITIS
- "Characidae." ITIS Standard Report. (en:Integrated Taxonomic Information System: National Museum of Natural History, Washington, D.C., 2004-10-13). URL: ITIS 162848
- "Family Characidae - Characins." FishBase. ed. Froese, R. and D. Pauly (08/2004), URL: Characidae
- FishBase 2004-03-24
Vrije mediabestanden over Serrasalminae op Wikimedia Commons