Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Stefaan Laureys

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Stefaan Laureys (ca. 1911 - 23 februari 1945) was een Belgische collaborateur die onder meer vocht aan het Oostfront tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Levensloop

Laureys was de zoon van Jan Laureys en broer van André Laureys, allebei onder meer lid van de Algemeene-SS Vlaanderen.

Stefaan schreef in 1939 een brief vanuit Riga die bol stond van het antisemitisme. Ook een ingezonden stuk uit februari 1940 naar krant De Dag stond bol van antisemitisme en sprak een bewondering uit voor Adolf Hitler, Stefaan vroeg de redactie wel zijn stuk anoniem te publiceren omdat hij niet wilde dat zijn vader te weten kwam dat hijd auteur was.[1]

Volgens het tijdschrift Berkenkruis en verschillende bronnen voegde Laureys zich bij de Finse strijdkrachten tijdens de Winteroorlog. Het bericht stelt foutief dat dit in 1938 was terwijl de winteroorlog pas een jaar later begon. Ook zijn er nergens concrete bewijzen gevonden dat Laureys werkelijk meevocht in deze oorlog.

Laureys werd later in de oorlog lid van het Vlaams Legioen en vocht vanaf 1941 aan het Oostfront.[2]

Eind 1944 keerde tijdens een verlof uit het Oostfront door de geallieerde linies terug naar Antwerpen in een poging zijn ouders naar Duitsland te smokkelen, in de hoop dat ze daar veilig zouden zijn voor de na-oorlogse vervolging van collaborateurs. Laureys werd in Antwerpen gearresteerd.[3][4]

Laureys werd veroordeeld als "wapendrager" en ter doord veroordeeld. Hij werd op 23 februari 1945 geëxecuteerd. In de latere jaren kregen dergelijke veroordeleden steevast genade, waardoor Laureys na de oorlog door een deel van de Vlaamse Beweging werd beschouwd als slachtoffer van de repressie.[5]

Trivia

Het romanpersonage Jan Gillis uit Gerard Walschap's roman Zwart en Wit is gebaseerd op Laureys.[6]

Litteratuur

  • Pieter Jan Verstraete: Stefaan Laureys of het Tragische Lot van een Finland-en Oostfrontvrijwilliger. Kortijk: 1998.

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. º Vreemdelingen In Een Wereldstad. Een geschiedenis van Antwerpen en zijn joodse bevolking (1880-1944), Lieven Saerens
  2. º Belgen in La Drôle de Guerre? Een Prosopografische en Sociopolitieke Studie naar de Belgische Oorlogsvrijwilligers tijdens de Fins-Russische Winteroorlog (1939-1940), Tobias Vander Stockt, Masterproef voorgelegd tot het behalen van de graad van master in de Geschiedenis, Universiteit Gent, academiejaar 2016-2017
  3. º Het geduld raakt op, IJzerwake 2010
  4. º ‘Als een goed vaderlander’ Gerard Walschap en de collaboratie, Jos Borré
  5. º Genadeverlening bij de doodstraf tijdens de zuiveringen na de Tweede Wereldoorlog, Koen Aerts]
  6. º ‘De meeste terechtgestelden werden voorgoed uit de geschiedenis geschoten’, Jan Stevens 29 juni 2016
rel=nofollow
rel=nofollow