Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Johannes Hendrik Carpentier Alting
Johannes Hendrik Carpentier Alting (Colmschate, 12 februari 1864 - Den Haag, 25 april 1929) was een Nederlandse hoogleraar in de hoofdtrekken van het Indisch recht, in het Nederlands-Indisch strafrecht en de Nederlands-Indische strafvordering aan de Rijksuniversiteit Leiden en president van het Hooggerechtshof in Nederlands-Indië.
Loopbaan
Carpentier Alting studeerde aan de Rijksuniversiteit Groningen en daarna aan de Universiteit van Amsterdam. Hij promoveerde aldaar op het proefschrift De staat en de kerkelijke financiën en vertrok daarna naar Indië. Hij vestigde zich daar als advocaat en procureur te Padang (aan de westkust van Sumatra) en ging in 1891 bij de rechterlijke macht over. In 1907, toen hij secretaris van het Departement van Justitie was, volgde zijn benoeming tot hoogleraar in Leiden. In opdracht van de Indische regering schreef hij een ontwerpregeling van het privaatrecht voor de inlandse bevolking in de Minahassadistricten van de residentie Manado (1902). Verder verschenen van zijn hand Grondslagen der rechtsbedeling in Nederlands Indië (1913) en verschillende tijdschriftartikelen. De regering erkende zijn verdiensten door hem te bevorderen tot officier in de Orde van Oranje-Nassau. Carpentier Alting was grootmeester der orde van de vrijmetselarij van 1926-1929 en stelde zich kandidaat voor de Democratische Partij tijdens de Tweede Kamer-verkiezingen in 1922.
Bronnen, noten en/of referenties
|
