Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Patrick Dewael
| Patrick Dewael | ||
| Volledige naam | Patrick Yvonne Hugo Dewael | |
| Geboren | Lier, 13 oktober 1955 | |
| Kieskring |  Limburg
| |
| Regio |  Vlaanderen
| |
| Land | .png){kind=small} België
| |
| Partij | PVV / VLD / Open Vld | |
| 3de minister-president van Vlaanderen | ||
| Aangetreden | 13 juli 1999 | |
| Einde termijn | 5 juni 2003 | |
| Regering | Dewael I | |
| Voorganger | Luc Van den Brande | |
| Opvolger | Bart Somers | |
| Functies | ||
| 1983 - heden | Gemeenteraadslid Tongeren | |
| 1985 - 1999 | Volksvertegenwoordiger | |
| 1985 - 1992 | Vlaams minister van Cultuur | |
| 1985 - 1995 | Lid Vlaamse Raad | |
| 1992 - 1999 | Fractievoorzitter Kamer van Volksvertegenwoordigers | |
| 1994 - heden | Burgemeester Tongeren | |
| 1999 - 2003 | Minister-president van Vlaanderen | |
| 1999 - 2001 | Vlaams minister van Financiën, Begroting en Buitenlands Beleid | |
| 2003 - 2007 | Vicepremier | |
| 2003 - 2008 | Minister van Binnenlandse zaken | |
| 2008 - heden | Volksvertegenwoordiger[1] | |
| 2008 - 2010 | Kamervoorzitter | |
| 2011 - 2014 | Fractievoorzitter Kamer van Volksvertegenwoordigers | |
| 2014 | Kamervoorzitter | |
| 2014 - heden | Fractievoorzitter Kamer van Volksvertegenwoordigers | |
| Website | ||
Patrick Yvonne Hugo Dewael[2] (Lier, 13 oktober 1955) is een Belgisch politicus voor de Open Vld en was de 3de minister-president van Vlaanderen en tweemaal voorzitter van de Kamer van Volksvertegenwoordigers.[3]
Biografie
Opleiding
Zijn middelbaar onderwijs volgde Dewael aan het Koninklijk Atheneum in Tongeren. Daarna behaalde hij een licentie in de rechten (1977) en een licentie in het notariaat aan de VUB. Tussen 1978 en 1985 was Dewael actief als advocaat.
Politieke carrière
Zijn carrière in de liberale beweging begon Dewael als voorzitter van het Liberaal Vlaams Studentenverbond aan de VUB (1977) en later als algemeen voorzitter (1978). Daarna werd hij politiek secretaris van de PVV-jongeren. In 1980 werkte hij op het kabinet van toenmalig minister van Justitie Herman Vanderpoorten, zijn oom.
In 1985 werd Dewael voor het eerst verkozen als volksvertegenwoordiger in het arrondissement Tongeren-Maaseik en al onmiddellijk minister van Cultuur in de Vlaamse Executieve (de voorloper van de Vlaamse regering), nauwelijks 30 jaar oud. Dit ambt zou hij bekleden tot in 1992, achtereenvolgens in de regeringen Gaston Geens II, III en IV. Onder de voogdij van Patrick Dewael werd het Kabeldecreet (de liberalisering van de televisiemarkt in Vlaanderen) goedgekeurd, waardoor de eerste commerciële omroep, VTM, de uitzendingen startte.
In de periode december 1985-mei 1995 had hij als gevolg van het toen bestaande dubbelmandaat ook zitting in de Vlaamse Raad. De Vlaamse Raad was vanaf 21 oktober 1980 de opvolger van de Cultuurraad voor de Nederlandse Cultuurgemeenschap, die op 7 december 1971 werd geïnstalleerd, en was de voorloper van het huidige Vlaams Parlement.
Na 1992 was hij volksvertegenwoordiger en fractieleider van VLD in de Kamer, en voerde mee oppositie tegen de regeringen Dehaene I en II. In 1995 stelde hij zich kandidaat voor het voorzitterschap van VLD en hoewel hij topfavoriet was, werd hij toch verslagen door Herman de Croo.
Na de gemeenteraadsverkiezingen van 1994 werd Dewael in januari 1995 burgemeester van Tongeren.
Na de verkiezingsnederlaag van de CVP bij de federale en regionale verkiezingen in 1999 werd in Vlaanderen een coalitie op de been gebracht van VLD, SP, Agalev en de fractie VU&ID (de zgn. paars-groene coalitie), waarvan Dewael als minister-president de leiding nam.
Nog als minister-president van de Vlaamse regering nam Dewael deel aan de federale verkiezingen van mei 2003, als kandidaat voor de VLD in de provinciale kieskring Limburg, en werd hij verkozen. Daarop verliet hij de Vlaamse regering om opgenomen te worden in de regering-Verhofstadt II als minister van Binnenlandse Zaken en vicepremier.
In september 2008 raakte zijn kabinet in opspraak door de onregelmatige benoemingen van twee secretaresses van het hoofd van de federale politie Fernand Koekelberg en de benoeming van kabinetsmedewerkster Christa Debeck in de Algemene Inspectie via frauduleuze examenresultaten.
Daar waar Dewael in de Vlaamse regering de rol van bruggenbouwer tussen vier verschillende coalitiepartijen op zich nam, heeft hij zich als minister van Binnenlandse Zaken sterker geprofileerd, onder andere in het debat over de hoofddoeken bij islamitische vrouwen.
Sedert hij in 1999 minister werd, was hij nog slechts titelvoerend burgemeester van Tongeren. Terwijl hij aan regeringen deelnam, werd hij door schepenen als waarnemend burgemeester vervangen, opeenvolgend door Jef Simon (1999-2003), Carmen Willems (2003-2009) en Hugo Biets (2009-2010). In 2010 hernam hij het effectieve burgemeesterschap.
Bij de aanvang van de regering-Van Rompuy op 30 december 2008 leverde Dewael zijn ministerportefeuille in na een lange ministeriële carrière. De daaropvolgende dag volgde hij Herman Van Rompuy op als voorzitter van de Kamer van Volksvertegenwoordigers. Bij het aantreden van de regering-Di Rupo werd hij fractieleider. In 2014 werd hij kortstondig opnieuw voorzitter van de Kamer tijdens de formatiegesprekken van de regering-Michel. Nadat die regering gevormd werd, werd hij opnieuw fractieleider van Open Vld.
Privéleven
Dewael werd geboren in een liberaal milieu. Net als voormalig minister Marleen Vanderpoorten is hij een kleinkind van Arthur Vanderpoorten (de vader van zijn moeder), voormalig liberaal minister in de Belgische regering.
Hij was gehuwd met advocate Marleen Van Doren en heeft twee zonen en een dochter (Sophie). Op 24 augustus 2005 kondigde hij in een persmededeling aan dat hij zou scheiden van zijn vrouw vanwege een relatie met VRT-radiojournaliste Greet Op de Beeck. Na zijn scheiding werden Op de Beeck en hij levensgezellen.
Eretekens
België: Grootofficier in de Leopoldsorde, KB 5 juni 2007- België: Grootkruis in de Orde van Leopold II, KB 26 mei 2014
- België: Minister van Staat, 2002
Bibliografie
- Eelt op mijn ziel - 2007
- Het Vlaams Manifest. Meer ruimte voor de regio's - 2002
- Wederzijds respect. De gevaren van het Blok - 2001
- Vooruitzien. Ideeën over een kleurrijk Vlaanderen - 2001
- De warme hand. Cultuur maakt het verschil - 1991
Externe links
| Bronnen, noten en/of referenties
|
| Minister-president van Vlaanderen | |
|---|
|
Gaston Geens · Luc Van den Brande · Patrick Dewael · Bart Somers · Yves Leterme · Kris Peeters |
| Voorganger: Karel Poma |
Vlaams minister van Cultuur 1985-1992 |
Opvolger: Hugo Weckx |
| Voorganger: Wivina Demeester |
Vlaams minister van Financiën en Begroting 1999-2001 |
Opvolger: Dirk Van Mechelen |
| Voorganger: Luc Van den Brande |
Vlaams minister van Buitenlands Beleid 1999-2001 |
Opvolger: Paul Van Grembergen |
| Voorganger: Luc Van den Brande |
Vlaams minister-president 1999-2003 |
Opvolger: Bart Somers |
| Voorganger: Antoine Duquesne |
Minister van Binnenlandse Zaken 2003-2008 |
Opvolger: Guido De Padt |
| Voorganger: Herman Van Rompuy |
Voorzitter van de Kamer van Volksvertegenwoordigers 2008-2010 |
Opvolger: André Flahaut |
| Voorganger: André Flahaut |
Voorzitter van de Kamer van Volksvertegenwoordigers 2014 |
Opvolger: Siegfried Bracke |