European Masters 2013 (golf)

Zwitsers Open (European Masters) Omega European Masters
Thomas Bjørn, winnaar 2011 en 2013
Plaats	Zwitserland
Golfbaan	Golf Club Crans-sur-Sierre Ballesteros Course
Par	71
Tour(s)	Europese Tour
Datum	5-8 september 2013
Prijzengeld	€ 2.200.000
Titelhouder	Richie Ramsay
Winnaar	Thomas Bjørn
Vorige: 2012     Volgende: 2014

Het Zwitsers Open (officieel sinds 2001 de European Masters) is een golftoernooi van de Europese PGA Tour en sinds 2009 ook van de Aziatische PGA Tour. Het wordt op de Ballesteros-baan van de Golf Club Crans-sur-Sierre in Crans-Montana gespeeld. Titelverdediger is Richie Ramsay, die het toernooi won met een score van -16. Het prijzengeld in 2013 was € 2.200.000.

De baan

Er is in het afgelopen jaar ruim € 2.000.000 uitgegeven bij vier holes veranderingen aan te brengen. Het terrein bij hole 12, 13, en 17 is erg veranderd. Bij hole 13, een par 3, is de green 9 meter verlaagd. Er is nu water bij de green van 13 en bij hole 12 is een meer gemaakt. Ook is er een natuurlijke tribune bij hole 13 gemaakt waar 3000 toeschouwers kunnen zitten. De fairway van hole 10 is verlaagd en voor de green is nu ook water gekomen.

Pro-Am

Crans heeft de meeste zonuren van Zwitserland, en deze week draagt daaraan bij. Het uitzicht op de besneeuwde toppen van de Alpen is indrukwekkend en het weer is zo helder dat de Mont Blanc te zien is. Voor de Pro-Am waren weer enkele bekende mensen uitgenodigd. Dit jaar speelde titelverdediger Richie Ramsay met Michael Phelps, de 27-jarige zwemmer met 18 Olympische gouden medailles. Hij is tevens ambassadeur van Omega, de hoofdsponsor.
De Silver Pro-Am werd gewonnen door Aphibarnrat Kiradech , de Gold Pro-Am door Padraig Harrington .

Verslag

De par van de baan is 71. Het baanrecord is 61 en staat sinds 2010 op naam van Miguel Jiménez, die dit toernooi toen won en in 2013 voor de 25ste keer speelt. Het Zwitsers Open staat bekend om de lage scores. In de laatste dertig jaar werd 15 keer gewonnen met -20 of lager.

Ronde 1

Robert-Jan Derksen speelt diit toernooi nu voor de 8ste keer en eindigde in 2010 op de gedeeld 5de plaats. Maarten Lafeber werd 17de in 2005 en Joost Luiten eindigde in 2011 op de 15de plaats.
Derksen speelde in de ochtendronde en scoorde slecht; hij stond na negen holes al op +4. Christian Cévaër stond na diezelfde negen holes aan de leiding met -4. maar werd even later ingehaald door Miguel Ángel Jiménez en Anirban Lahiri, die geholpen door twee eagles aan de leiding ging.
Lafeber en Luiten speelden 's middags.

Ronde 2

Danny Willett speelde ronde 2 in 64 slagen en ging aan de leiding, maar Lahiri moest nog starten.

Stephen Gallacher eindigde twee weken geleden in Schotland op de 2de plaats maar trok zich een week geleden uit het toernooi terug. Deze week speelt hij goed. Na een eerste ronde van 67 maakte hij een ronde van 65 en ging aan de leiding. Later kwam Thomas Bjørn, winnaar van 2011, ook op -10 binnen.

Luiten eindigde op een totaal van -1 en haalde net de cut, Derksen en Lafeber misten hem.

Ronde 3

Craig Lee is geen opvallende speler maar tijdens deze ronde maakte hij acht birdies op de eerste negen holes en eindigde hij met een score van 61, de beste ronde van zijn carrière.
Richard Finch maakte een hole-in-one op hole 13 en won een Omega Seamaster Aqua Terra Co-Axial ter waarde van SwFrs 17.000.

Ronde 4

Craig Lee had moeite zijn voorsprong tijdens de laatste ronde te behouden. Hij speelde in de partij achter Thomas Bjørn en zag hoe deze een birdie op hole 15 maakte en aan de leiding ging. Lee maakte ook een birdie op 15 en daarna stonden ze weer gelijk. Bjørn eindigde par-par-par dus Lee moest een birdie maken om een play-off te vermijden. Dat lukte niet. De play-off werd op hole 18 gespeeld. Bjørn maakte een birdie en won.

Søren Hansen maakte een hole-in-one op hole 3.

• Scores

Naam	Score R1		Nr	Score R2		Totaal	Nr	Score R3		Totaal	Nr	Score R4		Totaal	Nr	Play-off	Nr
Thomas Bjørn	66	-5	T5	66	-5	-10	T1	67	-4	-14	T2	65	-6	-20	T1	3	1
Craig Lee	71	par	T46	65	-6	-6	T19	61	-10	-16	1	67	-4	-20	T1	4	2
Victor Dubuisson	68	-3	T12	65	-6	-9	T3	66	-5	-14	T2	66	-5	-19	3
Alejandro Cañizares	69	-2	T28	65	-6	-8	T8	65	-6	-14	T2	67	-4	-18	4
Miguel Jiménez	65	-6	T2	68	-3	-9	T3	69	-2	-11	T5	67	-4	-15	T5
Tommy Fleetwood	65	-6	T2	68	-3	-9	T3	69	-2	-11	T5	70	-1	-12	T9
Stephen Gallacher	67	-4	T6	65	-6	-10	T1	72	+1	-9	9	68	-3	-12	T9
Paul Casey	65	-6	T2	69	-2	-8	T8	71	par	-8	T10	70	-1	-9	T15
Danny Willett	69	-2	T28	64	-7	-9	T3	72	+1	-8	T10	73	+2	-6	T26
Richard Finch	67	-4	T6	66	-5	-9	T3	73	+2	-7	T12	72	+1	-6	T26
Joost Luiten	70	-1	T47	71	par	-1	T51	69	-2	-3	T45	71	par	-3	T43
Anirban Lahiri	63	-8	1	71	par	-8	T8	75	+4	-4	T32	75	+4	par	T57
Maarten Lafeber	72	+1	T89	74	+3	+4	MC
Robert-Jan Derksen	77	+6	T144	70	-1	+5	MC

Leider

Toernooirecord

MC = missed cut = cut gemist

DQ = disqualified

Spelers

Omdat het toernooi ook meetelt voor de Aziatische Tour, doen er weer dertig spelers van die tour mee.

Europese Tour Felipe Aguilar Thomas Aiken Fredrik Andersson Hed Matthew Baldwin Thomas Bjørn (2011) Richard Bland Grégory Bourdy Kristoffer Broberg Michael Campbell Jorge Campillo Alejandro Cañizares Magnus A. Carlsson Paul Casey Christian Cévaër Darren Clarke Robert Coles Robert-Jan Derksen Chris Doak Andrew Dodt Jamie Donaldson David Drysdale Victor Dubuisson Simon Dyson Johan Edfors Gonzalo Fz-Castaño Richard Finch Oliver Fisher Ross Fisher Tommy Fleetwood Mark Foster Marcus Fraser Lorenzo Gagli Stephen Gallacher Ignacio Garrido J.-Baptiste Gonnet Branden Grace Richard Green Emiliano Grillo

Anders Hansen Soren Hansen Padraig Harrington Andreas Hartø Grégory Havret Scott Henry Michael Hoey Keith Horne David Horsey David Howell Mikko Ilonen Raphaël Jacquelin Miguel Jiménez (2010) Alexandre Kaleka Maximilian Kieffer Søren Kjeldsen Brooks Koepka Espen Kofstad Jbe' Kruger Maarten Lafeber José Manuel Lara Pablo Larrazábal Paul Lawrie Peter Lawrie Craig Lee Thomas Levet Tom Lewis Gary Lockerbie Joost Luiten Matteo Manassero Gareth Maybin Paul McGinley Damien McGrane James Morrison Garth Mulroy Alex Norén (2009) Hennie Otto Eddie Pepperell Phillip Price

Alvaro Quiros Richie Ramsay (2012) Eduardo de la Riva Robert Rock Brett Rumford (2007) Joel Sjöholm Lee Slattery Graeme Storm Alessandro Tadini Jaco Van Zyl Anthony Wall Paul Waring Marc Warren Romain Wattel Simon Wakefield Peter Whiteford Martin Wiegele Bernd Wiesberger Danny Willett Fabrizio Zanotti Aziatische Tour K Aphibarnrat Scott Barr Gaganjeet Bhullar S.S.P Chowrasia David Gleeson Joonas Granberg Scott Hend Berry Henson Thongchai Jaidee P Junhasavasdikul Shiv Kapur Rikard Karlberg Masanori Kobayashi Anirban Lahiri David Lipsky Mardan Mamat Prayad Marksaeng Prom Meesawat

Jonathan Moore C Muniyappa Chapchai Nirat Wade Ormsby Chawalit Plaphol Kieran Pratt Himmat Rai Mohd Siddikur Digvijay Singh Jeev Milkha Singh Arnond Vongvanij Thaworn Wiratchant Voormalige winnaars J-François Lucquin (2008) Ricardo González (2001) Sven Strüver (1998) Mathias Grönberg (1995) José Olazabal (1986) Toernooi invitaties Ken Benz Ben Curtis Stephen Dodd Hao-tong Li Francesco Molinari Martin Romiger Raphaël de Sousa Fredrik Svanberg Damian Ulrich Amateurs Wo-cheng Ye Edouard Amacher WAGR 181 Benjamin Rusch WAGR 73 Nicolas Thommen WAGR 238 Renato Paratore WAGR 62 Mathieu Fenasse WAGR 168 WAGR = wereldranglijst

Amateurs

Amateur Wocheng Ye is de jongste speler die ooit heeft meegedaan aan een toernooi van de Europese Tour. Toen hij in 2013 in het Volvo China Open speelde, was hij 12 jaar en 242 dagen. Hij had zich via een toernooi gekwalificeerd. Het record van de jongste speler stond op naam van Guan Tianlang, die 13 jaar en 177 dagen was. Guan haalde in 2013 de cut bij de Masters. Eerder won Ye twee keer het US Kids Golf World Championship (U12) in San Diego en het Guagdong Junior Championship (met voorsprong van 18 slagen).
Amateur Benjamin Ruch won in 2013 het Zwitsers Omnium. Op de wereldranglijst staat hij nummer 73.
Amateur Nicolas Thommen won in 2013 de Olivier Barras Memorial.
Amateur Mathieu Fenasse won in 2013 het Zwitsers Amateur. Sjabloon:Navigatie Omega European Masters

Seizoenen Europese PGA Tour

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties Natuurlijke tribune bij hole 23