Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Hans Jüttner
Hans Jüttner | ||
SS-Obergruppenführer Hans Jüttner, 1944 | ||
SS-Obergruppenführer Hans Jüttner, 1944 | ||
Geboren | 2 maart 1894 Schmiegel, Kreis Schmiegel Posen, Pruisen, hedendaags Polen | |
Overleden | 25 mei 1965 Bad Tölz, Beieren, West-Duitsland | |
Begraven | Bad Tölz, Alten Kath Friedhof. Am Mauer, M 6/41/42[1] | |
Land/partij | Duitse Keizerrijk nazi-Duitsland | |
Onderdeel | Bestand:War Ensign of Germany 1903-1918.svg Deutsches Heer Schutzstaffel | |
Dienstjaren | 1914 - 1920 1933 - 1945 | |
Leiding over | Chef van het SS-Führungshauptamt Chef van het Ersatzheeres | |
Slagen/oorlogen | Eerste Wereldoorlog
| |
Onderscheidingen | Zie decoraties | |
Ander werk | Hilfsgemeinschaft auf Gegenseitigkeit der Angehörigen der ehemaligen Waffen-SS (HIAG) |
Hans Jüttner (Schmiegel, 2 maart 1894 - Bad Tölz, Beieren, 25 mei 1965) was een chef van het SS-Führungshauptamt en SS-Obergruppenführer en General der Waffen-SS. Vanaf 21 juli 1944 tot april 1945 was Jüttner Chef van het Ersatzheeres (reserveleger).
Het begin
Na het afmaken van het gymnasium begon Hans Jüttner, de jongere broer van Max Jüttner, met een opleiding in het bankwezen. Bij het begin van de Eerste Wereldoorlog meldde hij zich als vrijwilliger en trad in de dienst van de Deutsches Heer. In 1915 was hij al bevordert tot leutnant, en zwaaide in 1920 af als oberleutnant. Daarna was hij kortdurend als vrijkorpsstrijder actief en werkte als handelaar. In 1928, werd hij als handelaar zelfstandig.
Carrière in de nazi-partij
In 1931 werd hij lid van de NSDAP (nr. 541.163) en de SA. In 1933, werd Jüttner universiteitssportleraar in Breslau en werd belast met de SA-Hochschulamtes. In 1934 werd Jüttner leider van de SA-Ausbildungswesens in München.
In mei 1935, wisselde hij naar de SS-Verfügungstruppe (SS-VT), dit werd later de Waffen-SS (SS-nr. 264.497). Op 1 september 1936 werd hij bevordert tot SS-Sturmbannführer en werd overgeplaatst naar het inspectiediensten van de SS-Verfügungstruppen in Berlijn. Begin 1939 was Jüttner, Inspecteur van de reservetroepen van de SS-VT-Divisie. Aanvang 1940, leidde hij het Kommandoamt der SS-Verfügungstruppen.
In de zomer van hetzelfde jaar werd Jüttner bevordert tot stafchef van de nieuw gecreëerde SS-Führungshauptamt. Hij was nu verantwoordelijk voor de organisatorische en administratieve beheer van de Waffen-SS. Op 20 april 1941, werd hij bevordert tot SS-Gruppenführer en Generalleutnant der Waffen-SS en uiteindelijk op 21 juli 1943 tot SS-Obergruppenführer en General der Waffen-SS bevordert. Het hoogtepunt van zijn carrière bereikte hij op 30 januari 1943, toen hij tot stafchef van het SS-Führungshauptamt benoemd werd.
Op 21 juli 1944, was Jüttner als chef van het reserveleger en plaatsvervanger van Himmler en in de functie als chef van de legerbewapening en bevelhebber van het reserveleger. Jüttner was mede medeverantwoordelijk voor de inrichting van talrijke krijgsgevangenkampen, en vooral die door sovjet-krijgsgevangene gebruikt werden.
De naoorlogse tijd
Op 17 mei 1945 werd Jüttner door het Britse gezag gearresteerd, en werd in 1948 veroordeelt tot tien jaar werkkamp. In 1949 werd tijdens een cassatieproces de straf verminderd naar 4 jaar.
In 1960 was hij woonachtig in Beieren en eigenaar van een sanatorium in Bad Tölz, Herderstraße.[2]
In 1961 getuigde Jüttner voor de aanklager in de rechtszaak van Adolf Eichmann[2] de architect van de Holocaust.
Jüttner richtte de HIAG-Kameradschaft van Bad Tölz op. In mei 1965, bij zijn uitvaart verschenen verschillende HIAG-kameraden. De woordvoerder van de HIAG, Karl Cerff sprak namens Paul Hausser en legde een krans. De minister van Defensie Kai-Uwe von Hassel sprak ook nog enkele woorden tijdens de uitvaart.
Militaire loopbaan
- Leutnant: 1914
- Oberleutnant: 1920
- SS-Hauptsturmführer: 17 mei 1935[3][4]
- SS-Sturmbannführer: 13 september 1936[3][4]
- SS-Obersturmbannführer: 9 november 1937[3][4]
- SS-Standartenführer: 30 januari 1939[3][4]
- SS-Oberführer: 1 december 1939[3][4]
- SS-Brigadeführer en Generalmajor der Waffen-SS: 20 april 1940[3][4]
- SS-Gruppenführer en Generalleutnant der Waffen-SS: 20 april 1941[3][4]
- SS-Obergruppenführer en General der Waffen-SS: 6 juni 1943[3][4]
Decoraties
- IJzeren Kruis, 1e en 2e klasse[3][4]
- Herhalingsgesp bij IJzeren Kruis 1939, 1e en 2e klasse[4]
- Ehrendegen des Reichsführers-SS[3][4]
- SS-Ehrenring[4]
- Het Kruis voor Oorlogsverdienste met Zwaarden[4][4]
- Duitse Kruis in zilver op 5 februari 1943[3][4]
- Ridderkruis van het Kruis voor Oorlogsverdienste met Zwaarden op 30 oktober 1944[3][4]
- Sportinsigne van de SA in goud[3]
- Rijksinsigne voor Sport in goud[3]
- Julleuchter[3][4]
- Erekruis voor de Wereldoorlog[4][4]
- IJzeren Halve Maan[5]