Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
SS-Ehrenring
SS-Ehrenring ("Erering van de SS”), werd onofficieel Totenkopfring ("Totenkopfring der SS”) genoemd. Het was een onderscheiding van Heinrich Himmler’s Schutzstaffel (SS). Het was geen staatsdecoratie, maar een persoonlijke gift verleend door Himmler. De Ehrendegen des Reichsführers-SS was een vergelijkbare onderscheiding.
Onderscheiding
De ring werd aanvankelijk geschonken aan de oudere officieren van de ”Oude Garde” (waarvan er minder dan 5000 van waren), voor die gene die buitengewone moed en leiderschapsvaardigheden hadden getoond in een strijd. Een aanvullende voorwaarden was een schoon disciplinair dossier, een daaropvolgende smet zou vereisen dat de drager de ring moest retourneren. Disciplinaire vraagstukken buiten beschouwing gehouden, was de ring in 1939 voor iedere officier verkrijgbaar die drie jaar in de SS gediend hadden, en in de tweede wereldoorlog was dat praktisch de gehele SS leiding, inclusief de Waffen-SS en Gestapo, die de ring hadden.
De productie van de ring door Gahr & Co. uit München werd op 17 oktober 1944, gestaakt door de toenemende economische belasting van de laatste fase van de oorlog. De ringen werden gemaakt door een pers en dan daarna door een ontwerp-matrix. De schedel werd gegoten en er later op gesoldeerd, met de naam van de ontvanger, de onderscheidingsdatum, en Himmler’s handtekening gegraveerd aan de binnenzijde van elke ring.
De ontvanger kreeg een standaard brief van Himmler met een omschrijving van de betekenis van de ring. De naam van de ontvanger en de bevestigde datum werden aan de brief toegevoegd. In de brief schreef Himmler dat de ring een ”herinnering te allen tijde bereid zijn om je leven van onszelf te riskeren voor het leven van het geheel”.[1]
Himmler gaf het bevel om in 1938 alle ringen van omgekomen SS manschappen en officieren terug te halen en deze op te slaan in een kist in het kasteel Wewelsburg. Dit was symbolisch bedoelt om de voortdurende lidmaatschap van de overledene in de SS-order. De verblijfplaats van ongeveer 11,500 ringen na de tweede wereldoorlog is onbekend, maar er wordt gesuggereerd dat ze begraven zijn toen een lokale berg is opgeblazen om zo de ingang van de grot af te sluiten.[2]
Ontwerp
Het ontwerp van de ring weerspiegelt Himmler’s interesse in de Duitse mystiek. SS-Gruppenführer Karl Maria Wiligut is gecrediteerd met het ontwerpen van de ring.
De ring laat zien een schedel met gekruisde botten, kruisend achter de schedel - het SS symbool - op zijn bovenkant. De schedel (of Totenkopf) was het traditioneel symbool van de SS, genomen van de andere Duitse en Pruisische militaire eenheden uit het verleden.
De betekenis van de schedel wordt beschreven in Himmler’s begeleidende brief, letterlijk: ”De schedel is de aansporing om voorbereid te zijn om op elk moment het leven van onze eigen ik te riskeren voor het leven van de entiteit”[3]
Armanenrunen verschijnen prominent op de ring.
- Een Sig runen links en rechts van de schedel omlijst door een triangel symboliseren de kracht van de zon, en de overwinnende energie.
- Een Hagal runen (omlijst door een regelmatige zeshoek) symboliseert de geloof en kameraadschap dat geïdealiseerd werd door de leiders van de organisatie. De esoterisch betekenis van het Hagal rune volgens Guido von List: "Omsluit de universum in u en u controleerd het universum”.
- Een hakenkruis (staand op een punt) omlijst door een vierkant. De SS hielden ervan het hakenkruis af te schilderen als een andere invloedrijk symbool van de kracht van het Arische ras.
- De dubbele runen aan de achterkant van de ring omlijst door een cirkel waar het Heilszeichen (letterlijk: signalen van verlossing) van het verleden. Deze waren eerder een creatie van de SS ontwerpers, dan historische runen. Er zijn "gibor" rune plus een bind runen voor een "o" en "t". De bind runen was ontworpen door Wiligut, en wordt gespeld als "Got" het oude Duitse woord voor god.[2]
De ring is omkranst met eikenbladeren.
Aan de binnenkant van de ring is gegraveerd S en L voor "Seinem Lieben” dan de achternaam (alleen - geen initialen) van de drager, datum van de schenking en een facsimile van Himmler’s handtekening. Ontvangers ontvingen ook een speciaal ontworpen met SS runen gedecoreerd doos voor opslag en vervoer.
Naoorlogse nazi tijdperk
In 1944, werden alle toekomstige uitreikingen van de ring gestopt, Himmler gaf het bevel om de overgebleven ringen door middel van opblazing verzegeld moesten worden in een heuvel nabij het kasteel Wewelsburg.[2] Hun huidige locatie is onbekend.
Alle ringen moesten geretourneerd worden naar Himmler, als de ringdrager komt te overlijden of de SS verlaat, wordt de ring in Wewelsburg gehouden als een soort van individuele gedenkteken aan de houder. Wanneer een ringdrager sneuvelt op het slagveld, moeten zijn kameraden alle moeite doen om de ring terug te krijgen of te voorkomen dat deze in vijandelijke handen zou kunnen vallen. Nabij januari 1945, was 64% van de 14,500 ringen geretourneerd naar Himmler. Na het einde van de oorlog, werden vele ringen ook (op instructie’s van Himmler) met de mannen begraven die ermee onderscheiden waren.
Bij benadering bestaan er vandaag de dag nog zo’n 3,500 ringen, en daarom is het een erg schaars verzamelobject is. Kopieën en namaak komen veelvuldig voor. Het is vooral erg moeilijk om de echtheid te verifiëren vooral de exemplaren die de naam dragen van "Müller" en „Maier" (twee meest voorkomende Duitse achternamen).
Literatuur
- Don Boyle SS Totenkopf H. Himmler Honor Ring 1933-1945
- Patzwall, Klaus D., Der SS-Totenkopfring, Patzwall, 4th edition 2002. ISBN 3-931533-47-6
- Gottlieb, Craig, The SS Totenkopf Ring, from Munich to Nurnberg, Schiffer, ISBN 978-0-7643-3094-0
Externe link
Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)
Bronnen, noten en/of referenties
|