Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Ierse Renaissance

Uit Wikisage
Versie door De Wikischim (overleg | bijdragen) op 10 sep 2015 om 07:36
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

De Ierse Renaissance, in ruimere zin ook wel de Keltische Renaissance (Engels: Celtic Revival) genoemd, was een periode aan het eind van de 19e en het begin van de 20e eeuw waarin de Ierse literatuur, folklore en kunst, die eerder in verval waren geraakt, een sterke heropleving doormaakten. Dit ging gepaard met een opleving van het nationalisme. Voor specifiek de literaire opbloei wordt de term Irish Literary Revival gebruikt.

Vanaf de 17e eeuw was Ierland onderdrukt geweest door het Verenigd Koninkrijk, waardoor het land economisch geheel aan de grond was geraakt. In 1800 was het land ook staatsrechtelijk in het VK opgenomen. In deze periode liep de Ierse bevolking sterk terug, onder meer door de Ierse hongersnood en de vele emigratie.

In de loop van de 19e eeuw werd Ierland zich echter steeds meer bewust van zijn eigen cultuur en identiteit. Rond 1840 was Young Ireland opgericht. Vanaf de tweede helft van de 19e eeuw kwam er buiten Ierland zelf steeds meer belangstelling voor de Keltische cultuur en mythologie. In 1867 vestigde de Britse auteur Matthew Arnold de aandacht op de Keltische literatuur. Een andere mijlpaal was de oprichting van het tijdschrift Revue Celtique door Henri Gaidoz. Het Ierse verleden werd opnieuw onder de aandacht gebracht door Standish James O'Grady in zijn werk History of Ireland: Heroic Period (1878).

De Ierse taal werd het onderwerp van studie van enkele Duitse geleerden, m.n. Rudolf Thurneysen, Henrich Zimmer en Kuno Meyer. In 1893 werd Conradh na Gaeilge (Engels: Gaelic League) opgericht, een organisatie die tot doel had het gebruik van de Ierse taal te bevorderen.

Ook in Schotland kreeg de Keltische renaissance voet aan de grond, onder meer met de oprichting van de Edinburgh Social Union (1885).

Ook de Keltische architectuur kwam steeds meer in de belangstelling, onder meer dankzij de architect Owen Jones en in Schotland Robert Lorimer en Douglas Strachan.

Auteurs

Belangrijke Ierse auteurs uit deze periode zijn:

Zij lieten zich sterk inspireren door het decadentisme en symbolisme dat in dezelfde periode domineerde op het West-Europese vasteland, en met name Frankrijk.

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  • J. Bakker & Nelleke Rademaker, Britse & Amerikaanse literatuur van deze eeuw, 1991
  • L.H. Hornstein, G.D. Percy, C.S. Brown, The Reader's Companion to World Literature , Second Edition, 2002

Zoek op Wikidata

rel=nofollow
rel=nofollow