Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Jokke Schreurs
Jokke Schreurs is een Belgische gitarist. Hij is van opleiding psycholoog.[1] Zijn eerste bekendheid vergaarde hij met de folkband Rum, hoewel Schreurs vooral gekend is om zijn jazzmuziek en zijn eerste muzikale invloed blues was.[2] Schreurs kreeg gitaarles van onder meer Pierre Van Dormael en Philip Catherine.[3]
Biografie
Schreurs maakte in 1994 met de klarinettist en saxofonist Andre Donni een suite voor kwartet, met muziek van Duke Ellington. Datzelfde jaar richtte hij met Walter Poppeliers de Holzbein Brothers op.
In 1997 was hij een van de muzikanten die de muziek maakte bij de televisieserie Terug naar Oosterdonk, een jaar later richtte hij het Jokke Schreurs Trio op met Sam Stuyck (gitaar) en Ben Faes (contrabas), dat muziek maakt die is beïnvloed door Django Reinhardt[4].
Met acteur Warre Borgmans maakte hij in 2002 het tekst- en muziekprogramma Schone woorden klinken zo.
Hij speelde tevens hij onder meer met Abdelkader Zahnoun[5], Koen De Cauter[6], Orquesta Tanguedia, Guido Belcanto en Miel Cools.[7] Onder de noemer Jokke Schreurs Quartet, met bassist Henk Delaat, drummer Luc Vanden Bosch (Olla Vogala, Belgian Swingjazz Orchestra) en trompettist Sam Vloemans, bracht hij een hommage aan Wannes Van de Velde.[8]
Discografie
- The Far East Suite (1994)
- Une Histoire à Trois Temps (met Maurice Le Gaulois) (1995)
- Up and Down Again (als Holzbein Brothers)
- Over de grenzen (1998)
- Jokke Schreurs Trio featuring Rony Verbiest (2001)
- Muziek van voor den Oorlog (Jokke Schreurs Trio met Guido Naessens) (2002)
- Mijnen tijd (2004)
- Force Majeure (2005)
Bronnen, noten en/of referenties
|