Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Sterkste Man van de Wereld
De Sterkste Man van de Wereld is een wedstrijd die jaarlijks wordt gehouden, soms in het land van de vorige winnaar of in een gastland. De winnaars, of hun vervanger, van de landelijke competities doen mee. De onderdelen bestaan bijvoorbeeld uit "vrachtwagentrekken", "boomstamtillen" of deadlift. Het ene onderdeel vereist vooral alleen kracht, andere kracht en uithoudingsvermogen en alle onderdelen ook de techniek ervan.
In 1992 haalde een Nederlander de eerste plaats, er waren ook een aantal tweede en derde plaatsen van Nederlanders in andere jaren. Mariusz Pudzianowski uit Polen heeft vijf overwinningen op zijn naam staan, het record. Er zijn ook twee IJslanders die beide vier maal wonnen, waarvan er één, Jón Páll Sigmarsson, tijdens een deadlift in 1993 is overleden. De Verenigde Staten hadden in het begin van de competitie, eind jaren 70 en begin jaren 80, veel sterke deelnemers. Dit nam langzaam af maar begin 21e eeuw zijn er een aantal sterke deelnemers terug met tweede en derde plaatsen en drie eerste plaatsen in 2006, 2011 en 2013.
De wedstrijd wordt vanaf 1977 gehouden en vanaf 1979 op televisie uitgezonden in Nederland, in de jaren 70 en 80 werd het bij de AVRO uitgezonden. Later op zenders als Eurosport en RTL 7. In 2009 nam Jimmy Laureys voor België deel aan het toernooi maar wist zich niet te plaatsen voor de finale in een groep met Mariusz Pudzianowski en Phil Pfister, de winnaar van 2006. In 2012 nam Alex Moonen deel aan de voorrondes van deze wedstrijd, aangezien de Sterkste Man van Nederland 2012, Jarno Hams, geen interesse had en Jan Wagenaar, die 2e was in Nederland, andere verplichtingen had. Moonen eindigde als 4e in zijn deelnemersveld van 6 sterke mannen en ging daardoor niet door naar de finale. Wel behaalde hij enkele persoonlijke records.
In 2013 werd het wereldkampioenschap in China gehouden, eind augustus. Brian Shaw won en Savickas werd tweede en Hafþór Júlíus Björnsson uit IJsland, werd derde.[1]
2014 werd weer het jaar voor Savickas. Hafþór Julius Björnsson werd tweede en Brian Shaw (de titelverdediger) werd derde. Sinds enkele jaren heeft de wedstrijd vele voorrondes. Wie deze niet doorkomt, is vaak veel kosten kwijt, terwijl de mensen die de voorrondes wel doorkomen, soms overladen worden met aanbiedingen en voornamelijk in de Verenigde Staten een enorme belangstelling genieten. Dit heeft ertoe geleid dat atleten niet meer deelnemen aan deze wedstrijd en zich meer richten op nationale wedstrijden en op de Strongman Champions League.
2015
De finale van de Sterkste Man van de Wereld 2015 vond op 25 en 26 april plaats in Putrajaya, Maleisië.
De deelnemers die de voorrondes doorkwamen en aan de finale meededen zijn: Žydrūnas Savickas, Brian Shaw, Hafþór Júlíus Björnsson, Eddie Hall, Michael Burke, Jean-Francois Caron, Dimitar Savatinov, Mark Felix (oudste deelnemer die ooit door de voorrondes kwam, met 49 jaar), Jerry Pritchett en Mikhail Shivlyakov. Op Savickas en Felix na, ging de strijd vooral tussen de twee grootste deelnemers ooit, 'Thor' en Shaw, die respectievelijk 202 cm en 207cm lang zijn, met een lichaamsgewicht van 175-200 kg. De enige deelnemer die langer was, echter met een lager lichaamsgewicht, was Nederlander Ted van der Parre, die in 1992 de titel haalde. In die tijd waren er nog geen voorrondes en deed er per land 1 persoon mee, meestal de winnaar van de landelijke wedstrijd of diens vervanger.
Uitslag 2015
- Brian Shaw (VS) [2]
- Žydrūnas Savickas (Litouwen)
- Hafthor Bjornsson (IJsland)
- Eddie Hall (Verenigd Koninkrijk)
- Mike Burke (VS)
- Jean-François Caron (Canada)
- Dimitar Savatinov (Bulgarije)
- Mark Felix (Verenigd Konikrijk)
- Mikhail Shivlyakov (Rusland)
- Jerry Pritchett (VS)
Winnaars, 2e en 3e plaatsen
Kampioenschappen per land
| Land | Goud | Zilver | Brons | Totaal |
 Verenigde Staten |
10 | 7 | 7 | 24 |
 IJsland |
8 | 6 | 3 | 17 |
 Polen |
5 | 3 | 0 | 8 |
 Litouwen |
4 | 7 | 0 | 11 |
 Verenigd Koninkrijk |
4 | 2 | 7 | 13 |
 Finland |
3 | 3 | 5 | 11 |
 Zweden |
1 | 3 | 4 | 8 |
 Nederland |
1 | 2 | 4 | 7 |
 Noorwegen |
1 | 1 | 1 | 3 |
 Oekraïne |
1 | 0 | 1 | 2 |
 Denemarken |
0 | 2 | 0 | 2 |
 Canada |
0 | 1 | 1 | 2 |
 Zuid-Afrika |
0 | 1 | 1 | 2 |
 Oostenrijk |
0 | 1 | 0 | 1 |
 Letland |
0 | 0 | 1 | 1 |
 Rusland |
0 | 0 | 1 | 1 |
Nederlandse en Belgische deelname
| Jaar | Atleet | Plaats |
|---|---|---|
| 1980 | Gerard du Prie
|
8 |
| 1981 | Stago Piczko
|
7 |
| 1983 | Simon Wulfse
|
3 |
| 1984 | Ab Wolders
|
2 |
| 1985 | Cees de Vreugd
|
3 |
| 1986 | Ab Wolders
|
3 |
| 1988 | Ab Wolders
|
4 |
| 1989 | Ab Wolders
|
2 |
| 1990 | Tjalling van den Bosch
|
7 |
| 1991 | Ted van der Parre
|
4 |
| 1992 | Ted van der Parre
|
1 |
| 1993 | Berend Veneberg
|
5 |
| 1994 | Ted van der Parre
|
8 |
| 1995 | Berend Veneberg
|
Kwalificatie |
| 1996 | Berend Veneberg
|
Kwalificatie |
| 1997 | Berend Veneberg
|
Kwalificatie |
| 1998 | Berend Veneberg
|
9 |
| 1998 | Wout Zijlstra
|
3 |
| 1999 | Berend Veneberg
|
6 |
| 2000 | Peter Baltus
|
Kwalificatie |
| 2001 | Wout Zijlstra
|
8 |
| 2002 | Jarno Hams
|
Kwalificatie |
| 2003 | Peter Baltus
|
Kwalificatie |
| 2003 | Jarno Hams
|
Kwalificatie |
| 2009 | .png){kind=small} Jimmy Laureys
|
Kwalificatie |
| 2012 | Alex Moonen
|
Kwalificatie |
| 2013 | Alex Moonen
|
Kwalificatie |
Trivia 1977
Het eerste jaar deden de bodybuilders Lou Ferrigno ("The Hulk") en Franco Columbu mee en behaalden respectievelijk een vierde en vijfde plaats. Hoewel Columbu, (de kleinste deelnemer ooit) die slechts 165 cm lang is en toen rond de 90 kg woog, 1e stond met nog 1 onderdeel te gaan, kreeg hij een ernstige blessure aan zijn knie waardoor hij 5e werd, omdat hij bij dit laatste onderdeel de minste punten haalde. Hij had 3 jaar nodig om weer te kunnen lopen, terwijl sommige doktoren in de Verenigde Staten, na een operatie van ruim 6 uur, het onmogelijk achtten dat hij ooit nog zou kunnen lopen met zijn ontwrichte knie. Columbu zakte door zijn been tijdens een race waarbij koelkasten zo snel mogelijk van de ene naar de andere plaats gebracht moesten worden. Dit was op de nationale televisie te zien in de Verenigde Staten en het moment van het ongeluk werd een aantal malen herhaald. Columbu kreeg na een proces,[5] $1.000.000,00 schadevergoeding voor deze blessure.
Strongman Champions League
De MHP (Maximum Human Performance) Strongman Champions League, steeds in een ander land gehouden, streeft de populariteit van het jaarlijkse evenement Sterkste Man van de Wereld voorbij. De Strongman Champions League, kent bij elk evenement een top 3 en kent ook een eindklassement later in het jaar, van alle evenementen bij elkaar opgeteld. Van 4 tot 13 juli 2013 werd in China het grootste SCL-evenement ooit gehouden, met ook veel show, zoals vuurwerk en zware onderdelen met een licht showelement, zoals het in duoverband maken van een piramide van wasmachines. Žydrūnas Savickas won dit evenement, met vlak achter hem, een relatief nieuwe deelnemer, een jonge IJslander (24), de grootste deelnemer sinds jaren met 206 cm en bijna 200 kg, bijgenaamd 'Thor', die de tweede plaats behaalde.[6]
De SCL-China, in juli 2013, werd door 95 miljoen mensen (voornamelijk uit China) op televisie bekeken.[7]
Bronnen, noten en/of referenties
|