Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Paramaribo
Paramaribo is de hoofdstad van Suriname. De stad is gelegen aan de westoever van de rivier de Suriname, ongeveer 10 kilometer van zee. De stad Paramaribo heeft samen met de directe omgeving de bestuurlijke status van een district.
Geschiedenis
De naam Paramaribo is waarschijnlijk een verbastering van de naam van een Indianendorp, Parmirbo (of Parmurbo of Parmarbo) geheten. In 1631 zouden Nicolaes Baliestel en Dirck Claeszoon van Sanen bij dit dorp een factorij hebben gevestigd. In 1644 ontstond er ook een Franse nederzetting in de buurt van dit dorp. De Nederlandse factorij werd later weer verlaten en viel in Engelse handen. De Engelsen bouwden er een fort, Fort Willoughby genaamd. Ze vestigden zich echter in Thorarica, een landinwaarts gelegen plaatsje ten zuiden van Paramaribo. In 1667 werd het gebied veroverd door een Zeeuwse expeditie met zeven schepen onder Abraham Crijnssen. De Zeeuwen noemden het fort Zeelandia en doopten Paramaribo om in Nieuw Middelburg, een naam die nooit aansloeg. Fort Zeelandia werd het centrum van de nieuwe kolonie; zo belangrijk dat Paramaribo door niet-inwoners nog altijd foto wordt genoemd, een verbastering van fort. Vanaf het fort werd Paramaribo westwaarts uitgebreid, waarbij werd gebouwd op zogeheten ritsen, strookvormige schelpafzettingen.
Meerdere malen vonden grote stadsbranden plaats; de grootste was in 1821. Na de afschaffing van de slavernij in 1863, en het aflopen in 1873 van de tienjarige periode van gedwongen arbeid, trokken veel ex-slaven naar de stad. Dit maakte de eerste grote stadsuitbreiding noodzakelijk. Tot 1950 woonden arm en rijk door elkaar. Op de erven van grote woningen werden huisjes voor de slaven gebouwd; later vestigden zich hier de armen. Vanaf 1950 ontwikkelt de overheid grote bouwprojecten, en zijn de rijken naar het zuidwesten van de stad getrokken.
In 1987 vond in Suriname een bestuurlijke herindeling plaats. District Paramaribo werd hierbij onderverdeeld in 12 ressorten (wijken).
Bezienswaardigheden
- Het vrijwel volledig in hout opgetrokken historische centrum van Paramaribo, wat sinds juli 2002 op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO staat. Door de verschillende overheersers en de vele verschillende culturen van de mensen die in Suriname kwamen wonen en door de eigen architectuur van godsdienstige gebouwen, kent de stad een unieke architectuur, waarbij vrijwel alleen met hout is gewerkt.
 Voor het hoofdartikel over het UNESCO werelderfgoed "Historische binnenstad van Paramaribo", zie Binnenstad (Paramaribo) |
- De Sint Petrus en Paulus Kathedraal, het grootste houten gebouw van Latijns-Amerika.
- De naast elkaar gelegen moskee en de synagoge aan de Keizerstraat. Niet ver van deze plek staan ook een katholieke kerk en een hindoeïstische tempel.
- Hervormde kerk op het Kerkplein (zie ook Hervormde Kerk in Suriname)
- Het Onafhankelijkheidsplein met De Nationale Assemblée, het Ministerie van Financiën en het Presidentieel Paleis met de Palmentuin.
- De Jules Wijdenboschbrug over de Surinamerivier, in de volksmond ' Bosje Brug '.
- Fort Zeelandia (nu hoofdvestiging van het Surinaams Museum), met het naastgelegen rijtje koloniale officierswoningen.
- Het openluchtmuseum bij het Fort Nieuw-Amsterdam in het district Commewijne.
Bestuurlijke indeling
Het district Paramaribo bestaat uit de stad en het gebied ten noorden van de stad. Het ligt ingeklemd tussen de districten Wanica in het westen en Commewijne in het oosten, en de monding van de rivier de Suriname in het noorden.
Het district Paramaribo bestaat uit twaalf ressorten, die in het stedelijk gebied van Paramaribo meer de functie van een wijk op zich nemen:
Demografie
Het district Paramaribo heeft een oppervlakte van 182 km² en had 240.924 inwoners bij de volkstelling in 2012. Qua oppervlakte is het daarmee het kleinste district van Suriname, maar qua aantal inwoners het meest bevolkte: de helft van de Surinaamse bevolking woont in Paramaribo. Het is daardoor ook het dichtst bevolkte district.
48% van de bevolking van Paramaribo is christelijk, 14% hindoe, 9% moslim, 4% heeft een ander geloof, 4% heeft geen geloof en 21% gaf bij de volkstelling geen antwoord op deze vraag.
De meest gesproken taal in de huishoudens van Paramaribo was in 2004 voor:
- 66,4% Nederlands
- 9,2% Surinaams (Sranantongo)
- 8,6% Sarnami Hindoestani
- 4,0% Saramaccaans
- 2,8% Aucaans
- 2,4% Javaans
- 2,2% Engels
- 1,8% Chinees
Het Nederlands is dus verreweg de meest gesproken taal en wordt in veel andere huishoudens nog als tweede taal gesproken. Niettemin blijft het Surinaams een belangrijke taal voor de informele communicatie.
Onderwijs
Op het gebied van onderwijs is Paramaribo verreweg de belangrijkste stad van het land. De Anton de Kom Universiteit van Suriname is de enige universiteit in het land, en bezit drie faculteiten en 16 studierichtingen. De Faculteit der Maatschappijwetenschappen (FMijW), de Faculteit der Medische Wetenschappen (FMeW) en de Faculteit der Technologische Wetenschappen (FTeW). Naast de universiteit bestaat er ook het Natuurtechnisch Instituut en is er een vestiging van de Nederlandse hbo-instelling Hogeschool Inholland.
Transport
Paramaribo heeft een regionaal vliegveld Zorg en Hoop, vanwaaruit naar de vliegvelden en airstrips in de rest van het land kan worden gevlogen. In vliegbewegingen gemeten is het de drukste luchthaven van het land. Internationale vluchten komen echter aan op Johan Adolf Pengel International Airport bij Zanderij, ruim 40 kilometer ten zuiden van de stad. Er zijn verbindingen met Amsterdam, Willemstad, Oranjestad, Port of Spain, Georgetown, Belém, Cayenne, Kralendijk, Philipsburg, Miami en Paramaribo-Zorg en Hoop.
Paramaribo is het knooppunt voor het wegvervoer van Suriname. De Oost-Westverbinding van de grens met Guyana bij Nieuw-Nickerie tot aan Albina, aan de grens met Frans-Guyana is een van de belangrijkste wegen in het land. Bij Paramaribo is in 2000 op deze verbinding de Jules Wijdenboschbrug geopend over de Surinamerivier. In noord-zuidrichting zijn er twee belangrijke verbindingen, naar Zanderij en Paranam.
Tevens bezit Paramaribo de belangrijkste en grootste haven van Suriname, onder beheer van N.V. Havenbeheer Suriname.
Bekende inwoners
| Lijst van personen uit Paramaribo |
Partnersteden
.png){kind=small}
Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Paramaribo op Wikimedia Commons.
