Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Kekulé-nummer

Uit Wikisage
Versie door Mendelo (overleg | bijdragen) op 12 jul 2013 om 16:46 (vertaling, bewerking http://de.wikipedia.org/w/index.php?title=Kekule-Nummer&oldid=118691502)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Kekulé-systeem (naar Stephan Kekulé von Stradonitz) Het kekulé-nummer of de nummering volgens het Sosa-Stradonitz-systeem, is het nummer dat aan een persoon in een kwartierstaat of stamboom wordt toegekend volgens het systeem van Stephan Kekulé von Stradonitz. Deze nummering werd in 1590 voor het eerst gebruikt door Michael Eyzinger, en later in 1676 door Hieronymus de Sosa en in 1883 door Francis Galton.

De proband krijgt, onafhankelijk van het geslacht, nummer 1; de vader van de proband krijgt nummer 2 en de moeder nummer 3. Wanneer een persoon nummer n heeft, krijgt zijn vader het nummer 2·n (dus het dubbele) en diens moeder 2·n + 1 (het dubbele plus 1). Bijvoorbeeld: de vader van de proband heeft nummer 2; zijn vader (de grootvader van de proband) heeft dus nummer 4; zijn moeder heeft nummer 2·n + 1 = 5. De vader van 10 krijgt nummer 20; de moeder nummer 20.

Alle mannelijke voorouders hebben bijgevolg een paar getal, en alle vrouwelijke voorouders een onpaar getal.

De proband en de voorouders van de generaties I tot IV hebben bijgevolg de volgende nummers:

Generatie 0                                          1
(Proband)                                            │
                                     ┌───────────────┴───────────────┐
Generatie I                          2                               3
(Ouders)                             │                               │
                             ┌───────┴───────┐               ┌───────┴───────┐
Generatie II                 4               5               6               7
(Grootouders)                │               │               │               │
                         ┌───┴───┐       ┌───┴───┐       ┌───┴───┐       ┌───┴───┐
Generatie III            8       9      10      11      12      13      14      15
(Overgrootouders)        │       │       │       │       │       │       │       │
                       ┌─┴─┐   ┌─┴─┐   ┌─┴─┐   ┌─┴─┐   ┌─┴─┐   ┌─┴─┐   ┌─┴─┐   ┌─┴─┐
Generatie IV          16  17  18  19  20  21  22  23  24  25  26  27  28  29  30  31
(Betovergrootouders)

Voorouders die meermaals voorkomen in de kwartierstaat (kwartierverdubbeling), krijgen meerdere kekulé-nummers.

Eigenschappen

Van elk kekulé-nummer x kan het generatienummer worden afgeleid door het logaritme op basis 2:

Generatienummer (x) = log2 x

Verdere verbanden:

Kind (x) = x/2 x∕2
Vader (x) = 2x
Moeder (x) = 2x + 1

Aantal verwanten bij g generaties:

Verwanten (g) = 2h −1

Zie ook

Benamingen voor generaties

Literatuur

  • Michael Eytzinger, Thesaurus principum hac aetate in Europa viventium, quo progenitores eorum... simul ac fratres et sonores inde ab origine reconduntur... usque ad annum..., Keulen, G. Kempensem, 1590 (1591) (Spellingsvarianten van de auteursnaam: Aitsingeri, Aitsingero, Aitsingerum, Eyzingern) Google e-book
  • Stephan Kekule von Stradonitz, Ahnentafel-atlas. Ahnentafeln zu 32 Ahnen der Regenten Europas und ihrer Gemahlinnen, Berlin, J. A. Stargardt, 1898–1904
  • Léo Jouniaux, Généalogie: pratique, méthode, recherche, Quercy, Seuil, 2006, p. 44–45.