Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Herman Van den Reeck
Herman Van den Reeck (Borgerhout, 21 april 1901 – Antwerpen, 12 juli 1920) was een Vlaams student. Nauwelijks negentien jaar oud, overleed hij aan de schotwonde die hij opliep tijdens tijdens een betoging door de politie werd neergeschoten.
Al op zeer jeugdige leeftijd engageerde Van den Reeck zich in de Vlaamse Beweging. Hij volgde hierin het voorbeeld van zijn vader, de secretaris van een volkshogeschool. In zijn schooltijd aan het Koninklijk Atheneum te Antwerpen tijdens de Eerste Wereldoorlog ondersteunde Van den Reeck de activistische initiatieven van onder andere Firmin Mortier en Lode Craeybeckx. Hij hervatte in maart 1918 de uitgave van het studentenblad De Goedendag. Na de bevrijding schreef hij zich in aan de Université Libre de Bruxelles en ging er Natuurwetenschappen studeren. Door zijn flamingantisme kwam hij er in de problemen.
Zijn afkeer van de Franstalige bourgeoisie vertaalde zich in Vlaamsgezindheid en links radicalisme. Hij was ook pacifist en sloot zich aan bij de Clarté-groep.
Ondanks een officieel verbod kwamen op 11 juli 1920 ongeveer 30.000 Vlamingen samen in Borgerhout voor een Guldensporenviering. Na de manifestatie begaven een groot aantal van hen zich naar het centrum van Antwerpen. Daar kwam het tot schermutselingen met de politie die trachtte de vlaggen van de manifestanten in beslag te nemen. Toen Herman Van den Reeck probeerde te beletten dat de vlag van een groep meisjes werd afhandig gemaakt, werd hij van op korte afstand door een politieman neergeschoten. De kogel drong binnen via de bovenarm en doorboorde beide longen. Van den Reeck werd pas naar het ziekenhuis overgebracht nadat hij drie kwartier in het politiebureau had gelegen en onder dwang een schuldbekentenis had ondertekend. De volgende dag bezweek hij aan zijn verwondingen.
De begrafenis van Herman Van den Reeck op 17 juli 1920 werd massaal bijgewoond door Flaminganten van uiteenlopende strekkingen die hem beschouwden als een martelaar voor de Vlaamse zaak.
In 1966 werd hij bijgezet op de Antwerpse begraafplaats Schoonselhof naast Hendrik Conscience.