Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Zin van het leven

Uit Wikisage
Versie door SjorsXY (overleg | bijdragen) op 25 sep 2010 om 11:20
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

De zin van het leven is een diepere betekenis waar het bestaan mee beladen is volgens bepaalde visies. Het concept stelt de waarde van de periode tussen geboorte en dood centraal. De vraag naar de aard van de zin van het leven is een van de centrale vragen binnen de filosofie, waaronder ook godsdienstfilosofie.

Er zijn hierbij twee posities denkbaar, die elkaar uitsluiten:

  • Het leven heeft een diepere betekenis.
  • Het leven heeft geen diepere betekenis.

Echter bepaalt ieder individu zelf welke inhoud die er aan geeft, wat pas een diepere betekenis krijgt door het te starten / doen / uiten / zijn.

Volgens materialistische en naturalistische verklaringen dient het leven geen hoger doel. Echter zien de meeste mensen niet in dat hun bestaan op zich een doel op zich is, namelijk betreft dat het in stand houden van de soort (de mens op zich). Hierbij hoort het helpen, beschermen, behoeden, opkomen voor anderen. Dat heeft weer te doen met het tonen van empathie en het zichzelf zijn, wat in principe zo weinig mogelijk of beter nog, helemaal niet tegengehouden / onderdrukt moet worden, om er de meeste vruchten (profijt) van te plukken (verkrijgen).

Bij religie is meestal sprake van aannames van beredeneringen, die voor gelovigen door hun toewijding aan hun geloof eveneens een bepaald zin van leven geven. Mensen kunnen dus door beredenerend denken tot een bepaald zin van het leven komen, en door begrijpend denken, wat beide een geval van aanleren is (of niet). Wat voor de ene zin is kan voor een ander onzin inhouden oftewel realistisch of niet-realistisch zijn. Aangaande die realiteit kan men begrijpender wijze wel tot de conclusie komen dat er qua zekerheid, geloofwaardigheid en/of aantoonbaarheid er een verschil is te maken aangaande aannames en wat direct waarneembaar is. Daar kan men tenslotte niet beter uit concluderen dat er niets meer zin heeft dan het leven op zich, wat twee perspectieven heeft, namelijk het eigen leven en (een) ander(mans) leven. Dit betreft de intrapersoonlijke- en de interpersoonlijke intelligentie, tezamen de emotionele intelligentie genoemd, maar vanwege het onlosmakelijk onderdeel uitmaken van de natuur (dat één geheel is), óók andere organismen. Anders beredeneerd heeft het leven het meest zin als een ieder elk ander leven minstens zoveel als zichzelf waardeert. Dit is waarbij de mens wél de natuur moet ontstijgen, namelijk z'n egocentrische aard die dieren ook kenmerkt. Een ander begrip ten aanzien van het leven (op zich), is het feit dat het menselijk brein reeds door meerdere wetenschappen, die elkaar aanvullen, is omschreven en verklaard. Deze volledige specificatie geeft daarmee ook aan hoe het werkt, en dat er eenvoudigweg niets (meer) gebeurt als het plotseling stopt te werken, namelijk zoals bij vrijwel alle organismen wanneer sapstromen niet meer stromen, wat alle denkprocessen abrupt stopt en er niets voort gaat. De gevleugelde uitspraak van Michael Jackson, nabij zijn overlijden, drukt dat het best uit, namelijk "This is it !"
Dat begrijpende geeft het leven automatisch méér zin.

Een bekend verschijnsel is dat sommige jonge mensen de zin van het leven totaal niet inzien, en/of pessimistisch zijn, en daar totaal anders tegenaan gaan zien bij het krijgen van een kind en daarmee een stuk verantwoording en zorg (opvoeding).